31 (edited by DeadLetterBox 27-09-2012 10:32)

Re: Thierry Smars

hiciacit, dat is ook wat ik frappant vond, hoe de moeder dit beeld geeft van een Smars die ervoor waarschijnlijk kind aan huis was.

Servo per Amikeco

Re: Thierry Smars

Merovinger wrote:

Naar ik het begrepen heb werden de bommen geleverd en gemaakt door Robert Darville.

Klopt. Maar de oorspronkelijke bron (de leverancier van Robert Darville) blijft onbekend.

Re: Thierry Smars

Smars wilde explosieven gebruiken. Waarom? De invloed van Ciolini? Ciolini is extreem rechts, lid P2, enorme invloed op Smars en Lacroix. Leverancier van explosieven aan Smars is Robert Darville. En voordat iemand wist wie verantwoordelijk was voor de overval van Verviers (dus van een onafhankelijke bron) kunnen wij lezen dat Jean-Claude Darville (oom van Robert Darville, leverancier van de explosieven de Verviers) hoofdverdacht was voor de Bende van Nijvel en verdacht voor de moord op Olof Palme. Jean-Claude Darville, mercenaire, zeer zwaar strafblad, en bijna onzichtbaar (behalve een enkel PV) in het Bende van Nijvel-onderzoek.

Is het geloofwaardig dat het louter toeval is dat Ciolini (italiaans, extreem rechts, lid P2, geen familie in België) duikt, in het geheim, in Brussel op? En een hechte relatie had met Smars en Lacroix? Volgens mij niet.

Re: Thierry Smars

De relatie tussen Lacroix en Smars leek in die periode ook wat koeler:

Quatre mois avant la mort de Thierry Smars (mai 1986) il y avait de la bagarre entre Philippe Lacroix et Thierry Smars au Cerisier. Des menaces de mort furent proféréesà l'encontre de Philippe Lacroix et il se cacha pendant un bon moment dans son appartement. Pendant la même période, Smars et deux autres personnes se rendirent au Happy-Few. Smars les présenta comme ses nouveaux associés et allait s'occuper davantage de "racketting". Ces associés étaient Ciolini (alias colonel Bastiani) et probablement M'Barek Karim. Ce dernier tira un coup dans la jambe de Vandenhoeck (balance?) le jour de l'enterrement de Smars.

Bron » Dossier: Van Brussel & De Jonghe

35 (edited by Tijdverdrijver 28-12-2012 22:36)

Re: Thierry Smars

swansongunsung wrote:

Smars wilde explosieven gebruiken. Waarom? De invloed van Ciolini?

Ik ben niet uptodate met alle posts op het forum, maar van waar komt de info dat het Smars was die de explosieven wilde gebruiken en dat hij en Lacroix de link zijn met Ciolini? Het boek van Denise Tyack vermeld dat het Haemers zijn idee was om explosieven te gebruiken en dat hij de link was met Darville. Quote blz 76:

"Je hebt toch gehoord dat de Post heeft aangekondigd dat ze al haar wagens heeft laten pantseren" zei ik [=Tyack]. "Ik heb er al iets op gevonden" zei hij. "Ik heb morgen afspraak met Darville. [...] Ik zie hem alleen, hij hoeft niet te weten wie er deel uitmaakt van onze bende".

Nog volgens het boek was het Haemers die in Verviers de bom plakte; Smars bracht ze tot ontploffing. Haemers pakte de zakken met geld mee omdat Smars ging lopen van de aanblik van de binnenkant van de ontplofte wagen.

swansongunsung wrote:

Is het geloofwaardig dat het louter toeval is dat Ciolini (italiaans, extreem rechts, lid P2, geen familie in België) duikt, in het geheim, in Brussel op? En een hechte relatie had met Smars en Lacroix? Volgens mij niet.

Verder komt Ciolini pas ter sprake nà de overval in Verviers en was het vooral Smars die er hoog mee opliep.

Re: Thierry Smars

swansongunsung wrote:
Merovinger wrote:

Naar ik het begrepen heb werden de bommen geleverd en gemaakt door Robert Darville.

Klopt. Maar de oorspronkelijke bron (de leverancier van Robert Darville) blijft onbekend.

Volgens Bouten in zijn tweede boek (blz. 196/197) zou de springstof die gebruikt is in Verviers dezelfde zijn die gestolen is uit de steengroeve te Ecaussinnes die ook de CCC als Action Directe gebruikten.

De waarheid schaadt nooit een zaak die rechtvaardig is.

Re: Thierry Smars

Ik heb zelf gezien hoe Farcy de officiële stempels namaakte van Ukkel en Écaussinnes en in de buurt entrepots huurde om gestolen goederen op te slaan die hij dan verkocht tijdens nachtelijke onderonsjes in de Tiroler Stuebler bij Melita op de Jacqmainlaan waar er voor grof geld werd gepokerd. Daar heb ik eens substituut Leroy gezien.

Niet te geloven wat een toeval toch!

Voor de volledigheid dit komt uit de getuigenis van Vienne. Wat het nog belangrijker maakt ivm. een link met de aanslag op Vernaillen, Angelou, Waver, en Maubeuge. Tevens grenst dit gebied aan Houssiere, en is er ook nog, (en dit word regelmatig vergeten) in november 85 na Aalst op de oevers het uitzonderlijke munitielabel gevonden die ook bij Darville is terug gevonden.

De waarheid schaadt nooit een zaak die rechtvaardig is.

38

Re: Thierry Smars

Speelschulden van vader Smars: bingoschulden. Echt ontstaan door spelen? Of gewoon schulden aan de bingokoning? En, ik wil niks suggereren, maar voor de volledigheid toch ook nog de vrouw (of vriendin?) van Thierry Smars vermelden: Corinne Louis. Never say never.

Bron: Rapport De Jonghe/Van Brussel

39

Re: Thierry Smars

Trojan wrote:

Speelschulden van vader Smars: bingoschulden. Echt ontstaan door spelen? Of gewoon schulden aan de bingokoning? En, ik wil niks suggereren, maar voor de volledigheid toch ook nog de vrouw (of vriendin?) van Thierry Smars vermelden: Corinne Louis. Never say never.

Bron: Rapport De Jonghe/Van Brussel

Het antwoord op die vraag staat letterlijk in de tekst waaruit je zelf citeert:

Zaak Smars: Louis Corinne zou aan onze informant verteld hebben dat ze op het ogenblik van de zelfmoord van Thierry onder de douche stond. Ze zou het schot zelfs niet gehoord hebben. De dag van de feiten, omstreeks 11u00, merkte onze informant Alain Smars en Collet Jean-François op. Zij stonden voor de winkel "'Exclusif' aan de G. Henrilaan [Google Maps]. Philippe Lacroix was toen afwezig.

We vernemen eveneens dat vader Smars zware speelschulden had in verschillende etablissementen. Deze schulden werden betaald door Thierry Smars, die zijn vader verbood om nog te spelen op de bingo's. Dit leidde tot zware spanningen in de familie Smars. Thierry zou zijn vader gedwongen hebben van verdieping te verhuizen, zijn moeder ging hiermee min of meer akkoord, maar de vader voelde zich zwaar beledigd. Er zou een goede verstandhouding geweest zijn tussen de ouders Smars en Louis Corinne, zodat we ons de vraag kunnen stellen waarom Corinne de woning verliet na de zelfmoord van Thierry en waarom ze weigert haar zoon te laten zien aan de ouders Smars.

Bron: Rapport Van Brussel/De Jonghe | Contact X58 - 23/08/1990

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

40

Re: Thierry Smars

(...) Even later, toen Roland vertrokken was, riep Patrick [Haemers] me bij zich. "Er is nog iets, Sabrina. Deze keer vind ik wel dat je het moet weten", zo begon hij en deed teken dat ik moest gaan zitten. "Het is Thierry. Na Verviers [een overval op een postwagen op 4 november 1985 waarbij twee mensen om het leven kwamen] lijkt het wel of hij compleet gek geworden is. Hij heeft blijkbaar iemand leren kennen uit Italië over wie hij nogal enthousiast is."

"Hoezo? En zijn vrouw dan?" vroeg ik verbaasd. "Het is geen liefdeshistorie. Was het dat maar. 't Is politiek, de domkop! Een zekere Ciolini. Thierry laat zich helemaal het hoofd op hol brengen door die vent. Hij heeft hem zelfs geld gegeven! Vier miljoen, verdomme! Philippe [Lacroix] en ik zijn bang dat hij zijn mond voorbijpraat."

Elio Ciolini was, zo bleek later, een agent van de CIA die van 1985 tot 1991 in België in een aantal duistere zaken betrokken was. Hij is hier opgedoken net toen de Bende van Nijvel hun bloedigste aanslagen pleegden in Overijse, Eigenbrakel en Aalst, waarbij in totaal zestien doden vielen. Via een Belgische stroman richtte hij de firma SIS op, La Société Belge d'Interventions Spéciales. Uit de oprichting van SIS, die in het Staatsblad verscheen exact twee weken na de Bendeoverval op de Delhaize van Aalst, valt op te maken dat de activiteiten van SIS zich toespitsen op handel in wapens, verkoop van beveiligingsmateriaal tegen aanslagen, het leveren van bodyguards en politiebewaking voor handelsgebouwen, organisatie van geldtransporten, beveiliging tegen het kidnappen van kinderen en allerlei detectivewerk. Een hele boterham dus. Ciolini gaf zich ook uit voor medewerker van de Franse veiligheidsdienst DST en bediende zich daarbij van een valse naam: kolonel Bastiani.

We hebben nooit geweten waar of hoe Thierry 'de kolonel' ontmoet heeft. Na de overval in Verviers had Thierry zijn gemoed gelucht bij Ciolini alias Bastiani en die had aan Thierry beloofd dat hij de bende zou kunnen helpen als ze voor hem zouden komen werken. Hij zou hen bescherming kunnen bieden. Thierry liep met open ogen in de val. Ciolini profiteerde daar meteen vanop hem ook een 'zakelijk' voorstel te doen. Hij vroeg aan Thierry of hij een operatie van SIS tegen de Baskische afscheidingsbeweging aan de Spaanse grens zou willen helpen financieren en Thierry betaalde hem warempel vier miljoen frank. Te gek om los te lopen. En vooral heel gevaarlijk voor ons, want Thierry had zijn mond voorbijgepraat. Hij had de code van de groep verbroken door met een buitenstaander over de activiteiten van de bende te spreken.

"Patrick, dat stinkt", zuchtte ik. "Misschien moeten we iedereen nog eens uitnodigen? Het is al een tijd geleden. Dan kunnen jullie de boel uitpraten en misschien nog rechttrekken." Patrick staarde voor zich uit. Hij zweeg. "Na Verviers is alles toch veranderd, vind je niet?" zei ik. "Ik weet het", zei hij gelaten. "En de weekendjes Ardennen, dat komt er blijkbaar ook niet meer van. Er is ruzie in de club."

Enkele dagen later, op 21 mei, kwam Patrick in zijn Mercedes de oprit van onze villa opgestoven. Ik hoorde aan zijn nijdige stappen dat er iets gebeurd was. Hij kwam binnen en keek me een poos zwijgend aan. Dan liet hij zich met een zucht in de zetel zakken. "Thierry is dood", zei hij. "Zelfmoord naar 't schijnt. Ofwel heeft iemand hem door zijn kop geknald." "Wat? Thierry dood? Hoe is dat mogelijk?" Ik kon het niet geloven. "Ik weet het van Philippe. Hij lag op zijn bed met zijn handen op zijn buik. In zijn rechterhand een Smith & Wesson .38 met nog vier kogels in het magazijn. Eén kogel doorboorde zijn rechterslaap."

"Thierry dood", stelde ik droog vast. "Dus nu zijn jullie nog met z'n tweeën. Wanneer wordt hij begraven?" "Daar ga ik me niet laten zien", zei Patrick vastbesloten. Ik wist dat Thierry zelfs op een bepaald moment was uitgevlogen tegen Patrick. Waarover ze ruzie hadden, wist ik niet, maar het leek in elk geval heftig. "Ik praat met wie ik wil. Laat het vallen, oké? En bemoei je met je eigen zaken!" hoorde ik Thierry roepen. Ik wist dat Patrick niet iemand was die je zomaar ongestraft kon bedreigen. Een gedachte drong zich aan me op, maar ik durfde ze niet onder ogen zin. Was het wel zelfmoord? Nee, Thierry was gewoon depressief geworden na Verviers. Maar dat gedoe dan met die Italiaan?

De politie van Woluwe klasseerde de zaak als zelfmoord. Er werd slechts een oppervlakkig onderzoek gevoerd naar de omstandigheden van zijn dood. Later zouden de speurders van de Gammacel de dood van Thierry Smars opnieuw onder de loep nemen. Ze concludeerden dat het destijds gevoerde onderzoek aan alle kanten rammelde. De positie van het lijk, de plaats van het wapen losjes in zijn rechterhand op zijn borstkas, niets wees erop dat hij zich zelf door het hoofd had geschoten. Op de koop toe vonden ze op de handen van het slachtoffer geen enkel spoor van antimoon, een stof in het kruit die altijd sporen nalaat bij degene die de trekker overhaalt. En Niemand die iets gehoord of gezien had, ook al woonde Thierry samen met zijn vrouw bij zijn ouders in dezelfde woning.

Ik ging er toch van uit dat het hem waarschijnlijk allemaal te veel geworden was. Maar ergens wist ik dat er iets niet klopte. Later bleek dat het wapen dat op zijn lijk gevonden werd, een Smith & Wesson, van Robert Darville kwam. De vrouw van Thierry stond in de douche terwijl het allemaal gebeurde. Ze had dus niets gehoord of gezien.

Bron: Mijn leven met Patrick Haemers | Denise Tyack

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube