Re: Waarom zo vaak kreupel, mankend, gewond aan het been?

Ook de vijfde, en meest plausibele, mogelijkheid niet vergeten: de dader heeft een aangeboren aandoening waardoor hij mankt.

Nu wat de oorzaak van het manklopen ook is, ik vind in elk geval Jean-Paul Dauphin een héél interessante kandidaat-dader, gezien zijn bijnaam en de groepering waarin hij thuishoorde. Zulke bijnaam geef je enkel aan iemand die altijd zo loopt.

12

Re: Waarom zo vaak kreupel, mankend, gewond aan het been?

Of bv. Klinefelter...

Hoe dan ook wijst dat toch meer in de richting van één dader. Is dat manken altijd gezien? Dat naspelen is toch erg moeilijk. Bovendien: Onthou maar eens dat je zoiets moet acteren in een stress situatie. Zeker als je moet wegvluchten bv... òf men moet al iets storend voorzien in de kledij zodat je dat spontaan doet? In dat laatste geval gaat onderstaande niet op. Zou hier graag meer details over weten: welk been? Welk type gang? Nog afwijkingen?

Er moeten toch artsen zijn, en ziekenhuizen, die of ooit iemand met een verwonding aan dat been hebben behandeld, of indien het altijd al aanwezig was: artsen, desnoods van medisch schooltoezicht die zoiets hebben. Er zullen toch ook familieleden zijn, ouders, broers/zussen, nonkels, maar ook buren zijn die weten: mijn kerel is geen lieverdje, is vrij groot, en mankt.

Een blonde blauwogige (?) kerel die mankt, (toen) gebroken Nederlands en vlot Frans spreekt, daar zullen er toch geen 10.000 voor in aanmerking komen zeker? Vooral niet aangezien er een blonde haar in dat hoedje zat. Met nog een moedervlek op het gezicht volgens David Van De Steen. (Kan maquillage zijn of geplakt als afleidingsmanoeuvre, of een puist zijn geweest.)

Over dat gebroken Nederlands vraag ik me nog af of het fouten tegen grammatica of uitspraakfouten betrof. Uitspraakfouten omdat je bv. Franstalig bent opgevoed zijn niet meer uitwisbaar, als je ze eens hebt. Dat zou betekenen dat je voor de leeftijd van 7 nooit Nederlands hebt gesproken, maar enkel Frans. Na die leeftijd is je anatomische spraakapparatuur zodanig gevormd dat je uitspraak altijd naar je moedertaal zal aarden.

Was de uitspraak correct, ook in het Nederlands, muv wat grammaticale fouten, dan wijst dat op iemand die een tweetalige opvoeding heeft gehad. Nederlands zal hij alleen iets minder gebruiken. Mogelijk maakte hij overigens ook fouten in het frans (zoals veel Brusselaars die een soort halfslachtig Nederlands, maar accentvrij, doch met grammaticale fouten en halfslachtig frans, tevens accentvrij maar met fouten) spreken, maar David kon dat op die leeftijd natuurlijk niet verstaan.

Zucker had het over een straal van 2.5 km rond een plek in Elsene...

13

Re: Waarom zo vaak kreupel, mankend, gewond aan het been?

Aanvulling (jammer dat je niet kan editen):
Als het geen uitspraakfouten betroffen tengevolge van een andere moedertaal die je erin terughoorde, kan dit nu gecorrigeerd zijn (grammaticale fouten gaan eruit door oefening / veelvuldig contact met die taal).

Re: Waarom zo vaak kreupel, mankend, gewond aan het been?

Het zichzelf DOOR de teelbal schieten lijkt me moeilijk. Ik heb mezelf wel eens per ongeluk een halve teen afgeschoten. Op kosten van het leger. Ik ging daardoor niet scheef lopen ofzo. Ik merkte het pas de volgende morgen. Ik denk dat ze DAT nog het ergste vonden.