111

(28 replies, posted in Vragen)

Als men heel dit dossier een beetje vanop een afstand bekijkt, zelfs als leek, kan men toch niet anders dan concluderen dat er voldoende elementen zijn om op zijn minst een doorbraak te bewerkstelligen (robotfoto's, dna-ondezoek waardoor 1 dader reeds bekend is, motieven, andere materiële elementen,...).

En als men dan vastelt dat er geen doorbraak is, daar waar in andere dosiers zonder enige overtuigende materiële bewijslast vaak mensen voor eerder lichte feiten veel te lang worden opgesloten, waarbij men vaak niet meer van een straf kan spreken (moet steeds een pedagogische bedoeling hebben), maar van een daad van agressie of misschien zelfs van een misdrijf in hoofde van de 'overheid'; dan moet ik, en ik denk met mij vele anderen, die zich de moeite getroosten om het een en ander te lezen, toch besluiten dat men Eddy Vos en zijn Cel Waals-Brabant tenminste verregaande onbekwaamheid kan verwijten en laten we hopen niet nog iets anders.

Maar ook de media gaan niet volledig vrijuit, want ook zij hebben onvoldoende hun verantwoordelijkheid genomen, ook zij hadden en kunnen nog steeds uit de elementen die publiek zijn, de voor de hand liggende conclusies  trekken en net zo lang op dezelfde spijker blijven slaan tot de verkozenen des volks niet anders kunnen dan de juiste mensen met de juiste middelen deze zaak te laten behandelen, maar zij hebben zelfs bijna nooit hiertoe een aanzet gedaan.

112

(8 replies, posted in Hypotheses)

Wat we ook kunnen besluiten uit dit dossier is:

  1. dat er bij justitie en politie ook goed werk geleverd is;

  2. dat de opeenvolgende ministers van justitie over het algemeen waardeloze en in sommige gevallen misschien wel waardeloze bandititistische figuren waren;

  3. dat er binnen de staat (wetgevende macht, rechterlijke macht,uitvoerende macht[ministers en administratie]) een geleding is van mensen die het goed menen, wat niet wil zeggen dat ook zij fouten kunnen maken en maken;

  4. dat er ook een groep mensen is die naar vorm misschien deel uitmaken van de staat, maar naar de feiten niet meer zijn dan een ganstersyndicaat.

En dat is ook vandaag nog een structureel gegeven.

Bij de liberalen, als politieke beweging dan, is deze groep 4] het best vertegenwoordigd. En dat bedoel ik dan niet voor het liberale gedachtengoed (ben zelf voorstander van een zo sociaal mogelijk liberalisme, maar over het algemeen geen voorstander van de liberale politici), voor zij die zich beledigd zouden kunnen voelen. En eigenlijk geldt deze aanwezigheid van groepen 3 en 4 ook meer in het algemeen voor de maatschappij, is de overheid geen weerspiegeling van de maatschappij?

Maar het ergste is dat: Groep drie bedoelt het over het algemeen wel goed, maar is ook gelovig (in de algemene zin van het woord, niet in de religieuze zin noodzakelijkerwijs). En wat is het kenmerk en het erge van geloven (of het nu in het dagelijks leven is, in een gerechtelijk onderzoek, of wat dan ook? Men projecteert zijn verlangens op de feiten, het bevordert de waarheidsvinding dus niet, en het leidt in de praktijk bij groep 3 tot goedgelovigheid, waarvan groep 4 dan weer misbruik kan maken).

Het ergste is dus niet zozeer het bestaan van groep 3, maar wel dat deze heren door de media al te vaak worden geportretteerd als eerbare, goedwillige mensen, en dat er dus een collectieve leugen wordt geconstrueerd.

Conclusie: Staat = Goedmenende mensen + Gangstersyndicaat

Over het algemeen houdt de bandititistische strekking binnen de staat zich bezig met misdaden tegen de goederen, soms schakelt zij over op misdaden tegen de personen (bijvoorbeeld door mensen die gewag maken van misbruiken te trachten neutraliseren door ontslag en dergelijke, geweld is uiters zeldzaam, door medecriminelen uit de wind te proberen zetten in gerechtelijke onderzoeken en diens meer bijvoorbeeld, door machtsafwending).

Misschien waren de omvang van de banditistische geledingen binnen de staat begin jaren '80 zo groot geworden dat de Bende van Nijvel hiervan een exponent was?

113

(8 replies, posted in Hypotheses)

Ik ga akkoord met wat Mr. Dickus schrijft: mijns inziens is de hypothese van de dievenbenden onbelangrijk omwille van volgende elementen:

  1. Ze zal nooit tot de doorbraak leiden, ze bevordert enkel het gebrek aan synthese in het hele dossier;

  2. De doorbraak ligt bij leden van de veiligheiskorpsen (cfr. DNA-analyse) en/of bij de sexevennementen.

Het zou trouwens weleens kunnen zijn dat de 4 ministers die door de volslagen onbetrouwbare heren Bultot en Nihoul werden genoemd, 3 ervan trouwens bij naam, de heren waren die werden gechanteerd met de sex-evennementen/wapenhandel/drugstrafieken/zware witteboordencriminalitiet.

Maar als er hoge opdrachtgevers  waren, en met hoog bedoel ik of ministers en/of het hof en/of Luitenant-generaal Beaurir, alles wat daaronder zit beschouwen we even voor de goede orde niet als hoog, dan denk ik dat de kringen van PRL en PSC daar het meest belang bij hadden, het Hof  heeft trouwens heden nog altijd een MR (opvolger van PRL) -stempel. Eind jaren 90 stond men misschien wel bij een ontsluiting van het dossier, mede daar de DNA-technieken de misschien wel bewuste besmettingen van het dossier met veel te veel onderzoekslijnen konden ongedaan maken.

Maar wat heeft men daaraan sins de herintrede van de liberalen in de regering met de regeringen Verhofstadt nog van gehoord?

114

(1 replies, posted in Andere)

Is een heel onwaarschijnlijke these, maar ik geef ze toch maar. Bij de muntsanering na WO II, de zogenaamde Operatie Gutt, zou er een gigantische fraude gepleegd zijn door 3 zéér vooraanstaande personen: Koningin Elisabeth, Frans Van Cauwelaert en Camille Huysmans. Het totale bedrag van de fraude zou destijds 700 miljoen Belgische frank hebben bedragen. Geëxtrapoleerd naar vandaag kunnen we stellen, een bedrag dat om en bij ligt naar waarde van nu, tussen 1 en 2 miljard euro.

Bij de dood van Boudewijn waren er eveneens geruchten van een 'geheim' fortuin van 9 à 12 miljard Belgische frank, en dat is nu ongeveer 15 jaar geleden. Boudewijn was de erfgenaam van Koningin Elisabeth. Dit zou de grootste fraude ooit in België zijn geweest. Wist de heer Léon Finné hiervan? cfr. bank Copines

Vergeet niet dat Boudewijn een moordenaar was die de opdracht gaf Lumumba te laten vermoorden of toch althans hiervan wist en dit goedkeurde. Hij was dus niet aan zijn proefstuk toe. Is een wild verhaal, met een eerder kleine waarschijnlijkheid, maar een wild verhaal meer of minder maakt het niet.

115

(8 replies, posted in Hypotheses)

Er zijn sowieso afrekeningen bij, bij de eerste periode en bij de tweede.

Is inderdaad zo, dus eigenlijk kunnen we stellen dat er ongeacht de combinaties steeds sprake moet zijn van 1](afrekeningen dus, maar niet noodzakelijk hoofddoel, afrekeningen kunnen immers evenzeer afleidinsmanoeuvres zijn geweest, bijvoorbeeld om een valse link te leggen naar de sex-affaires en bepaalde personen 'chanteerbaar' of alleszins manipuleerbaar te maken. En bij de onmogelijk toevallige slachtoffers, is er enkel een serieuze materiële en rechtstreekse link naar de seks-affaires.

Mogelijkheden zijn dus bij combinatie:

1] afzonderlijk.
1] + 2]
1] + 2] + 3]
1] + 3]
1] + 4 dient geëlimineerd te worden, onmogelijk, zie volgende paragraaf!

Merk op dat 1] + 2] ; 1] + 2] + 3] en 1] +3] slechts variaties zijn op hetzelfde thema, waarbij de uitvoerders steeds in dezelfde middens dienen gezocht te worden, zijnde één of meerdere veiligheidskorpsen (rijkswacht, staatsveiligheid, veiligheids- en inlichtingendiensten, leger, ex-personeelsleden van deze korpsen, gelieerde personen aan deze korpsen en het gewone criminele circuit).

Bij 1] afzonderlijk en 1] + 4] is de belangrijkste link de se sexevenementen. Maar daarom niet noodzakelijk het motief, kan bijvoorbeeld een ander motief zijn binnen een groep van mensen die elkaar daar frequenteerden, daar vergaderden, of elkaar daar ontmoetten. (kan iets heel banaals zijn, bijvoorbeeld een schuldenkwestie, zeg maar iets , hé).

Maar volgens mij voelden ze zich toch op de één of andere manier beschermd door iemand, dit schreef Renne.
Mijn reactie, ja kijk, alle bovenstaande combinaties laten bescherming toe, zelfs 1] + 4], maar hier eerder incidenteel en onmogelijk zo structureel als operationeel gebleken is, de facto is er zeker bescherming geweest, misschien niet rechtstreeks, maar misschien zijn de opdrachtgevers of uitvoerders zo slim geweest het dossier te besmetten met de sexevennementen, door een aantal slachtoffers te maken in die omgeving.

Men kreeg andere mannen aan hun zijde door ze te chanteren, zei Renne: mocht dit zo zijn, dan waren de sexevennementen ideaal hiervoor. En als men echt zeker is dat de reus 1m90 of groter was, dan kan je toch in bepaalde milieu's gaan zoeken naar mensen met zo een lengte. In leger-rijkswacht- en crimineel milieu's (bv gevangenissen).

Men moet de moed hebben uit de stukken die men zelfs als leek kan raadplegen, de conclusie te trekken dat gezien de personen die vermoord werden als getuige, of in al te vaak al te verdachte omstandigheden omwamen, en dat waren vaak mensen uit het milieu van de veiligheidskorpsen, dat 1] + 4] toch dient uitgesloten, want dat had men deze praktische, banditistische manipulaties van het onderzoek, en ik bedoel daarmee de flagrante feiten van manipulatie, niet de subtielere, want die kunnen het werk zijn geweest van mensen die angst hadden om genoemd te worden in de sexevennementen, niet praktisch en organisatorisch kunnen waarmaken, vaak op verschillende plaatsen in België.

Eén zaak kan evenwel niet uitgemaakt worden op basis van de publieke feiten, en dat is of er hooggeplaatste opdrachtgevers of één hooggeplaatste opdrachtgever was. En dat is ergens ook de moeilijkste tak van een onderzoek, ook in het algemeen en in andere gevallen, want de opdrachtgever/opdrachtgevers:

  1. voeren niets zelf uit, tenminste als zij hooggeplaatst zijn;

  2. zij zijn de enigen die het weten van elkaar;

  3. en er is slechts 1 verbindingspersoon nodig tussen opdrachtgevers en uitvoerders.

Het grootste probleem is het gebrek aan synthese. Mijns inziens staan er voldoende elementen in het onderzoek om te besluiten dat de daders reeds gekend zijn!

Men bekent dit eigenlijk zelfs in de feiten, door het DNA-onderzoek dat gedaan werd. Men mag toch niet vergeten dat één dader van de Bende van Nijvel bekend is bij het gerecht. EN met alle respect, als men 1 dader heeft, is het maar een kwestie de dominostenen te laten vallen.

Wordt vervolgd.

116

(8 replies, posted in Hypotheses)

Bij deze wens ik de makers van deze site te feliciteren met de knappe manier waarop zij een zo getrouw mogelijk beeld geven van de vele feiten, mogelijke motieven, mogelijke verdachten (hetzij uitvoerders en/of opdrachtgevers zo die er natuurlijk waren), onderzoeksdaden die gesteld zijn, materiële bewijsstukken, bendecommissies, ... De grote vraag is natuurlijk of er geen gebrek aan synthese is geweest in de vele onderzoeksdaden die in het verleden gesteld zijn geweest (of dat ook nu nog het geval zou zijn, kan men natuurlijk heden niet beoordelen).

Opmerkelijke vaststellingen.

Indien er sprake zou zijn geweest van hetzij rechtstreekse, hetzij onrechtstreekse manipulaties van het onderzoek door de opdrachtgevers, dan heeft dit gebrek aan synthese dit alvast gefaciliteerd. Het is evenwel belangrijk mijns inziens te beseffen dat niet iedere schijnbare beïnvloeding en manipulatie van het onderzoek daarom iets te maken zou moeten gehad hebben met de opdrachtgevers en/of daders van de Bende van Nijvel.

Waarschijnlijk heeft men de fout gemaakt te veel te redeneren vanuit de gedachtegang: alles wat mogelijkerwijze bestond aan grote criminele dossiers?? Is mogelijkerwijze in rechtstreeks verband met de Bende van Nijvel. Want dan creëert men natuurlijk zo een diarree van verdachten, motieven, ... dat elk redelijk onderzoek à charge en à décharge onmogelijk wordt.

Bovendien veroorzaakt men een heel groot risico op beïnvloeding en manipulatie van het onderzoek. Want op den duur is heel België op basis van veel lichter wegende feiten verbonden met het onderzoek (figuurlijk dan), wanneer men er meestal niets mee te maken heeft. En wie wilt onschuldig met een dergelijk dossier nog maar in verband gebracht worden?!?

Maar om toch maar tot synthese te komen:

Ik ben verre van een kenner van het dossier, maar mijns inziens is er mogelijkheid tot een vrij realistisch schematisch determinatiekader van mogelijke motieven en verdachten. Uiteraard zijn er tal van lijnen die mogelijkerwijze buiten dit kader vallen, maar dat zijn zeer onwaarschijnlijke lijnen en me dunkt, moet men zich toch eerst op de meest plausibele en waarschijnlijke lijnen storten vooraleer zich op de onwaarschijnlijke te richten, want anders krijgt men een bos waardoor niemand nog de bomen kan zien. En ik denk dat dat de grootste hypothekering van het dossier is, misschien nu nog steeds.

Maar is dit niet enkel een verantwoordelijkheid van de magistraten en speurders die met het onderzoek belast werden, van sommigen althans. Nee, dit is ten dele een collectieve verantwoordelijkheid. Want ook de pers is hier debet aan geweest en het publiek dat deze pers leest.

Schema:

4 mogelijkheden, met 2 combinatiemogelijkheden:

  1. Aanslag/aanslagen op specifieke persoon(en), (merendeel van de criminele activiteiten afleidingsmanoeuvres); 35 procent kans;

  2. Binnenlandse maatschappelijke terreur met politieke bedoelingen, dus een soort terrorisme; 25 procent kans;

  3. Buitenlandse maatschappelijke terreur met politieke bedoelingen, dus een soort extern terrorisme terrorisme; 25 procent kans;

  4. Ordinair banditisme door individuen met aangeboren pschychopathologie of ontwikkelde psychopathologie al dan niet ten dele omwille van geldelijke motieven, mogelijkerwijze een stuk voor de buit dus. 10 procent kans.

1. + 2. zouden mijns inziens kunnen samenvallen. Men bemerkt dat de optelsom van 35+25+25+10 = 95. Maar voor andere pistes lijken mij bijzonder weinig elementen voorhanden te zijn, ook geen materiële.

Bemerk dat dit schema een logisch schema is op basis van uitsluiting, maar natuurlijk maar een poging tot van een leek. Bemerk bovendien dat het achteraf natuurlijk vele malen gemakkelijker is een dergelijke schema-gedachtengang te ontwikkelen dan op het moment der feiten.

Wordt vervolgd.