You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Onderzoeksdaden → DNA-onderzoek
Vertrouwen doet er in deze niet (meer) toe. Eénmaal de nieuwe wet van de verjaring gestemd zal de onderzoeksrechter het dossier overmaken aan het parket waarna het zal opgeborgen worden in de diepste krochten van de kelderverdiepingen van Justitie waar het langzaam zal vergaan tot stof en as.
Er zou wel nog een parallel lopend onderzoek aan de gang zijn aangaande de manipulatie van het onderzoek. Misschien dat we daar nog iets mogen van verwachten.
Geachte Burberry, voor zover u dat in uw macht zou kunnen hebben, stel ik voor dat een of meer burgerlijke partijen in deze zaak een wrakingsverzoek (*) tegen onderzoeksrechter Martine Michel indienen, onder andere omdat ook ik kennis draag van informatie die komt vanuit het door deze onderzoeksrechter geleide team, waaruit kan worden afgeleid dat gegevens die zien op hoe deze zaak werkelijk in elkaar zit, niet worden gedeeld, althans ik vind het nogal bizar dat een persoon die zich in zijn functie van opsporingsambtenaar bezig heeft gehouden met het onderzoek naar de Bende van Nijvel dit kenbaar heeft gemaakt.
Het zal je misschien verbazen maar Martine Michel neemt haar werk in dit dossier heel serieus. Zij en haar team doen hun uiterste best om na al die jaren de waarheid te achterhalen. Een voorstel tot wrakingsverzoek lijkt me totaal van de pot gerukt.
Ieder zijn mening.
Dat is geen mening, dat is een feit.
Alle met het publiek gedeelde ontwikkelingen na de periode 1982-1986, mede op basis van de inspanningen (onder auspiciën) van onderzoeksrechter Martine Michel » killersbrabant.be
Arrogantie ten top; publiek zo dom of gedesinformeerd mogelijk houden.
Bedankt, Martine Michel!
De onderzoeksrechter is het publiek geen uitleg of rekenschap verschuldigd, integendeel, ze dient te waken over het geheim van het onderzoek. Iemand die beweert jurist te zijn zou dat moeten weten.
Dat er gefrustreerde (ex)onderzoekers zijn, dat komt wel vaker voor wanneer een magistraat het niet opportuun vindt om een bepaalde richting in te gaan, vraag maar aan wie ooit met Hennart werkte.
Ik heb overigens de grootste twijfels bij heel uw DNA-verhaal maar dat terzijde.
Sorry Ben , maar hier ga je flagrant de mist in.
Als we ergens iets van vinden, een oordeel hebben, dan is dat een mening.Jij mag vinden dat Martine Michel haar uiterste best doet maar je kan dat niet meten of afmeten. Het is dus geen feit.
Zeggen dat ze haar best niet doet is evenmin een feit.
De onderzoeksrechter is het publiek geen uitleg of rekenschap verschuldigd, integendeel, ze dient te waken over het geheim van het onderzoek. Iemand die beweert jurist te zijn zou dat moeten weten.
Dat er gefrustreerde (ex)onderzoekers zijn, dat komt wel vaker voor wanneer een magistraat het niet opportuun vindt om een bepaalde richting in te gaan, vraag maar aan wie ooit met Hennart werkte.
Ik heb overigens de grootste twijfels bij heel uw DNA-verhaal maar dat terzijde.
Het enerzijds bewaren van het geheim van het onderzoek en anderzijds het laten delen daarvan door bijvoorbeeld Faroek, om vervolgens het publiek min of meer voor altijd in zijn sop gaar te laten koken met nog meer vragen, is een schoolvoorbeeld van hoe dramatisch slecht een strafrechtelijk onderzoek als dit wordt uitgevoerd. Dit klemt te meer, omdat in deze kwestie politie en justitie gebleken de grootste vijanden van de waarheidsvinding in datzelfde onderzoek zijn geweest; verdwenen vingerafdrukken et cetera. Zij hadden onder een soort van wettelijke curatele moeten gesteld. Klinkt raar? Ik vind van niet, althans in deze zaak hebben de regels van het strafprocesrecht uitdrukkelijk niet gegolden voor politie en justitie, welke uitlating ik zo nodig onder ede wil herhalen. Dat wezenlijke problemen als de hiervoor geschetste wel worden opgelost onder het wakend oog van Martine Michel is hetzelfde als vragen wat de kleur van donderdag is.
Die gefrustreerde onderzoeker - niet ik - schreef over achtergehouden informatie, zonder dat ik ooit contact heb gehad met die onder ambtseed staande onderzoeker. Ik maakte daar melding van, omdat ik dat allesbehalve beschouw als een normale situatie, over het geheim van het onderzoek gesproken. Vervolgens wordt door u een verhaal opgehangen over gefrustreerde onderzoekers van toen, laat mij niet lachen. U vindt dit zo kennelijk normaal. Welnu, ik vind dit zo niet normaal en meer dan zorgwekkend.
Dat doekje heb ik op 9 augustus 2023 overhandigd aan de tegenover mij zittende Martine Michel, welk doekje bevat al dan niet gecontamineerd cel-/DNA-materiaal dat ziet op Thierry en Xavier Sliman. Martine Michel wilde die sporen hebben, zo schreef zij, niet ik.
Is het zo wel duidelijk?
Sorry Ben, maar hier ga je flagrant de mist in. Als we ergens iets van vinden, een oordeel hebben, dan is dat een mening.Jij mag vinden dat Martine Michel haar uiterste best doet maar je kan dat niet meten of afmeten. Het is dus geen feit. Zeggen dat ze haar best niet doet is evenmin een feit.
Dank u, ik dacht het.
Graag gedaan. Maar ik heb ook opmerkingen wat betreft het afgegeven DNA. Ook DNA dat een match is, is bij mijn weten geen sluitend bewijs.
"Belangrijk hierbij is dat een DNA-onderzoek alleen nooit het sluitende bewijs kan leveren van een misdrijf. Positieve identificatie wijst er alleen op dat de verdachte op een bepaalde plaats aanwezig was of dat hij bepaalde zaken heeft gedragen. De beoordeling of een verdachte schuldig is aan een misdrijf is de innerlijke overtuiging van de rechter. De resultaten van een identificatieprocedure in strafzaken dienen te worden gezien als moderne, wetenschappelijke hulpmiddelen die aan de rechter ter beschikking worden gesteld."
Laat ons ook niet vergeten dat DNA of andere sporen opzettelijk door een derde kunnen aangebracht worden als dwaalspoor. Trouwens, het DNA door jou afgeleverd is niet onder de wettelijke bepalingen afgenomen dacht ik te weten.
Maar los daar van kan niemand uitsluiten dat jij het onderzoek met dat DNA niet wil manipuleren. Misschien heb je honderd redenen om Martine Michel te wraken, persoonlijk vind ik dit niet de beste manier.
Maar ook dit laatste is niet meer of niet minder dan een mening.
Als er een DNA-match is, zal Martine Michel niet op de eerste plaats denken: belangrijk is hierbij dat de uitslag van DNA-onderzoek niet zaligmakend is. Alsdan zal zij uit haar dak gaan op een wijze die zijns gelijke niet kent.
Het door of namens een burger, niet zijnde een opsporingsambtenaar, afgeven van DNA-materiaal staat niet op gespannen voet met de strafwet.
Ik had en heb geen zin om meer dan 250 kilometer af te leggen om cel- of DNA-materiaal dat werkelijk ziet op Thierry en Xavier Sliman letterlijk in handen van onderzoeksrechter Martine Michel te leggen, mede indachtig de door haar gegeven ambtsinstructie, om vervolgens meer dan 250 kilometer terug te rijden. Daarvoor neem ik mijzelf, ook in mijn hoedanigheid van advocaat, te serieus.
Bende van Nijvel → Onderzoeksdaden → DNA-onderzoek
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.