howitzer, thanks for the info. Ik zie dat er nog +100 pagina's bestaan hier op de site over Ronquières, nog niet doorgenomen. Dus hier mijn stelling onder voorbehoud.

Plek was door Beijer/Bouhouche al in 1982 afgesproken als dumpingplaats. Ook al werd er niets gedumpt. Als opdrachtgevers of uitvoerders vroegen naar dumpingplaats, zou Ronquières het antwoord zijn. Dus er kunnen tips in '83 geweest zijn, zonder dat er iets lag. De wapens lagen ergens beschikbaar voor het 'wapenbureau' van Bouhouche en Beijer. Hebben Bouhouche en Beijer dan toch ergens in '86 de wapens daar laten dumpen? Had Beijer z'n 'levensverzekering' niet meer nodig? Of speelde hij gewoon een 'mindgame' van z'n persoonlijkheid : sociopaat die aan 'gaslighting' doet met onderzoekers eenderzijds en wraak op z'n opdrachtgevers en uitvoerders? Ik krijg steeds meer en meer het gevoel dat ik er boenk op zit.

Ik zie vooral in de feiten van 83 dat er verschillende slachtoffers uit hetzelfde milieu komen. Er zijn verschillende slachtoffers die banden hebben met of zelfs lid zijn van het CEPIC. Nu kan dit toevallig zijn maar dit was toch een vrij select clubje. Bij de dood van Finné werd direct heel zijn huis ondersteboven gehaald door de speurders, terwijl er volgens mij toch dringender zaken te doen waren. Wat zijn die speurders daar gaan zoeken dat niet kon wachten tot de dag erna? Ik denk dat er in dat milieu spanningen waren en dat dit geleid heeft tot de dood van een aantal van de bende slachtoffers.

Hoe dit dat gekoppeld kan worden aan sommige andere overvallen daar heb ik geen zicht op. Misschien hadden deze er niets mee te maken, misschien zijn deze moorden gewoon gebeurd met wapens die al een geschiedenis hadden om zo het onderzoek compleet in de war te sturen.

In feiten van 81 en 82 zie ik toch vooral het verzamelen van wapens (Bouhouche), meedogenloos geweld tegen politie/rijkswacht (frustratie Beijer/Bouhouche) wat in '83 met oprichting van 'bureau in louche zaken' nog gewelddadiger wordt, maar nog niet het karakter heeft van terrorisme. Eerder banditisme, afrekeningen in opdracht; Bouhouche en Beijer zullen wel 'cleane' wapens gebruikt hebben als ze zelf een klusje opknapten en 'besmette' wapens voor hun uitvoerders. Misdaden hebben eerder extreem-rechts karakter door Bouhouche en uitvoerders en contacten. Maar of opdrachtgever zuiver extreem-rechtse 'spanning' wil, dat betwijfel ik.

Diefstal eendenroer lijkt me dan weer een soort van emotionele grafitti van Beijer al kan het ook een collectorsitem zijn voor specifieke verzamelaar.

Akkoord met verschillende dadergroepen, gelinkt met wapens.

Complot is het niet. Mij lijkt het eerder een patroon van 'gaslighting' van een sociopaat. Mind games met alles en iedereen spelen. Opdrachtgevers, dadergroepen, rijkswacht, gerecht. En op dit moment past Beijer mijns insziens toch wel goed in dit profiel. Het kan ook iemand anders (of een andere groep) geweest zijn. Maar dan heb ik het gevoel dat er toch nog een wit konijn te voorschijn moet komen.

Moest er geen 'persoon' achter de koppeling jvan wapens zitten, dan zou het proces gestuurd zijn door een soort van 'invisible hand'. Dadergroepen met bedenkelijk imago, de argwaan voor 'besmette' wapens zou toch heel groot zijn. Ik sluit het niet uit maar beschouw het momenteel als redelijk onwaarschijnlijk