Michel Lavalle vermoordde op 21 november 1965 in de Jean Statsstraat te Sint-Gillis (*) een man met negen messteken. Het motief voor deze moord was het feit dat Michel Lavalle jaloers was op Pierre Eyckerman. In januari 1967 verscheen hij voor de correctionele rechtbank. Er werd toen beslist dat er verder onderzoek moest komen naar de mogelijke aanwezigheid van een "derde man".

Een jaar later, in januari 1968, verscheen hij terug voor de rechtbank. De uitspraak heb ik niet kunnen vinden.

(*) Locatie » Google Maps

Het drama aan de “Show Boat” te Brussel

De moordenaar van de 25-jarige huisschilder Pierre Eyckerman, uit Etterbeek, is nog steeds voortvluchtig. Men vermoedt sterk dat hij reeds de grens over is. De opsporingsdienst van de gerechtelijke politie te Brussel heeft de hulp ingeroepen van Interpol.

Volgens geruchten, die maandag de ronde deden, zou de broer van de Siciliaanae moordenaar, korte tijd na de dodelijke messteken, die Eyckerman werd toegebracht aan de dansgelegenheid “Show Boat” te Sint-Gillis, door de politie aangehouden zijn. Dit werd echter niet bevestigd op het gerechtshof.

Eyckerman had enkele keren gedanst met een zekere Marie-Louise, een blonde dame, die vaak in voornoemde dansgelegenheid zat. Zondagavond was zij in gezelschap van een Siciliaan, die zo jaloers werd op Eyckerman, dat hij hem verzocht even naar buiten te tomen om daar de “zaken” te regelen.

Dinsdag werd eveneens gezegd dat de voortvluchtige Siciliaan werkzaam was in een spijshuis, aan de Jourdanstraat te Sint-Gillis en dat men hem daar sedert maandag niet meer heeft gezien. Indien dit waar is, betekent dit dat de politie de identiteit van de moordenaar kent, maar weigert ze bekend te maken.

Bron: Gazet van Antwerpen | 24 November 1965

Moordenaar van Sint-Gillis waarschijnlijk naar buitenland gevlucht

De Italiaan, die in de nacht van zondag op maandag de 25-jarige huisschilder Pierre Eyckerman uit Etterbeek doodstak voor een dancing In de Jan Stasstraat te Sint-Gillis, is nog steeds voortvluchtig. Men veronderstelt dat hij de wijk heeft genomen naar het buitenland, vermoedelijk naar Italië.

Het betreft de 24-jarige Siciliaan Michel Lavalle. Samen met zijn familie was hij tewerkgesteld in een restaurant aan de Jourdanstraat te Sint-GIllis. De broer van de dader werd onder arrest geplaatst omdat hij aan een jonge vrouw onder bedreiging het stilzwijgen had opgelegd nopens de drijfveer van de vechtpartij aan de Jan Stasstraat.

Bron: Gazet van Antwerpen | 25 November 1965

Zag tweede getuige (onbestaande) derde man?

Op 21 november 1965 werd in de Jan Stasstraat, te Sint-Gillis, de 25-jarige Pierre Eyckerman, uit Etterbeek, met negen messteken gedood. Het onderzoek heeft geleid tot de aanhouding van de 24-jarige Italiaan Michel Lavalle, wiens ouders in de hoofdstad een restaurant uitbaten. De italiaan kreeg het met Eyckerman aan de stok in de dancing “Show Boat”. Eyckerman zou er, niettegenstaande een woordenwisseling met Lavalle, toch gedanst hebben met een meisje, waarvan de Italiaan beweerde dat hij haar begeleidde.

De zaak werd reeds op 16 december van vorig jaar door de 22e kamer van de boetstraffelijke rechtbank te Brussel behandeld. Toen werden verscheidene getuigen gehoord, die Lavalle en het slachtoffer in de dancing hadden opgemerkt. Niemand echter scheen gezien te hebben wat er nadien op straat gebeurde tijdens de fatale twist. Lavalle beweerde toen dat er wel een getuige was, Daniel Van de Voorde. Deze moest ook als getuige verschijnen, maar hij was sedert 5 oktober spoorloos verdwenen. Van de Voorde, die voor een andere zaak door de politie gezocht werd, kwam enkele tijd geleden uit Dusseldorf te Luik aan en werd er door de rijkswacht aangehouden. Donderdag verscheen hij in de zaak-Lavalle.

Verwarrend

Wat deze zogenaamde “belangrijke” getuige donderdag kwam vertellen, schijnt kant noch wal te raken. Hij betwistte niet alleen de verklaringen die hij tijdens het onderzoek heeft afgelegd, maar wijzigde bovendien om de haverklap zijn mening. Hij beweert eerst beslist te hebben zich niet kenbaar te maken bij de politie, omdat hij reeds vroeger kwam getuigen en daarna beklaagde werd in een zaak waar hij wou “helpen”.

Veertien dagen na de moord zou hij echter een brief overhandigd hebben aan de ouders van Lavalle met het verzoek die brief te overhandigen aan de advocaat van hun zoon. In die brief verklaarde hij alles gezien te hebben wat in de Stasstraat op de bewuste avond gebeurde.

Toen voorzitter Fischer hem donderdag over die feiten ondervroeg, scheen het geheugen van Van de Voorde meer dan eens in gebreke te blijven. Bovendien kon in zijn getuigenis geen logische lijn gevonden worden.

Derde man

Het belangrijkste in zijn versie is dat een “derde” man (het slachtoffer niet meegerekend) het gevecht heeft gezien en zelfs tussenbeide gekomen is. In feite zou die onbekende de fatale messteken hebben gegeven aan Eyckerman, en niet Lavalle die vooraf werd neergeslagen.

Zijn antwoorden waren zo verwarrend dat substituut Jaspar op een bepaald ogenblik uitriep: “de beste manier om zich niet te verdedigen is de waarheid te zeggen”. Van de Voorde riep precies even luid: “dat probeer ik hier al een uur te doen”.

De voorzitter: “Waarom zijt gij naar Duitsland vertrokken?”

Van de Voorde: “Zomaar, ik wou een andere lucht inademen.”

De voorzitter: “Waarom hebt gij Lavale de raad gegeven naar huis te gaan toen hij zogezegd door Eyckerman was neergeslagen?”

Van de Voorde: “Zo maar …”

Substituut Jaspar zei dat het getuigenis van Van de Voorde nieuwe mogelijkheden schept. “Ofwel was er een dader, ofwel waren er twee daders. Een derde mogelijkheid zou zijn dat Lavalle en Van de Voorde allebei onschuldig zouden zijn. Er is echter één zekerheid: er is een dode”, aldus het openbaar ministerie.

Verdaagd

Van de Voorde beweerde tenslotte nog dat hij zich in deze zaak niets te verwijten heet. Het openbaar ministerie stelde daarop voor de debatten gesloten te verklaren en de zaak sine die te verdagen. De politie zal nu nog trachten na te gaan of die “derde” man werkelijk bestaat.

De verdediging stemde in met het voorstel, maar verklaarde onmiddellijk de vrijlating te zullen vragen van haar cliënt. Van de Voorde blijft aangehouden in een andere zaak, zodat hij zonder moeite ter beschikking van het gerecht kan gehouden worden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 13 Januari 1967

Lavalle niet vrijgelaten

De Italiaan Michel Lavalle, die op 21 november 1965 in de Jan Statsstraat te Sint-Gillis Pieter Eyckerman vermoedelijk met negen messteken dodelijk heeft gewond, werd niet in voorlopige vrijheid gesteld.

De raadkamer beraadslaagde hierover op vraag van zijn verdediger, nadat de behandeling van de dodelijke twist donderdag sine die was verdaagd. Men wil een verder onderzoek mogelijk maken naar de zgn. “derde man” waarover gesproken werd in het verwarrend getuigenis van Van de Voorde, die donderdag aangehouden voor de boetstraffelijke rechtbank verscheen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 14 Januari 1967

Een dode te Sint-Gillis bij messengeveeht

Op 21 november 1965 werd de  25-jarige schilder Pierre Eyckermann uit Etterbeek, dodelijk gewond tijdens een messengevecht in de Jan Stasstraat, te Sint-Gillis. Volgende week vrijdag zal de Brusselse boetstraffelijke rechtbank Lavalle, meer dan twee jaar na de feiten, uitspraak doen.

Op de beklaagdenbank zit de 26-jarige Michel Lavalle, Italiaan, beschuldigd van slagen en verwondingen met de dood als gevolg. Hij was met het slachtoffer slaags geraakt na een woordenwisseling over een meisje waarmee Lavalle gedanst bad in de “Show Boat”.

Derde man

Naast het slachtoffer zouden zich slechts twee personen in de straat bevonden hebben: Lavalle en Van de Voorde die, net als Lavalle, onmiddellijk na de feiten onvindbaar was.

De verdediging voerde begin vorig jaar aan dat Van de Voorde in een brief had geschreven dat hij bereid was te komen getuigen dat er een “derde man” in de straat was die in feite Eyckermann zou gedood hebben. Van de Voorde werd opgeleid toen hij uit Duitsland terugkeerde en kwam getuigen. Zijn verklaringen waren echter zo verwarrend dat niemand geloof kon hechten aan zijn beweringen. Hij werd kort nadien wegens valse getuigenis veroordeeld en de zaak-Lavalle werd sine die verdaagd.

Te eenvoudig

Vrijdag kwam de zaak opnieuw voor de 22ste kamer. Het openbaar ministerie had een nieuw dossier samengesteld dat door de verdediging “te eenvoudig” werd genoemd. Lavalle houdt nog steeds vast aan zijn onschuld en zijn advocaten pleitten bijna wettige zelfverdediging. In ieder geval zijn zij het er niet over eens om te zeggen dat het “eenvoudige” dossier ooit “duidelijk de schuld van hun cliënt bewijst.

Rechter Fischer zal volgende week vrijdag de uitspraak van zijn rechtbank bekend maken.

Bron: Gazet van Antwerpen | 6 Januari 1968

Een paar jaar later, op 19 augustus 1972, wordt Michel Lavalle door een restauranthouder neergeschoten. Hij werd nadien zelf ook veroordeeld tot drie maanden gevangenis - effectief wegens een vroeger opgelopen veroordeling - en een boete van 3.000 fr. wegens zijn aandeel in de feiten.

Restauranthouder schoot klant neer

De Correctionele Rechtbank te Brussel heeft vrijdag de 57-jarige restauranthouder Francesco Mangano van Sint-Gillis, veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie maanden en een boete van 3.000 fr. om op 19 augustus 1972 de 30-jarige Michel Lavalle, zonder gekende woonplaats, in zijn restaurant te hebben neergeschoten.

Wegens verboden wapendracht werd de man bovendien veroordeeld tot een gevangenisstraf van vier maanden en een boete van 30.000 fr. Deze straffen zijn alle met uitstel voor het gedeelte dat nog niet werd uitgezeten. Aan Michel Lavalle, die zich burgerlijke partij stelde, zal hij een schadeloosstelling van 10.000 fr. moeten betalen.

De feiten speelden zich af in de nacht van 19 augustus 1972 in het restaurant van Mangano. Lavalle had op een “ontregelde” jackpot het forse bedrag van 90.000 fr. gewonnen, wat de restauranthouder slecht beviel. Deze weigerde de som uit te betalen, wat een hoogoplopende twist voor gevolg had. Toen Mangano zich bedreigd, voelde trok hij zijn wapen en schoot Lavalle neer.

Deze laatste die vrijdag eveneens terechtstond, werd voor zijn aandeel in de ongeregeldheid veroordeeld tot drie maanden gevangenis - effectief wegens een vroeger opgelopen veroordeling - en een boete van 3.000 fr.

Bron: Gazet van Antwerpen | 5 Mei 1973