11

Re: Alfred Cahen

Uit het Atlas-rapport:

Alfred Cahen:

  • ambassadeur van België in Frankrijk

  • men zegt dat zijn echtgenote Mw Nicole de Beauvay zou zijn, de vroegere Eerste Eredame van Koningin Fabiola. Zij zou het Hof hebben verlaten toen haar echtgenoot zijn functie in Parijs aantrad.

  • zou Meester van de Loge zijn (??)

  • zou een vriend zijn geweest van wijlen Koning Boudewijn

  • zou een vriend zijn van de Belgische minister Willy Claes

  • oud Secretaris Generaal van de minister van buitenlandse zaken (ten tijde van Mr Simonet). In deze periode rond 1986 heeft hij klaarblijkelijk een diplomatiek paspoort uitgesteld dat aan Przedborski toekwam.

  • zou in dezelfde periode hebben gewerkt voor minister Anne-Marie Lizin. (Anne-Marie Lizin zou mogelijk een zekere onschendbaarheid hebben verkregen nadat zij de hand had weten te leggen op de bewijzen van de voornoemde wapensmokkel, dit gezien haar intieme relatie met Minister Simonet. Zij zou eveneens de maîtresse zijn geweest van minister André Cools).

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

12

Re: Alfred Cahen

Gerechtelijk onderzoek gestart. Zoon topdiplomaat beschuldigd van verkoop geheime documenten

Max-Olivier Cahen, zoon van de Belgische topdiplomaat Alfred Cahen, wordt ervan beschuldigd via de relaties van zijn vader vertrouwelijke Belgische diplomatieke documenten te hebben verkocht aan vreemde staatshoofden, vooral in Afrika. De woordvoerder van de minister van Buitenlandse Zaken Erik Derycke bevestigt dat er een gerechtelijk onderzoek is gestart, maar weigert meer commentaar te geven.Max-Olivier Cahen wordt er van verdacht geheime rapporten in Belgische ambassades, waaronder die in Kigali en Rome, te hebben gestolen en doorverkocht aan buitenlandse staatshoofden en soms ook aan hun politieke tegenstanders.

Opvallend is dat Cahen niet werkt voor Buitenlandse Zaken, maar blijkbaar een beroep op het relatienetwerk van zijn vader deed om toegang te krijgen tot de vertrouwelijke diplomatieke stukken. De Belgische Staatsveiligheid startte een onderzoek, het dossier is op 16 april overgemaakt aan het Brussels parket. Diezelfde dag pakte Le Soir Illustré al uit met het verhaal, De Morgen maakte er vrijdag voorpaginanieuws van. De zwendel kwam aan het licht toen de Belgische ambassadeur in Ruanda, Frank de Conninck, enige tijd geleden van het Ruandese staatshoofd of de minister van Buitenlandse Zaken te horen kreeg dat die nu wist wat België echt van het Ruandese bewind dacht. Hij bleek in het bezit te zijn van het vertrouwelijk verslag van de ambassadeur aan Derycke.

Een en ander zou ook geleid hebben tot het mislukken van het jongste bezoek van staatssecretaris Moreels aan de regio van de Grote Meren. Moreels' Afrikaanse confrators kenden de kaarten die de staatssecretaris in handen had, wat nefast is als er blufpoker wordt gespeeld. Max-Olivier Cahen had goede contacten met onder meer de Belgische huurling Tavernier, die door Moboetoe werd opgetrommeld om de opmars van Kabila te stoppen.

In een fax aan Tavernier schrijft Cahen: 'Indien je mij per fax het rapport-Sudan en het rapport over het Zaïrese leger stuurt, kan ik ze verkopen tegen 6.500 dollar per stuk, dat wil zeggen 13.000 dollar in totaal. Dat zou dan 2.000 dollar voor mij zijn en 11.000 dollar voor jou.' Cahen deinsde er overigens niet voor terug valse of waardeloze documenten te verkopen, waardoor tal van bedrogen betalers in Frankrijk, Zwitserland, België en Afrika zich hebben ontpopt tot drieste schuldeisers. Vader Cahen zou tussenbeide gekomen zijn om de schuldeisers te sussen. Alfred Cahen werd als ambassadeur van België overigens vervroegd op pensioen gestuurd, omdat hij op eigen houtje aan de president van Costa Rica de duistere figuur Felix Przedborski had aanbevolen voor een benoeming als diplomaat in Brussel.

Bron: De Tijd | 26 april 1997

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

13

Re: Alfred Cahen

Alfred Cahen
Diplomate
Décédé(e) le 19/04/2000

Cahen (Alfred, J.), Diplomate. Né le 28 septembre 1929 à Ixelles (Belgique). Fils de Max Cahen, Agent de change, et de Mme, née Rose Hazaert. Mar. le 28 janvier 1961 à Mlle Nicole Debeauvais (2 enf. : Véronique [Mme Olivier Morzelle], Max-Olivier)

Etudes:

  • Athénée Robert Catteau à Bruxelles

  • Université libre de Bruxelles

  • Diplômes : Docteur en droit

Carrière :

  • Avocat au barreau de Bruxelles (1953-56), à l’administration centrale du ministère des Affaires étrangères (1956-59)

  • Attaché à la délégation belge près l’Organisation de coopération et de développement économique (OCDE) (1959-62)

  • Deuxième secrétaire d’ambassade au Zaïre (1962-64)

  • Conseiller au cabinet du ministre des Affaires européennes (1964-66)

  • Premier secrétaire à la délégation belge à l’Onu (1966-68)

  • Chef de cabinet adjoint du ministre du Commerce extérieur (1968-70)

  • Ministre-conseiller au Zaïre (1970-74), aux Etats-Unis (1974-77)

  • Chef du cabinet du ministre des Affaires étrangères (1977-79)

  • Directeur général de la politique au ministère des Affaires étrangères (1979-85)

  • Secrétaire général de l’Union de l’Europe occidentale à Londres (1985-89)

  • Ambassadeur en France (1989-97)

  • Secrétaire général de l'Association du traité Atlantique (depuis 1997)

  • Chargé d’enseignement et Professeur (1979-94)

  • Professeur honoraire (1994) et Président du Centre d’études de relations internationales (depuis 1985) à l’Université libre de Bruxelles

  • Ancien membre du conseil d’administration du Fonds national belge de la recherche scientifique, Président du comité scientifique de l’Institut royal des relations internationales de Belgique (1985)

  • Professeur honoraire de l’Institut national d’études politiques de Kinshasa (Zaïre)

  • Membre correspondant de l'Académie des sciences d'Outre-Mer de France (1992) et Membre honoraire de l'Académie royale des sciences d'Outre-Mer de Belgique (depuis 1993)

  • Membre correspondant de l'Académie des sciences morales et politiques de l'Institut de France (depuis 1993)

  • Président du conseil de direction des écoles des Hautes études politiques et sociales, des Hautes études internationales, de l'Ecole supérieure de journalisme et du Centre d'études diplomatiques et stratégiques (depuis 1993)

Œuvres :

  • The Western European Union and Nato : Building a Europlan Defence Identity (1989)

  • Africa : Development Under Duress in A Marshall Plan for the 1990's, an International Roundtable on World Economic Development (1989)

  • The Western European Union and Nato : Strengthening the Second Pillar of the Alliance (1990)

Décoration

  • Grand officier de la Légion d'honneur (France), de l'ordre de Léopold, de l'ordre de la Couronne et de l'ordre de Léopold II (Belgique)

  • Nombreuses décorations étrangères