Wil voor dit item besluiten met: gezien het op Frans grondgebied is gebeurt, lijkt het me extra moeilijk deze zaak op te helderen. Al was het maar om een correct beeld te krijgen van wat zich daar in feite zou kunnen hebben afgespeeld. Sommige details zouden echt wel een stukje van de puzzel kunnen zijn, maar deze info lijkt me nog moeilijker te verkrijgen, dan in Belgische zaken (?). Tenzij ...
Tenzij men zou gaan praten met de drie politie-agenten. Hoewel het "geheugen" op termijn (altijd) bedriegt, kan ik me voorstellen dat zo'n nacht voor altijd in je geheugen zou staan gegrift. Enkel deze mannen kunnen mogelijk antwoorden op enkele cruciale vragen.
waar waren zij op het tijdstip van het telefoontje?
was het één van hen of een vierde collega die het telefoontje aannam?
hadden zij zicht op de daders en kunnen zij bevestigen of het er twee, drie of meer waren?
Natuurlijk, de gewonde agent was 36 jaar. Bij leven en welzijn is hij nu 74. Collega's kunnen ouder of jonger geweest zijn. Als men een (poging tot) gesprek nog lang uitstelt, zijn ze er zeker niet meer.
Twee slotopmerkingen:
als ik de straatplannen bekijk, vind ik de tactiek waarbij de agenten opsplitsen in feite vreemd. Het plein ligt duidelijk "rechts" (links als zij van de andere kant komen) van twee vernoemde straten van waar de politie komt. Misschien is het zuiver militaire logica, maar ik vind het toch maar een vreemde tactische keuze, gezien de ligging van het doel ten opzichte van de straten.
als de politie in een andere zaak vrij snel verband legde met de "theedozen", vraag ik me af waarover die zaak zou gehandeld hebben? (drugs, wapentrafiek, ...). Een antwoord hierop kan ook dingen ophelderen (of reeds uitsluiten). Als de Franse politie geen knoeiers waren, lijkt me dat het wel degelijk de dozen waren. (mevrouw hoeft niet op de hoogte geweest te zijn van eventuele duistere zaakjes van manlief. Ze kon immers naar de Cote d'Azur, nietwaar?!)