Ik heb het boek bijna uit. Het is voor een groot deel een opsomming van namen die allemaal al op het forum bekend zijn. Voornamelijk Gladio, WNP, staatsveiligheid en andere CIA, DEA, ... leden. Wat aantoont dat de schrijver een piste van strategie van de spanning met alles wat daarbij hoort, zoals extreem-rechts, onderschrijft.
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat hij zich eigenlijk nog redelijk inhoudt wegens gebrek aan bewijs of gewoonweg uit angst. Sommige stellingen zijn redelijk onderbouwd, zoals Colruyt Nijvel maar anderen, de Bouhouche papers en Beuckels krijgen weinig achtergrond mee waardoor je steeds met een dubbel gevoel zit. Is dit nu waar of niet. Tevens is er geen goede structuur terug te vinden, hij springt van de hak op de tak.
Als niet specialist zijnde kan ik het boek zeker pruimen, veel dingen zijn nieuw voor mij. Het leest als een trein. Andere zaken komen niet genoeg aan bod wegens te veel “die sprak met die” of spionnenoorlog in Brussel. Roze balletten, X-Files, komen nauwelijks aan bod. Staatsontwrichting, strategie van de spanning en spionnen des te meer. Net zoals op dit forum heeft de schrijver ook last van een gebrek aan bewijs en dat voel je. Het is zijn persoonlijke mening, niks mis mee maar als dader zou ik niet direct ongerust zijn.