41

Re: Anderlues: 1 December

dim wrote:

Stel nu eens: doe-het-zelvers én professionals, in wisselende formaties? Probeer dit als onderzoekscel maar eens te traceren.

Ik denk dat je hiermee wel eens zeer dicht bij de waarheid zou kunnen zitten!

Re: Anderlues: 1 December

Als er al een complot zou zijn, dan zou ik deze versie niet opteren. Voor mij zijn het allemaal marginalen, of zoals de profiler Zucker schreef: "mensen met kleine banen".

Het enige complot dat ik dan kan bedenken is dat een opdrachtgever deze lieden aan het werk heeft gezet. De opdracht kan dan geluid hebben: "veroorzaak onrust, ga een reeks supermarkten overvallen, zorg voor doden, en breng verderf'". Als een soort aanvulling op de onrust die WNP en CCC al veroorzaakten.

Maar ja, zelf vind ik dat maar moeilijk te geloven. Voor mijn gevoel is het vooral de Bende zelf die de dienst uitmaakt, ik zie daar geen laag meer boven. Dit zijn de mensen die zelf de regels en wetten bepalen. Ik vind het geen types die zich laten betalen. Toch wil en kan ik het niet uitsluiten. Mijn mening is gebaseerd op de periode '82/'83.

Re: Anderlues: 1 December

Merovinger wrote:

Hij vraagt aan één van de gangsters om op de grond te gaan liggen en om de handen op het hoofd te leggen. De gangster voert uit wat gevraagd is en roept daarna naar zijn kompaan "schiet, maar schiet dan toch"

Ook geleerd bij de paco's, eerst schieten en dan vragen stellen. Bij meerdere gangsters met wapens (reeds moord op hun geweten) had hij beter deze raad opgevolgd, het had hem zijn leven kunnen redden.

44

Re: Anderlues: 1 December

30 Jaar geleden pleegde de Bende van Nijvel een bloedige overval op een juwelierszaak in Anderlues, daarbij werden twee mensen vermoord. De daders blijven tot op vandaag onbekend.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

45

Re: Anderlues: 1 December

Na de moord op het echtpaar kwam er een boekhoudkundig onderzoek naar de juwelier en zijn cliënteel, en de leveranciers werden doorgelicht. De boeken waren in orde. Tijdens zijn verhoor door de parlementaire onderzoekscommissie verklaarde onderzoeksrechter Schlicker dat zijn medewerkers het verleden van het echtpaar hadden uitgeplozen. Het ging om een rustig koppel, dat zich bezighield met twee dingen, hun zaak en de opvoeding van hun dochters.

"Wij waren arm, en mijn broer herstelde horloges en wekkers. Hij kreeg een goede reputatie en kon zich opwerken en zelf een winkel beginnen. Hij had elke frank eerlijk verdiend, maar hij was naïef", vertelde Marius. Hij was er niet over te spreken dat in het parlementair verslag gesuggereerd werd dat zijn broer het slachtoffer zou zijn van zijn eigen gesjoemel, terwijl hij volgens hem juist slachtoffer werd omdat hij niet wilde sjoemelen.

Marius wist dat omdat hij de moordenaars van zijn broer zelf was gaan zoeken toen hij merkte dat de politie ze niet vond. Dat bracht hem in Polen, Italië en Frankrijk en Luxemburg. "Zo gauw ik de kans kreeg in de tweede helft van de jaren '90, ben ik ook het gerechtelijk dossier gaan lezen. Het was een meter hoog en er was hard in gewerkt. Dat moet ik toegeven."

De aanzet voor dat harde werken had hij tien jaar eerder zelf gegeven. Zijn broer en schoonzus waren geliquideerd, dat stond vast, ze waren niet het slachtoffer van een uit de hand gelopen diefstal. Hem had Jean niks verteld, hoewel ze heel close waren. Vermoedelijk had hij hem willen beschermen. Maar misschien had de schoonfamilie in Polen iets opgevangen? Jean was daar elk jaar met zijn gezin op vakantie gegaan.

Onderzoeksrechter Lacroix en de politieman die jarenlang moederziel alleen in het dossier had gewerkt, moedigde hem aan om die mensen op te zoeken. Op 2 januari 1988 reisde Marius naar Polen. De volgende dag arriveerde hij bij de schoonfamilie van zijn broer. Op 4 januari was hij terug in België. Wat hij gehoopt had was waar: zijn broer had er in de zomer voor de dubbele moord zijn hart uitgestort.

"De familie vertelde wat mijn broer gezegd had, maar toen ik vroeg of ze dat op papier wilden zetten, durfden ze niet. Ik zat in de woonkamer en ze waren even naar de keuken verdwenen en ik hoorde Jeans schoonzus en haar man opgewonden praten in het Pools. Ik kon het gesprek volgen. Ze smeekte haar man om niets te tekenen. 1500 kilometer van hier, in een boerengat in Polen, hadden die mensen angst om op te schrijven wat ze wisten. Maar die man heeft het toch gedaan. Ik kon een verklaring in het Pools meenemen naar België voor onderzoeksrechter Lacroix."

Wat daarin stond? Marius Szymusik was erg terughoudend en ik [Hilde Geens] kon het verhaal dat hij vertelde niet goed volgen. Blijkbaar speelden er drie dingen een rol, en alle drie draaiden ze rond een onduidelijke maffia, en twee ervan rond de West-Vlaamse vertegenwoordiger P. P. had gewerkt bij de Brusselse juwelenhandelaar Valère Valcke, die eind 1980 in Rode vermoord werd. Valckes vertegenwoordiger was kort na die nooit opgehelderde moord ontslagen en overgestapt naar de concurrentie maar hij en Szymusik waren in contact gebleven en bevriend geraakt.

Het eerste motief voor de executie zou te maken hebben met een oorlog binnen een maffiaclan. Op een dag zou de juwelier een oude man op bezoek gekregen hebben, een brocanteur uit de streek die een aantal juwelen aanbood en daar een 'gunstige' prijs voor had gevraagd. De Szymusiks hadden toegehapt. Ze waren zo in de wolken met die 'buitenkans' dat ze er niet over konden zwijgen. Ze vertelden het ook aan P.

"Wat mijn broer en schoonzus niet wisten", zei Marius "was dat de partij afkomstig was van diefstallen." In de verslagen van de tweede parlementaire onderzoekscommissie staat uitvoerig beschreven hoe het systeem in elkaar zat. Dieven en inbrekers leverden gestolen juwelen aan helers van de maffia, die buit verscheepte vanuit Rotterdam naar Tanger, waar de stenen eruit gehaald werden en het goud gesmolten werd. Van het goud werden in Milaan nieuwe juwelen gemaakt, waar in Antwerpen briljanten werden in gezet. Drie groepen waren daarbij betrokken, de dieven, de opkopers van de Italiaanse maffia en malafide diamanthandelaren in Antwerpen.

Wat de Szymusiks volgens Marius ook niet wisten, was dat een heler hun partij juwelen "tegen een betere prijs" van de hand had gedaan bij de brocanteur in plaats van ze aan de eigen organisatie te leveren. Die had er lucht van gekregen - via P? - en ze stuurden ambassadeurs naar de juwelier. Drie mannen eisten drie keer 300.000 frank, zowat 7.500 euro, voor elk van de betrokken benadeelde 'vleugels', de dieven, de mafiosi en de diamantcriminelen.

Een tweede motief was dat P. Szymusik partijen gouden juwelen probeerde op te dringen en hem bedreigde toen de juwelier daar niet op inging. De Szymusiks raakten in paniek. Jean stapte onmiddellijk naar de politie van Anderlues. Hij deed aangifte. En daar liep het mis. De speurders van de Cel Waals Brabant vroegen later de stukken op en vonden volgens Marius geen spoor van dat proces-verbaal.

Als de politie niet kon helpen, waren de juweliers weerloos. De angst groeide. Maria stuurde haar kinderen naar boven om hun huiswerk te maken, dat leek veiliger. Jean kocht een revolver.

Er was nog een derde mogelijk motief. Een klant getuigde bij de Cel Waals Brabant dat ze een tijd voor de moord in de zaak geholpen werd door Maria Szymusik. In de winkel kon ze achter de accordeondeur de radeloze stem van de juwelier horen, die in de woonkamer aan de telefoon was. "Ik betaal niet meer, het is genoeg geweest." De maffia zou beschermgeld geëist hebben. In het dossier las Marius dat andere juweliers in de streek gedwongen werden om pizzo te betalen. Zijn speurtocht bracht hem onder meer in Italië. In een bijlage bij het verslag van de tweede parlementaire onderzoekscommissie stond dat de moord een soort van strafexpeditie zou zijn, gestuurd vanuit Italië.

De Szymusik-speurder bij de politie had contacten met Nederlandse collega's die op dat ogenblik volop verwikkeld zaten in Operatie Spaghetti, een onderzoek naar de hold-up in juni 1988 op een juwelier in Almelo. Drie met vuurwapens en stiletto's gewapende gemaskerde mannen beschoten daar de politie. Het spoor leidde niet alleen naar Italianen in Almelo, maar ook naar een club Sicilianen uit La Louvière en Anderlues met connecties met de Cosa Nostra.

In de streek rond Anderlues wemelde het van de Italianen, vooral in Binche, en Marius ging naar de cafés waar ze kwamen, en stelde met luide stem vragen. "Wat een imbeciel ben ik geweest", zei hij in 2013. "Ik was jong en ik had geen idee met wie ik te doen had."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

46

Re: Anderlues: 1 December

Na september 1988 liep het onderzoek naar de moord op Szymusik volgens het commissieverslag in de richting van een pak latere bendeverdachten: WNP'ers Eric Lammers, de De Staerke-clan en een stel vroegere BOB'ers van Brussel. (...) Aan de overkant van de juwelier lag een disco, waar WNP'er Eric Lammers gewerkt zou hebben. Volgens de parlementaire onderzoekscommissie hadden de speurders geprobeerd om uit te maken of er een verband kon worden gelegd tussen de moord op Szymusik en sommige leden van WNP. Met dit onderzoek kwam men volgens het verslag een stuk minder ver dan met het onderzoek naar de zogenaamde Brusselse connectie.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

De Brusselse connectie:

In die vage connectie noteerde de commissie de namen Jean Bultot, van Léon De Staerke en van de maîtresse van een ex-magistraat uit hetzelfde milieu. Uit gesprekken met informanten kon volgens de politieman uit dit onderzoek worden opgemaakt dat Bultot, Beijer en Bouhouche deel uitmaakten van de organisatie, en wel in functie van zowel "hun persoonlijke vakbekwaamheid als van het vertrouwen dat men in hen stelde. Beijer zou de gesprekspartner van de Antwerpse diamantairs geweest zijn. Bouhouche zou de strategie uitgewerkt hebben. Bultot zou, dankzij zijn talrijke relaties, zijn kennis van de wapens en zijn uitgesproken zin voor geweld, de uitvoering van de gewelddaden op zich genomen hebben, zonder daaraan echter zelf deel te nemen".

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

47

Re: Anderlues: 1 December

De commissie kon de waarden van de verslagen niet bepalen. Daar waren redenen voor. Sommige bronnen werden met naam en toenaam genoemd, maar andere bleven volstrekt duister. Van een systematische en doorgedreven verificatie in België en in Italië was meestal geen sprake. Bovendien werd het hele Szymusik-onderzoek jarenlang door één speurder gedaan en die had niet alles consequent schriftelijk gerapporteerd, maar daar hadden de verantwoordelijke magistraten kennelijk geen probleem in gezien, meende de commissie.

De speurder had misschien goede redenen om in zijn eentje te opereren. Het is veelzeggend dat die man net als Marius Szymusik en zijn nichtjes in het parlement heel uitvoerig maar achter gesloten deuren werd verhoord, en de commissieleden zelf wilden over getuigen niet meer kwijt dan wat in hun rapport stond. Ik [Hilde Geens] moest hen zelf maar opzoeken, er was echt een reden om bang te zijn in dit onderdeel van het dossier.

Het ergste was dat de betrokken speurder zijn eigen collega's niet vertrouwde. Volgens het commissieverslag had "de organisatie overal haar mannetjes geplaatst: in de administratie, bij de balies, bij de politie." Ze was actief in de illegale handel in diamanten, maar ook in die in drugs en wapens, in luxeauto's en kunst. De moord op de Szymusiks paste in het kader van een belangrijke illegale goud- en diamanthandel die sinds de jaren '60 tussen Antwerpen en Milaan bestond en die door de Italiaanse maffia werd gecontroleerd.

De betrokken politieman zag volgens het rapport gelukkig zelf ook wel in dat hij baggerde door drijfzand. "Zonder het te beseffen werkte ik misschien met een informant die doodgewoon een tussenpersoon was van de organisatie", had hij toegegeven. Maar het drijfzand had een aantal mensen opgeslokt. Niet alleen het echtpar Szymusik zou zijn geliquideerd door de Italiaanse maffia, maar ook een andere juwelier, plus nog iemand "die te veel af wist van de illegale juwelenhandel en bereid was me een aantal zaken te onthullen".

"Meermaals bleken onze informatiebronnen opgedroogd net op het ogenblik dat we een betekenisvolle vooruitgang hoopten te boeken. Aangezien al onze informanten al te voortijdig overleden, waren wij niet in staat om de gangen van wie dan ook grondig na te gaan", besloot de speurder.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

48

Re: Anderlues: 1 December

De volgende personen werden een tijd lang vastgehouden in dit verband: Jean-Louis Dramaix, Francesco Nardella, Jean-Claude François, Robert Becker.

Hun aanhouding werd minstens drie keer door de raadkamer van Charleroi geconfirmeerd, weet iemand de grond? Was er een begin van bewijs?

49

Re: Anderlues: 1 December

Ben wrote:

Volgens de parlementaire onderzoekscommissie hadden de speurders geprobeerd om uit te maken of er een verband kon worden gelegd tussen de moord op Szymusik en sommige leden van WNP.

Er is dus mogelijk een verband tussen deze overval en WNP. Ik haal daarom onderstaande zin uit deze post van Merovinger:

Eén van de mannen lijkt te manken, precies of hij juist verwond werd, terwijl de juwelier de kans niet heeft gehad om zijn wapen te gebruiken. Dit manken wordt nadien toegeschreven aan de reus van de bende.

Dit zou mogelijk een link kunnen zijn naar Jean-Paul Dauphin, 'le bancal' van WNP.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Anderlues: 1 December

Twee juweliers vermoord bij overval zonder buit

Twee of drie gangsters met een zwarte Volkswagen Golf hebben donderdagavond bij een overval op de juwelierszaak, gelegen aan de rue de la Station 80 te Anderlues (nabij Charleroi) [Google Maps], de twee exploitanten doodgeschoten. Uit de eerste vaststellingen blijkt, dat de overvallers niets hebben meegenomen.

Verder zou het hele drama zich niet in de winkel hebben afgespeeld, maar in de woning van de juwelier, die achteraan het gebouw is gelegen. Het alarm werd gegeven door een kind, dat toevallig bij de overval aanwezig was. De daders verdwenen met hun zwarte Golf in de richting van Thuin. De vluchtauto van de gangsters werd enige tijd later in de omgeving teruggevonden. De nummerplaten waren verwijderd en een deel van de wagen in brand gestoken.

Bron: Het Laatste Nieuws | 2 december 1983

Moord juweliers werk gangsterbende Waals-Brabant – Auto van Ohain gebruikt te Beersel en nu uitgebrand

Na de aanhouding van enkele leden [de journalist bedoelt hier de Borains] dacht men dat de beruchte gangsterbende van Waals-Brabant ontmanteld was, maar eens te meer heeft ze – of wat ervan overblijft – zwaar toegeslagen. Het is immers zo goed als zeker dat de gruwelijke schietpartij, waarvan juwelier Jean Szymusik (43) uit de nr. 80 van de rue de la Station te Anderlues en zijn echtgenote Marie Slomka (38) donderdagavond bij hen thuis het slachtoffer werden, op hun actief mag geschreven worden.

De doders van het echtpaar verplaatsten zich immers met de Volkswagen Golf GTI van mej. Van Camp, dochter van de uitbater van het restaurant Au 3 canards te Ohain, die op 2 oktober jl. op zijn parking werd neergekogeld door de bende.

Er bestaat nu geen twijfel meer: het was ook met deze Golf dat de doders van Waals-Brabant op 7 oktober jl. een hold-up pleegden in de supermarkt Delhaize te Beersel waarbij de gerant werd gedood en twee kassiersters kogelwonden opliepen.

Het is dus duidelijk dat slechts een deel van de bende achter slot en grendel zit. Menig speurder besluit daaruit dat de bende aanvankelijk 7 of 8 leden omvatte. De nog voortvluchtigen, denken zij, moeten noodgedwongen aan geld zien te geraken. En omdat de overval te Anderlues vrijwel geen buit opleverde, vrezen zij thans eerstdaags nog een nieuwe bloedige overval mag verwacht worden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 3 december 1983