Ik vind de vrij recente hypothese switch van Ben eveneens opmerkelijk, echter is de invalshoek van zijn stuk deze keer wel interessant, vermits het focust op specifieke gedragingen van de daders die inderdaad, zoals ik in het verleden al duidde, lijken terug te komen van begin tot einde.
Wat volgt uit het stuk is niet enkel le mobile c'est l'argent, maar eveneens dat we van begin tot einde met ongeveer dezelfde bende hebben te maken, of toch met een aantal vaste kopstukken. Ter verdediging van deze hypothese (en volgens mij hier het voornaamste punt) is de terugkeer van een schutter die absoluut niet lijkt te kunnen schieten. Ik verwijs naar recent geplaatst stuk van forumlid CP met betrekking tot Anderlues:
De tweede dader, gewapend met een FN 7.65 (die gestolen was van rijkswachter Lacroix in Nijvel), stond naast hen in de deuropening van de keuken. Hij staat tegenover Jean Szymusik. De man op de grond schreeuwde naar hem: "Schiet, schiet, in godsnaam!" De tweede man vuurde acht schoten af, zijn hele magazijn, maar slechts één 7.65 kogel raakte Maria Slomka in de dij. De andere zeven schoten gingen verloren in de deur of in de werkplaats.
Ik denk bij bovenstaande aan Aalst. Onkunde en eerder schieten uit woede is iets wat vaak terugkomt, Daar heeft Ben zeker een punt. Dit staat in contrast met een aantal klinische genadeschoten (andere schutter?)
Toch blijft het naar mijn mening een vrij onwaarschijnlijke hypothese; er zijn wel meer overvallers die slecht kunnen schieten, copy cats kunnen de stijl van Genval hebben gekopieerd enz. Mijn grootste bedenking is en blijft Aalst, al die linken met Nederland(s), de lokale cultuur (Radio Mi Amigo, Zwarte Piet), andere vermommingen enz. Er is meer wat Aalst onderscheidt van de eerdere daden dan er overeenkomsten zijn.