“Plotseling, rond halfacht, klinken er schoten. We gaan kijken op ons terrasje. De deuren van Delhaize zwaaien open. Mijn vrouw klemt zich aan mij vast. Ik maak me los, ren naar de telefoon, en bel de hulpdiensten. Ik neem mijn revolver, die ik nog heb van in Kongo, mee en wil de Delhaize binnen. De weg wordt mij versperd door een man. ‘Halt, BOB’, roept hij. Een andere man komt naar buiten, met twee knaapjes aan zijn hand. In hun oogjes staat verschrikking. ‘Ik ben ook van de BOB’, zegt de man, en hij vraagt of ik hier woon. ‘Hun tante is doodgeschoten.’ Ik breng de kinderen naar mijn vrouw en ga nu terug, naar de parking, om onze kinderen te zoeken. De lucht is vol sirenegehuil. De politie heeft de ingang van de parking afgesloten. Er staat een massa volk, met ook veel bekenden. Iemand zegt: ‘Ze hebben Gilbert doodgeschoten. Rebecca is nog voor hem gesprongen. Ze riep: ‘Niet doen, want dat is mijn papa en hij heeft niets gedaan!’

Van den Abiel had de eerste dodelijke schoten duidelijk gehoord, binnen zittend. En hij heeft ook gezien dat die R4 er niet meer stond.

Een getuige uit pv 2072 van 19 november 1985 zegt: “Ik wil er nog aan toevoegen dat, alvorens de gangsters weggereden zijn, de rijkswacht er aangereden kwam met een R4, doch deze reed van het rondpunt naar de Parklaan.” Als dat klopt, reed de R4 in de omgekeerde richting van wat de inzittenden beweren.

De R4 zou dus enkele minuten voor half acht zijn gepasseerd op het rond punt, en dan nog eens terwijl de overval nog bezig was en Nevens er nog niet was? Om dan rechtsomkeer te maken in de Parklaan en dan rond 7:45u weer op het rond punt aan te komen?

Dan hebben ze over die drie, vier kilometer van het circuit langs de Villastraat en het stuk in de Parklaan een kwartier gedaan. File?

Dat is ook juist. Maar of er, en welke de juiste familieverbanden zijn is toch allemaal vrij eenvoudig na te gaan of te vragen? Zijn hier geen genealogen of mensen uit Aalst onder de forumleden?

If afwachting van meer nieuws daarover, is er nog een fascinerende epiloog aan de aanslag op Jozef Podevijn. Een epiloog die de gebeurtenis uit WOII in de vroege jaren '80 weer actueel heeft gemaakt of proberen te maken en daarom misschien toch te vermelden waard is.

Een beetje verder op de Gentsesteenweg dan de zaak van Laurent Podevijn staat een typisch landgoed, het kasteeltje van Muylem. Het werd op het einde van de 19de eeuw door een Aalsterse stadsdeurwaarder gebouwd. Bij het uitbreken van WOII vluchten de toenmalige bewoners naar Engeland. De weduwe van de kommandant-generaal Podevijn van de Fabriekswacht was afdelingsleidster van de vrouwelijke vleugel van het VNV, het Vlaams Nationaal Vrouwenverbond. Echtparen waar beiden activist waren was trouwens vrij gebruikelijk in de Vlaamse beweging, lees ik in bronnen. Mevrouw Podevijn lijkt dat kasteeltje ingericht te hebben ter nagedachtenis van haar man in als een tehuis voor vermoedelijk alleenstaande of behoevende vrouwen en kinderen. Het is sociaal liefdadigheidswerk, er vinden ook regelmatig benefietconcerten plaats.

Fast forward naar 28 mei 1982. Op die dag verschijnt het eerste nummer van een nieuw Aalsters weekblad, de 'Nieuwe Gazet van Aalst', een onafhankelijk weekblad uitgegeven door een vzw. Op de voorpagina staat onderaan de intrigerende kop 'SCHAT GEVONDEN IN KASTEEL'. Het artikel verhaalt hoe een groep Aalsterse 'schattenjagers' de catacomben van het intussen al jaren leegstaande en gevandaliseerde kasteeltje hebben uitgekamd, en daar een verroest koffertje vol oude muntstukken hebben gevonden. Zonder medeweten van, of delen met, de toenmalige, afwezige eigenaar hadden ze de buit verkocht.

Wat denk ik speciaal is aan het artikel is dat het van de gelegenheid gebruik maakt om de moord op Podevijn weer in herinnering te brengen, en het artikel vermeld ook de geëxecuteerde daders van de aanslag uit WOII en de persoon die hen had aangegeven eveneens met naam en toenaam. Het artikel besluit met te suggereren dat er wellicht nog meer waardevolle geheimen in het kasteeltje te vinden zou kunnen zijn, maar dat de slechte staat van het gebouw verder onderzoek moeilijk maakt.

» aalst.courant.nu

Het kasteeltje was toen al beschermd erfgoed en werd later ook volledig gerestaureerd. Wie eens wil binnenkijken kan in seizoen 2014 van 'Komen Eten' de desbetreffende aflevering bekijken, met toenmalig bewoner en burgemeester van Aalst Christoph D'Haese.

Interessante vraag. MZ had in de jaren '50 en '60 erg performante motoren, ze hadden een technische voorsprong. Hun revolutionaire tweetakt technologie zou de motorenindustrie de komende decennia gaan beïnvloeden. De firma deed mee aan internationale races in Europa, en ondanks de pr-waarde steunde het DDR-regime de racing aspiraties van het bedrijf niet.

Podevijn komt uit de racerij, is technisch heel goed onderlegd en wil het beste. Gladio of niet, natuurlijk wil hij die motoren in zijn zaak.

Trouwens, in 1961, na de bouw van de Berlijnse muur loopt de sterrijder van MZ over naar het westen, er worden bedrijfsgeheimen gestolen. Hij gaat in Japan voor Suzuki werken en dat signaleert de doorbraak van de Japanse motorenindustrie.

Niet te hard van stapel lopen. Ik heb buiten de bevestiging door één forumlid, zonder enige verdere details, nog geen bewijs gezien dat Laurent wel degelijk familie is van Jozef Podevijn.

Er was inderdaad een Victor Van de Steen uit Aalst die vernoemd wordt in verband met het verzet, meer bepaald Groep G, die opgericht was door ingenieursstudenten aan de ULB. Die groep kreeg steun, opleiding en wapens en sabotagemateriaal van de Britse geheime dienst. Maar dat is ook op een forum, zonder bron.

Hoe past die man binnen dit hele verhaal, behalve dat hij van Aalst was en zijn naam een beetje lijkt op die van het gezin Van den Abiel-Van den Steen?

Wat we wel zeker weten over Laurent Podevijn is dat hij een gerespecteerd figuur was in de Belgische Motorrijdersbond (BMB), de nationale motorsportvereniging in België. De BMB vertegenwoordigt de mondiale motorsportfederatie FIM op het Belgisch grondgebied. Hij zat mee in het bestuur, was jarenlang voorzitter van de technische commissie en in 2006, een jaar voor zijn overlijden, werd hij nog tot erelid van de techniche college van die wereldmotorsportfederatie benoemd in Brazilië.

Ik denk dat we in dat aspect van z'n leven ook een verklaring kunnen vinden waarom prins Albert bij hem een moto koopt. Het begon allemaal in de jaren '50. Na de oorlog was er een Europees circuit van baanraces, waar jonge waaghalzen op Nortons en andere machines op straatcircuits rakelings langs gevels raceten. Google maar eens op 'Continental Circus':

De stratencircuits bestonden meestal uit geplaveide omlopen door de dorpskern, rakelings langs gevels, stoepranden, elektriciteitspalen, bomen of andere hindernissen. Het racen in de jaren ’40 en ’50 was flirten met de dood. Men moest er heel wat voor overhebben en over een flinke dosis moed beschikken. De piloten werden dan ook als helden ontvangen. Het hele racegebeuren was een sociale aangelegenheid waarbij de lokale bevolking betrokken werd en dat meestal uitgroeide tot een feest.

Eén van de bekende figuren uit dit circuit is  Belg August Goffin, een coureur die pas een paar jaar geleden, op 100-jarige leeftijd, overleed. Volgens een in memoriam over Podevijn van de BMB, zat Podevijn in de Belgische renstal die Goffin in 1958 op poten zette om de toen zieltogende Belgische baanracerij nieuw leven in te blazen. Onafhankelijke teams begonnen toen stilaan de ruimte te verliezen tegen fabrieksteams, en coureurs in België kozen meer en meer voor motocros » docplayer.nl

Al kort na de oorlog, had Podevijn een motorwinkel in Aalst, op de Gentsesteenweg, nummer 202 of 204. Zie advertenties hier, er zijn er nog meer » aalst.courant.nu | aalst.courant.nu

In de advertentie van 1947 bijvoorbeeld maakt hij expliciet reclame voor een merk moto - Sarolea - met de vermelding dat deze motoren ook werden gebruikt door het leger, de politie en de Belgische Touring Wegenhulp en Nederlandse Wegenwacht.

Dat kan zeker kloppen, hij is verschillende keren getrouwd geweest, las ik op een motorforum, z'n derde vrouw was Filipijnse. In welk jaar is Laurent Podevijn geboren? Wat is de exacte familierelatie met Jozef, de commandant van de Fabriekswacht die in 1942 werd neergeschoten door het verzet en enkele dagen aan zijn verwondingen bezweek? Jozef was 39 toen, hij was getrouwd en had een kind.

Die moord was het begin van een hele reeks aanslagen over heel België op collaborateurs, en het werd toen aanzien als een politieke moord. Er zijn toen daders gevonden, en geëxecuteerd, uit de hoek van het communistisch geïnspireerde Onafhankelijkheidsfront. Dat nam niet weg dat in een toespraak tijdens de begrafenis door de VNV-leiding vooral anderen met de vinger werden gewezen:

"Maar naast Moskou staan nog andere ïnensen, die beweren een geloof te belijden en een vaderland te bezitten: het zijn de ministers en staatsministers - staatskatholieken zowel als anderen - die met hun stilzwijgen de verantwoordelijkheid op zich nemen van de dagelijkse haat- en moordlust, welke door de Londense radio wordt aangewakkerd."

Die VNV-leider die de toespraak gaf was Hendrik Elias, en niet Staf de Clercq, want die was heel kort daarvoor, op 22/10, twee dagen voor de aanslag op Jozef Podevijn, zelf overleden aan een hartaanval.

Enkele artikels uit de oorlogskrant van toen over de aanslag en de begrafenis » digital2.amsab.be (PDF) | digital2.amsab.be (PDF)