Sonja Camps leidde een netwerk van callgirls en stond in contact met een aantal interessante personen waaronder Claude Leroy, Jean Gol en Frans Reyniers. Ze werd tijdens het proces Reyniers na lange procedureslagen op 4 februari 1997 veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf voor omkoping.

Over het netwerk van Camps (uit het verslag van de Tweede Bendecommissie):

Sack maakte verder duidelijk in welke kring van personen Reyniers zich - om welke reden dan ook - ophield: "Een andere zaak die onze aandacht heeft weerhouden heeft betrekking op het dossier dat onderzoeksrechter Bulthé heeft aangelegd. Het gaat over de goede relatie die Reyniers onderhield met een zekere Sonja Camps. Camps wordt genoemd in zaken over mogelijke seksuele uitspattingen. Ook Leroy en Jean Gol - die ondertussen overleden is - kwamen bij haar. Camps onderhield ook een relatie met Baudry. Herinner u dat er een relatie Baudry/Leroy, en een relatie Baudry/Julien De Staerke was. Ook de fameuse Darville, zijnde de fameuze wapenleverancier van Haemers, was er kind aan huis. Camps woonde in de rand van Brussel. Waar precies weet ik niet meer." Wat de verkenning van deze zaak had opgeleverd, bleef evenwel buiten beschouwing.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 5)

Uit het boek 'De namen uit de doofpot' van Stef Janssens (voor een groot stuk gebaseerd op de verslagen van de Tweede Bendecommissie):

Onderzoeksrechter Troch hoopte via het bestuderen van het dossier Reyniers en het ontwarren van de onderlinge relaties met de andere dossiers, het aspect van mogelijke chantage in bepaalde kringen na te gaan. Zo kende Sonja Camps, een highsocietyfiguur, Reyniers persoonlijk, maar had ze eveneens dubieuze contacten met bijvoorbeeld Darville, de wapentrafikant van de Bende Haemers. Ze kreeg de volledige dekking van Reyniers zodat Troch voorzichtig moest te werk gaan:

‘Ik moest op een bepaald ogenblik Sonja Camps verhoren. Zij was – dat is algemeen bekend – goed bevriend met de heer Reyniers. Ik wist voor zij bij mij naar het bureau kwam, dat ze Reyniers al had gesproken. Dat verhoor was een steriel verhoor, dat ik zelfs niet durfde voeren op de manier die ik het wou, omdat ik wist dat zij, vanaf het ogenblik dat zij mijn bureau verliet, opnieuw naar Reyniers ging. Ik voelde me geblokkeerd. Achteraf stond er een artikel in de krant waarin Sonja Camps zegt dat Troch haar heeft verhoord en vragen heeft gesteld over leden van de parketten van Nijvel en Brussel, waarover ik uiteraard geen enkele vraag had gesteld. Dat zou mijn bevoegdheid niet geweest zijn. Trouwens, het zou toch direct aan de oren van Reyniers gekomen zijn. Toch lanceert men dat bericht, erbij zeggend: “ik heb niets gezegd”. Dat zijn van die zaken waarbij ik me afvraag: laat u nu de alarmklok luiden of hoe zit het? Wat voor nut heeft dat?’

Dezelfde Sonja Camps werd tijdens het proces Reyniers na lange procedureslagen op 4 februari 1997 veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf voor omkoping.

Delta-lid Sack deed voor de Bendecommissie bis de relaties van Sonja Camps uit de doeken:

"Een andere zaak die onze aandacht weerhield, heeft betrekking op het dossier dat onderzoeksrechter Bulthé heeft aangelegd. Het gaat over de goede relaties die Reyniers onderhield met een zekere Sonja Camps. Camps wordt genoemd in zaken over mogelijke seksuele uitspattingen. Ook Leroy en Jean Gol – die ondertussen overleden is – kwamen bij haar. (...) Ook de fameuze Darville, zijnde de fameuze wapenleverancier van Haemers, was er kind aan huis. Camps woont in de rand van Brussel. Waar precies weet ik niet meer... Ik zou willen benadrukken dat het niet om bewijzen gaat. En elk van deze dossiers zijn op zichzelf wellicht goed onderzocht. Maar als men een oplossing wil bekomen, dan moet men deze zaken met een eenheid van visie en handelen aanpakken."

Bron: De Namen uit de Doofpot | Stef Janssens