Tijdens een ontmoeting met Guy Bouten op 4 december 2007 bevestigde Patrick Ghijssels dat Bouhouche hem in de gevangenis van Nijvel om bescherming vroeg "parce qu'il craignait pour sa vei de la part d'une organisation puissante dont il ne m'a jamais prononcé le nom".

Farcy had ook nog een huis in Rebecq-Rognon, in de Chemin Royal nummer 13. Momenteel is het een ruïne overwoekerd door netels, struikgewas en dorre distels. Achter het huis ligt een grasveld van wel vijftig bij honderd meter. Zo'n kilometer van het huis ligt de Chaussée de Bruxelles waar Bendeleden vaak langsreden op weg naar het bos van Houssière aan de overkant. Op de kieslijst van de gemeente Rebecq-Rognon uit die periode komt Jacqueline Leclercq, de schoonzus van Farcy, voor als bewoonster van nummer 13.

Een boer had volgende getuigenis: "Ja. Daar heeft een Fransman gewoond. Maar meestal verbleef er een vrouw met een hond. Een agressief beest. Je bleef beter uit zijn buurt. Veel beweging heb ik er nooit gezien. Onze boerderij ligt in vogelvlucht toch op een afstand van twee kilometer. Ik heb wel eens een helikopter weten landen op het grasveld achter de villa. Ook eens 's nachts. Ik dacht dat het om een noodstop ging. Eigenlijk was dit niet uitzonderlijk want naast het huis ligt een oliepijpleiding van de NAVO en er patrouilleren hier overdag regelmatig militaire helikopters. Tijdens de CCC-aanslagen werden die controles opgevoerd. Maar met die Fransman heb ik nooit contact gehad."

Een inwoner van het een rijhuis aan de Brusselsesteenweg bevestigt de landing van een helikopter. In de jaren '80 woonde hij er zo goed als alleen. Farcy had zijn verblijfplaats goed uitgekozen want vanaf de drukke Brusselsesteenweg was ze nauwelijks zichtbaar en alleen bereikbaar via een steile veldweg. "Het moet in 1979 of 1980 geweest zijn dat Franse gendarmes en leden van de BOB van Soignies de villa daar beneden hebben doorzocht. Ik was toen nog goed te been en ben gaan kijken. Er was niemand thuis. Alleen een grote Duitse schaper."

"Ze hebben hem in slaap moeten doen, want het dier stelde zich gevaarlijk op. Ik weet niet of ze iets hebben meegenomen. En enkele jaren later hebben politiemannen in burger eens drie dagen lang met telelenzen hier in de buurt postgevat om de villa in de gaten te houden. Ze zijn daarna vertrokken en niet meer teruggekomen. Ik merkte wel af en toe 's avonds laat een colonne van meestal drie à vier voertuigen die naar ginder reden. Maar de bewoners heb ik nooit persoonlijk ontmoet. Ik vond het allemaal verdacht, maar wat moest ik doen?"

Bron: De Bende van Nijvel en de CIA | Guy Bouten

Het officiële beroep van Farcy was antiquair, maar hij werkte niet en hield er een rijke levensstijl op na. Hij werd 'Bruno' genoemd. Eigenlijk leefde hij van prostitutie, diefstallen en oplichting met gestolen cheques maar vooral van drugssmokkel. Hij gedroeg zich ten langen leste als een maffialeider die iedereen elimineerde die hem iets in de weg legde.

Het begon allemaal in het klein, reeds als zestienjarige belandde hij wegens diefstal in een Frans verbeteringsgesticht maar evolueerde tot drugsbaron met kilo's heroïne en cocaïne. Farcy bezat een bar, de Candy's, in de Lakenweverstraat (in Elsene) en een appartement op de Chaussée Boondael vlakbij het kerkhof van Elsene (1). Op het gelijkvloers was er een schoenwinkel. Maar hij woonde in een huis in de rue de l'Hermine (1) in Watermaal-Bosvoorde. Andere medebewoners waren zijn vader Germinal, geboren en getogen in Halluin, een Frans grensstadje vlak naast Menen.

(1) De door de Bende van Nijvel gestolen Santana zou geparkeerd zijn geweest met Franse nummerplaten ter hoogte van Boondaalsesteenweg 525 te Elsene. De woonplaats van Farcy in Watermaal-Bosvoorde ligt vlakbij de plaats waar diezelfde Santana na de overval in Waver werd gevonden. Ik stel mij dan ook de vraag of Farcy gelinkt kan worden aan de diefstal van de Santana?

Bron: De Bende van Nijvel en de CIA | Guy Bouten

Kolonel Rex Applegate beschrijft in zijn boek Kill er Be Killed de volgende 'stille' dodingstechniek die kan worden toegepast om vijandelijke wachtposten uit te schakelen. Werd Latinus het slachtoffer van een moordenaar die deze techniek kende?

Maak een strop in het touw, maak de opening groot genoeg voor het hoofd. Omsluit de knoop van de strop met de rechterhand. Wikkel het losse uiteinde van het touw stevig om de linkerhand. Benader het target langs achteren, breng met de rechterhand de strop over het hoofd van het target, waarbij de vuist van de rechterhand in de nek van het target wordt gedrukt terwijl tegelijkertijd met de linkerhand de strop wordt dichtgesnoerd om de hals van het target. Strek de rechterarm zodanig dat het target op afstand wordt gehouden en zich onmogelijk kan verweren.

De rechterhand blijft geklemd tussen het touw en de nek van het target. Trek met beide handen het target achterover zodanig dat het target achterover valt en de strop wordt dichtgesnoerd door het eigen gewicht van het target. Gezien de nek van het target niet gebroken wordt en ook niet door het touw of door de knoop van de strop wordt geschaafd, laat deze techniek sporen na die wijzen op een verhanging door middel van een niet-geknoopt kort touw, zoals het ook wel wordt gebruikt bij de 'erotische wurging'.

Bron: Crapule de luxe | Walter Baeyens