Niet vergeten dat Tinck wel degelijk door verschillende personen herkend werd.

Als de bovenstaande informatie, afkomstig van informanten en andere getuigen klopt, moet het toch op een bepaald moment mogelijk geweest zijn een paar van de betrokkenen te arresteren. Het blijft een feit dat een aantal van de protagonisten uit het bendeverhaal niet of nauwelijks op de rooster gelegd zijn. Misschien moet er na al die jaren nog eens druk gelegd worden op Cocu, zijn betrokkenheid staat zo goed als 100 percent vast.

Hieronder een korte reconstructie van de feiten in Nijvel aan de hand van getuigen en informanten volgens het Franstalige forum lid Wolf. Een aantal van de feiten zijn niet in de pers verschenen.

Aan de overval namen deel: V.A. (Alain Vincx), M.C. (Michel Cocu), Delp. (Willy Delpierre), N.R. C., een S.S. of D.K. (niet geïdentificeerd). Volgens Deprêtre: V.A., D.W.,S.T., F.J.P. en R.I. De daders zijn naar de Colruyt gereden in twee wagen in groepjes van 3: de Saab die in garage Jadot gestolen werd en een olijfgroene BMW die naar alle waarschijnlijkheid toebehoorde aan Delp. of aan N.C. Volgens een informant werden Delp. en N.C. in de BMW vergezeld door Michel Cocu.

De dader die agent Morue heeft neergeschoten droeg een driekwarts jas, een leren hoed, was gezet en had een rossige ringbaard. Deze beschrijving stemt overeen met het signalement van N.R. (De broer van N.R., N.C. staat samen met A.V. op een foto die genomen is bij het circuit van Nijvel. Na een klacht uit de richting van de Sudisten heeft de webmaster de volledige namen van beide broers van het forum verwijderd.) Na de schietpartij nemen de daders de draagbare radio's en de wapens van de neergeschoten agenten mee.

Twee van de daders proberen om de lichamen van het vermoorde echtpaar Dewit-Fouré over de omheining te kieperen. Wanneer ze niet in hun opzet slagen slepen ze de lichamen over de parking om ze onder de winkelkarretjes te verbergen. Op deze plaats heeft een van de daders overgegeven. Na de schietpartij verdwijnen twee van de daders met de BMW en nemen de richting Ohain. De rest van de ploeg verdwijnt in de richting van Eigenbrakel langs de N5 met de Mercedes van het vermoorde koppel en de Saab van Jadot.

Een getuige van de schietpartij, een zekere S.W., die in een nabijgelegen villa woont in de buurt van de Diable Amoureux, vuurt met een handvuurwapen kaliber 38 een zestal schoten af in de richting van een figuur die op dat moment in de Saab instapt.S.W. getuigt later dat een van de projectielen de achterband van de Saab lek geschoten heeft. De daders verschuilen zich gedurende anderhalf uur achter een boerderij terwijl ze de radio's van de politie- en rijkswachtpatrouilles afluisteren. Op die plaats ontdoen ze zich van de gestolen waren en drinken bier en een fles alcohol uit. Aan de hand van het aantal lege bierflesjes en sigarettenpeuken wordt geconcludeerd dat het groepje dat zich op die plaats verschuilt uit vier personen bestaat.

De boer die de volgende dag de politie verwittigt krijgt te horen dat ze wel eens zouden langskomen. een paar dagen later, zonder dat de politie een kijkje is komen nemen, ploegt hij zijn land om, talrijke materiële elementen vernietigend. Om de plaats waar de daders zich schuilhielden te vinden moet je de omgeving goed kennen.C. het jaar voordien in de boerderij gewerkt en keerde 's nachts terug om schapen te stelen.

Na anderhalf uur, twee uur gewacht te hebben probeert het groepje zo goed of zo kwaad als het kan de Saab naar het Sudistencafé 421 te rijden en proberen in een garage in de Alsembergse Steenweg die toebehoort aan D.P. de kapotte band te wisselen. D.P panikeert wanneer hij het groepje over de vloer krijgt en eist dat ze alle sporen weer uitwissen. Vervolgens wordt de Saab naar een huis geduwd dat praktisch aan de overkant ligt: nummer 404. Volgens de pers proberen de daders vervolgens om de benzinetank van de wagen in brand te schieten. In werkelijkheid is er geen enkel schot gelost op de Alsembergse Steenweg.

De 11 kogel inslagen ter hoogte van de benzinetank beschrijven een loodrechte baan. 5 andere inslagen wijzen op een vuurrichting van achteren met een hoek van ongeveer 20 graden in de rechterkant van het voertuig.De daders hebben een tijdje rondgereden met een kapotte rechter achterband. De achterlichten van de Saab zijn met tape dichtgeplakt. De sigarettenaansteker is met een batterij van 4,5 volt aangepast zodat bij onsteking de stroom van 12 naar 16,5 volt verhoogd wordt. een detail dat zeer belangrijk zal blijken!

Een week later doet Delp. aangifte bij de politie dat zijn groene BMW gestolen is door een jongeman met een blonde baard en een vrouw met zwart haar op een motor. De wagen wordt in de buurt van Waver teruggevonden. Wanneer de politie aankomt slaagt het koppel er in om de vlucht te nemen. De mogelijkheid bestaat dat Delp. de auto liet stelen zodat bij mogelijk onderzoek de sporen naar het jonge koppel zouden leiden. Wat de onderzoekers niet wisten was dat Delp. een tweede identieke BMW bezat die door de broers N.R., N.C. herschilderd was. Een van de twee broers is afgestudeerd aan het atheneum van Eigenbrakel in 1978. Zijn eindwerk was de uitvoering van een electronische aansteker voor een auto.

(...) "Interessant werd het pas toen ik Bultot vertelde dat ik wist dat hij in de gevangenis van Sint-Gillis huurlingen had gerekruteerd voor de bende van Nijvel. 'Wie dan wel?' wilde hij weten. Ik liet de namen vallen van Philippe 'Johnny' De Staerke, van Robert Eckhardt en van de garagisten Dominique Salesse en Roger Neirinck. Als ervaren debater slaagde ik erin om hem kwaad te krijgen door bij hoog en laag vol te houden dat hij was tussengekomen om gestolen Golfs met schietstand te laten ombouwe, dat hijzelf bij Salesse en Neirinck was geweest. Geheel over zijn toeren vroeg hij van wie ik dit dan had. Toen ik kalm antwoordde 'van henzelf' ontplofte hij, riep dat ze fantasten waren, want dat de wagens na tussenkomst van Bouhouche en van Eric Lammers bij Alain Weykamp werden geprepareerd. Heel snel viel zijn frank dat hij zijn mond had voorbij gepraat." (...)

Bron: Jean Pierre Van Rossem | Humo | 24 februari 1998