Ik ben daar ooit eens binnengeweest ivm met een "readyness exercise" toen ik nog actief was in het regiment.

Met dergelijke onnozelheden houden speurders zich dus inderdaad bezig. De weeral verloren tijd, middelen en centen zouden ze beter in degelijk onderzoek steken.

De post van Django68 hierboven effe vertaald :

Philippe De Staerke zou de politieman dus buiten, bij Dekaize, hebben neergeschoten en hij was erg trots, want hij zou van ver hebben geschoten. Volgens Philippe De Staerke waren de drie daders van de aanval op Dekaize: Philippe De Staerke, evenals Dominique Salesse, en Jean Bultot.

Léon De Staerke was de informant van Bouhouche, hij had hem wapens verkocht, en Léon was de vriend van Xavier Sliman. Pak Man De bende zou volgens jou dus bestaan uit: Léon en Philippe De Staerke, Dominique Salesse, de gebroeders Karafilis, de gebroeders Apostolos, Jean Bultot, Madani Bouhouche en Beijer was er op zijn minst van op de hoogte, want hij gebruikte Léon De Staerke voor de wederverkoop van de diamanten en het goud uit het Zaventem-busje.

Bouhouche was samen met Bultot de aanstichter van de TBW en uitvoerders waren de Ph. band en Léon De Staerke. Bouhouche kwam nooit tussenbeide op het veld, in tegenstelling tot Bultot, aanwezig in Aalst, die een "moordenaar" zou zijn. Léon zou “de oude” zijn. Serge Papadopoulos zou “de reus” zijn. Geen enkel lid van de bende raakte naar verluidt gewond in Aalst. Ze droegen allemaal kogelvrije vesten.

De in Aalst gebruikte wapens waren afkomstig van Juan Mendez en werden de dag vóór de aanval op Aalst door Jean Bultot aan de gebroeders Karafilis gegeven. De wapens waren normaal gesproken bij Serge Papadopoulos, maar hij zat vóór Aalst in de gevangenis, dus Léon zorgde voor de wapens.

In de Colruyt in Nijvel was het de enige keer dat de hele band van "performers" aanwezig was, namelijk: Léon en Philippe De Staerke, Dominique Salesse, de gebroeders Karafilis, de gebroeders Papadopoulos, en Xavier en Thierry Sliman. In Nijvel had de gebruikte 7.65 geen "vaste" eigenaar, de .22 was eigendom van Serge Papadopoulos, alias Le Boîteux. Hij is het die de “reus” zou zijn.

Als deze uitleg zou kloppen dan hebben we ineens een serieuze link tussen de bende De Staerke, Bouhouche/Beijer en de Slimans. Benieuwd naar enige aanwijzingen om deze theorie te staven.

Operatie Siroco: smeergeld van ESH bestemd voor extreem-rechts

De Staatsveiligheid (VSSE) stelde in de tweede helft van de jaren 80 (‘87 en ’89) meerdere rapporten op over Faez Al Ajjaz. Bij de VSSE (B.5/C) heeft de merkwaardige man de codenaam ‘Siroco’.

In het dossier Eurosystem Hospitalier (ESH) werd zeker smeergeld betaald. Volgens de VSSE is een deel van dat smeergeld naar de financiering van extreem-rechts gegaan.

Al Ajjaz heeft volgens die rapporten van de Veiligheid ook een goede verstandhouding met Christian Tavernier (1937). Deze laatste is een gewezen Belgische legerkolonel en nadien huurlingenleider in Katanga (Congo), en nauw bevriend met Bob Denard.

Hij was naar verluidt ook actief als premiejager en geheim agent voor de Franse Sûreté, de Mossad en de CIA. Bepaalde bronnen vermelden Tavernier als lid van de OAS, de extreemrechtse Organisaton de l’Armée Secrète (waarvan onder anderen Christian Elnikoff, Jean-Francis Calmette en waarschijnlijk ook Luciano Bender lid zijn geweest).

Tavernier was destijds hoofdredacteur van het wapentijdschrift AMI, een blad dat eigendom was van Paul Vanden Boeynants en de alomtegenwoordige Faez Al Ajjaz. Het tijdschrift werd later omgedoopt tot Fire. (zie rapport VSSE onder) Tavernier stond volgens Georges Timmerman ook in contact met de huurmoordenaar Abdelkader Belliraj en andere leden van diens moordcommando. Het was overigens Tavernier zelf die, bij de aanslagen van Belliraj, de valse sporen heeft gecreëerd en de politiediensten jarenlang op het verkeerde been heeft gezet.

Tavernier werd onder meer door de Amerikanen geregeld ingeschakeld bij het opzetten van militaire operaties ten gunste van Mobutu. Hij leidde onder meer de erg moorddadige ‘The White Legion’, die vooral bestond uit Serviërs en die met alle denkbare middelen Mobutu in het zadel moest houden. Ook met Mossad-man Juan Borges en ‘topflik’ Frans Reyniers had Tavernier geregeld contact. Tavernier staat ook in het schema van Paul Latinus (WNP) over de Bende.

In 1995 nog probeerde Tavernier de Ridders van de Orde van Malta voor zijn kar te spannen om, onder het mom van humanitaire hulp, een militaire operatie in Zuid-Soedan te financieren. ‘Restore hope’ moest zogezegd de daar verdrukte christenen te hulp schieten en de islam terugdringen. De werkelijke bedoeling van Tavernier (en zijn opdrachtgevers) was de regio te destabiliseren door aanvallen uit te voeren vanuit Congo en Oeganda. De Orde van Malta weigerde haar steun aan de dubieuze operatie.

Bert Espeel in zijn masterproef: “In Congo liet (Laurent-Désiré) Kabila zijn rebellenleger trainen door International Defense and Security (IDAS), terwijl Mobutu zijn oor te luister legde bij EO. De deal raakte niet rond, waardoor hij zijn toevlucht zocht tot een bende moordzuchtige Serviërs, onder leiding van een Belg, Christian Tavernier. Het zootje ongeregeld noemde zich ‘The White Legion’ en had indirect de steun van de Franse regering. De huurlingen, door een Congolese bevelhebber militair incompetent genoemd, werden onder de voet gelopen door de rebellen. Mobutu werd verdreven, Kabila nam zijn plaats in.”

In oktober 1996 vielen Rwandese en Oegandese milities het toenmalige Zaïre binnen en begon de Congolese Burgeroorlog.

Bron: Thierry Debels | 12 December 2022