Ik vind het vrij spijtig dat iedereen het hier over een bepaald PV heeft en waarvan de (niet onbelangrijke) inhoud door velen voor waar wordt aangenomen, zonder dat blijkbaar iemand mij iets meer over dat PV kan zeggen. Welk PV? Wat voor PV? Is er sprake van een vaststelling door politieagenten zelf of is het PV van verhoor? Dat zijn allemaal vrij relevante vragen waarop ik antwoord wil hebben vooraleer ik enig geloof hecht aan de toch wel redelijk sensationele inhoud.

Hetgeen hierboven wordt aangehaald i.v.m. Nihoul als rechterhand van Baron Bonvoisin en het relevante PV is een goede illustratie van wat ik bedoel. Het PV 39.027 blijkt te gaan over de verklaring van een zekere Henri Bil, blijkbaar een taxichauffeur en chauffeur voor VDB, die beweert 1) Nihoul niet persoonlijk te kennen en 2) dat hij heeft horen zeggen dat Nihoul de rechterhand is van Baron de Bonvoisin.

Bron: o.a. » www.echtekrant.be (op pag. 9)

Welnu, een dergelijke verklaring is voor mij (ruim) onvoldoende om aan te nemen dat wat erin staat ook de waarheid is. Indien de inhoud niet wordt bevestigd door andere bronnen besluit ik daaruit dat het gewoon roddels en praatjes betreft.

Ik ben er gewoon zelf meermaals geweest en kon me niet vinden in die beschrijving. Maar goed als we verder willen keuvelen over Lloyd's is dit niet de plaats.

Een project op zich niet worden verzekerd tegen faillissement omdat alleen een vennootschap, de rechtspersoon zelf met al zijn vermogen, failliet kan gaan.

Bepaalde risico's in verband met het Saudische project kunnen inderdaad verzekerd zijn. Het is hiervoor echter niet nodig naar Londen te gaan. De Belgische staat heeft reeds zeer lang een publieke instelling (thans Credendo) in het leven geroepen om Belgische ondernemingen te verzekeren tegen verschillende risico's van zakendoen in het buitenland. Dat zijn de zogenaamde exportkredietverzekeringen. Uit de geciteerde passage in mijn vorige post blijkt dat er wel degelijk sprake was van dergelijke verzekeringen. Blijkbaar is naar de gevolgen voor de Belgische exportkredietverzekeraar dus wel onderzoek gedaan en was er alleen sprake van verzekeringen in verband met de "commissielonen".

Blijft de vraag nog of er:

1. exportkredietrisico's bij andere verzekeraar zijn afgesloten door ESH of een andere partij en;

2. of een partij zich heeft verzekerd tegen het faillissement van ESH als vennootschap.

Gezien het schandaalsfeertje rond ESH en de serieuze vragen over de gang van zaken lijkt het mij sterk dat een private verzekeraar in scenario 1) of 2) zomaar zou hebben uitbetaald zonder hierover te procederen. In verzekeringspolissen zijn normaal tal van voorwaarden en uitzonderingen opgenomen en het lijkt mij plausibel dat een verzekeraar die werd geconfronteerd met een claim in verband met ESH wel wat munitie zo hebben gevonden.

Wat specifiek het verzekeren tegen het faillissement van een bepaalde vennootschap betreft, ben ik niet zeker of dat in die tijd mogelijk was. In de loop van de jaren 90 werd wel de Credit Default Swap ontwikkeld in de US, die eventueel als een dergelijke verzekering zou  kunnen worden beschouwd. Dit was echter zo een revolutionair product dat ik niet durf te zeggen dat op het eind van de jaren 70 al iets vergelijkbaar bestond.

Met de omschrijving van Lloyd's ga ik niet echt akkoord. Voor de grote hervormingen in de jaren 90 waren de leden inderdaad individuen, doch liep hun aantal in de tienduizenden tot meer dan 30.000 in de jaren 90. Dit ledental bestond voor het overgrote deel uit de klassieke Engelse gegoede hogere middenklasse en hoger. In elk geval liepen deze personen (Arabisch of niet) niet zelf rond maar werd het werk gedaan door syndicaten waarin individuele leden gegroepeerd waren en die hiervoor professionele managers in dienst hadden. Sinds de jaren 90 worden de risico's grotendeels verzekerd door grote verzekeringsmaatschappijen.

Dan nu naar wat ik eigenlijk wilde zeggen. In post 53 van Ben hierboven staat het volgende: 

Bij het faillissement bleek dat er voor ruim 8 miljard frank aan ‘commissielonen’ was doorgedraaid om Saudische prinsen te behagen. Een groot deel van die uitgaven was gedekt via een exportverzekering, waardoor de Belgische schatkist er aan het eind voor moest opdraaien. Als gevolg van het Eurosystem-schandaal keurde het parlement een wet goed die bepaalt dat de voorzitter van de BDBH voortaan voor al zijn handelingen de goedkeuring moet hebben van de regering.

Of bedoelde u nog andere verzekeringen? En zo ja 1) welk risico (wanbetaling, faillissement, …)? en verzekerd door en ten gunste van wie (ESH, een lid of de leden van het consortium erachter, …)?

Ik waag me hier weer op onbekend terrein als niet gespecialiseerd zijnde in strafrecht, maar maakt een dergelijke uitlating op het forum en het internet geen drukpersmisdrijf uit?

Dat zou betekenen dat het Hof van Assisen bevoegd zou zijn en niet de correctionele rechtbank (die alleen bevoegd is bij racisme en xenofobie) (zie artikel 150 van de Grondwet "De jury wordt ingesteld voor alle criminele zaken, alsmede voor politieke misdrijven en drukpersmisdrijven, behoudens voor drukpersmisdrijven die door racisme of xenofobie ingegeven zijn"). In de praktijk worden drukpersmisdrijven daarom niet (of amper?) vervolgd.

Verbeter me indien nodig. Indien ik eens wat tijd heb is dit onderwerp zeker het onderzoeken waard.