1

(1,168 replies, posted in Andere Personen)

Vanaf het begin werd het verband met de rijkswacht (Diane) gelegd, onder meer door René Haquin die de modus operandi duidelijk aan hen linkte. Er was ook de opmerking van kolonel Arsène Pint na Aalst: "'t zijn toch die van ons niet?" Al die jaren jaren hing er in de kantoren van de politiediensten een robotfoto van een man wiens gelijkenis met één van hun collega's (meer dan) treffend was. Blijkt die kerel ook nog verlof te hebben gehad op dagen van de terreurdaden. Bovendien spraken getuigen over een hinkende reus. Daar had hij blijkbaar een ziektebriefje voor ingediend... Maar nooit rinkelde er bij de speurders een belletje.

Ik denk dat David Van de Steen gelijk heeft, dit is een topje van de ijsberg. Eén en ander mag dan misschien in marginale café's gekonkelfoesd zijn geweest en de daders waren waarschijnlijk (goed getrainde) koorknapen. Maar wie was of waren de dirigent(en)? Wie manipuleerden al die jaren het onderzoek? Ik geloof lang niet alles wat in de pers komt maar meen te begrijpen dat nogal wat mensen in de streek van Dendermonde en Aalst wisten dat de gevierde carnavalist betrokken was en zwegen. Komaan zeg.

2

(33 replies, posted in Bende De Staerke)

Wie vaak in Brussel rondwandelt komt Van Esbroeck tegen. De laatste keer dat ik hem zag was dat in een café vlakbij het Noordstation. Hij zat daar rustig en alleen wat te drinken en bibberde een beetje. Parkinson? Lang geleden heb ik een kort gesprek met hem gehad (de plaats en de omstandigheden doen er hier niet toe). De man was een gangster, absoluut, maar ik kan niet geloven dat hij bloed aan de handen heeft. Daarvoor was hij te zacht. Of misschien ben ik te naïef, kan ook natuurlijk...

3

(61 replies, posted in Bende Haemers)

De Vandegeerde waarvan sprake is Pascale Vandegeerde (vrouw) die lid was van de CCC. Er was inderdaad een treffende gelijkenis met Smars.

4

(164 replies, posted in Staatsveiligheid)

Na het lezen van menig interview met de huidige chef van de staatsveiligheid kan ik me niet van het gevoel ontdoen dat men daar al lang weet: wie, wat en waarom. Sommige zaken mogen nu eenmaal het daglicht niet zien. Nu toch nog niet.