"Toen we hier zes jaar geleden waren voor de opgravingen naar het lijk van de Killer, kwamen buurtbewoners mij haastig toefluisteren: 'Meneer, ik heb u niks gezegd, maar u zou op die plek eens moeten gaan kijken...' En dan zetten ze het op een lopen. Men wees ons midden in het bos een ruïne aan, die hier 'het spookhuis' wordt genoemd. Een huis met een mysterieuze geschiedenis, uitgebrand. We hebben de vroegere bewoners nagetrokken, maar dat leverde niks op, en zoekacties bij de ruïne al evenmin. Maar het was wel aan de oprit van dat spookhuis dat een getuige een paar uur voor de overval op de Delhaize in Aalst de daders had opgemerkt terwijl ze zich 'klaarmaakten'. Dus konden we het moeilijk negeren."
Er zijn mensen in deze discussie die zich afvragen waarom er niet gezocht wordt bij het zogenaamde spookhuis, maar als ik het citaat uit Humo lees (zie boven), dan staat er toch heel duidelijk dat dit allang gebeurd is en dat het niks opleverde. Waarom moet dan alles opnieuw gebeuren? Omdat de daders "aan de oprit van dat spookhuis" stonden? De oprit van dat huis lijkt me nogal lang als het gebouw zo moeilijk te vinden is.
Nu, ik heb zelf ooit in een huis in een bos gewoond, een huis met oprit van enkele honderden meters. Als iemand aan het begin van de oprit stond bij de doorgaande weg, konden we hem echt niet zien of horen. Het was zelfs goed mogelijk dat als iemand er stond, deze niet wist dat het een oprit was maar dacht dat het een zijweg was. "Aan de oprit staan" moet dus niet verdacht zijn.
Het is toch duidelijk wat Eddy Vos zegt. Er is gezocht maar niks gevonden.