In het Algemeen Dagblad van 25 mei 1985 stond er een uitgebreid artikel over de niet-te-stoppen reeks van overvallen op postkantoren en postbodes in België.

België luilekkerland voor rovers

Het Belgische gangstergilde heeft zich afgelopen week kennelijk als het bekende konijn in de knollentuin gevoeld met de jager op veilige afstand. In twee dagen tijd heeft het maar liefst vijftien roofovervallen gepleegd. Steeds waren de Belgische posterijen het doelwit, of het nu om een geldtransport ging, een postkantoor of een weerloze postbode met veel geld op zak om bejaarden aan de vooravond van de pinksterdagen hun pensioentje uit te keren.

ASGRAUW

Minister van posterijen, Herman de Croo, doorgaans een man vol humor die zich niet gauw uit het veld laat slaan, zag deze week asgrauw. Hij kan het maar niet begrijpen, temeer daar hij "zijn post" met zoveel veiligheidsmaatregelen heeft omgeven. De spectaculairste roofoverval in onvervalste wild weststijl speelde zich maandagavond af in Duffel, even ten zuiden van Antwerpen. Daar vertrok vanuit het Centraal Station om 23.46 uur een speciale posttrein E 5218 met twee postwagons, bestemming het Brusselse station Zuid. In de trein bevonden zich de bestuurder Hendrik Marien (37) uit Minderhout en postbeambte Jan van Seelant (24). Van Seelant zat in een van de onverlichte postwagons tussen de postzakken met daarin geld en diamanten, waarvan de waarde vrijwel zeker veel hoger ligt dan de 1,6 miljoen gulden die de politie na veel gezeur van de Belgische pers uit de mouw schudde.

STAPVOETS

Nauwelijks heeft de E 5218 de buitenwijken van Antwerpen verlaten of treinbestuurder Marien wordt opgeschrikt doordat hij even voor Duffel een onverlicht seinbord opmerkt. Meteen flitst door zijn hoofd wat hij in een dergelijk geval moet doen. Hij mindert snelheid en rijdt bijna stapvoets door op zoek naar de eerstvolgende seinpaal waar eveneens een telefoontoestel is. Terwijl zijn ogen door het nachtelijk duister spieden, ziet hij plotseling een rood stoplicht. Later zal blijken dat de overvallers, die elk ogenblik zullen toeslaan, niet alleen de vier lampen uit het seinbord hebben verwijderd maar met een zaklamp waarover ze rood plastic hadden gespannen, ook een stoplicht hebben nagebootst.

STIKDONKER

De treinbestuurder trapt bruusk op de rem en daarmee meteen in de voor hem gespannen val. Het is op dat ogenblik 23.52 uur. Buiten is het stikdonker. Marien opent de deur van zijn cabine om te kijken wat er aan de hand is. Op dat moment stormen drie mannen naar binnen. Ze dragen bivakmutsen. Twee van hen zijn gewapend. De ene met een jachtgeweer met afgezaagde loop, de ander met een pistool. Een van de gangsters beduidt de treinbestuurder met een por in de rug dat hij zich naar de postwagen moet begeven. Het is voor het drietal gemakkelijk treinbestuurder en postbeambte met hun meegenomen handboeien aan elkaar te klinken.

Dan gaat alles vliegensvlug. De overvallers doorzoeken de achttien postzakken. Halen er dertien aangetekende stukken uit met geld en diamanten, springen van de trein en verdwijnen in een gereedstaande auto, waarin een man met draaiende motor al die tijd heeft gewacht. Buiten heeft niemand iets gemerkt. Toch heeft alles zich afgespeeld bij de seinpaal ter hoogte van de Rechtestraat in Duffel. Maar zeker "op het land” ligt iedereen dan al in bed. Omwonenden hebben de trein wel horen stoppen, maar er verder geen aandacht aan geschonken. Hun reactie de dag later: "er stoppen hier wel eens vaker treinen ..." Op een elektronisch bord in het Antwerpse station wordt intussen gesignaleerd dat er op het baanvak richting Brussel iets aan de hand is. Een half uur later zijn politie en rijkswacht ter plaatse.

30 MILJOEN

Dinsdagmorgen meldt de politie dat de buit 30 miljoen frank is aan gestolen ruwe en geslepen diamanten. Niet niks die 1,6 miljoen gulden. Maar een hoge postbeambte in Antwerpen lacht zich dood als hij hoort wat de politie heeft rondgebazuind. Hij zegt: "Het kan nog maanden duren voordat bekend is hoeveel er is buitgemaakt. Niemand weet dat, ook wij niet..." Een grote verzekeringsmaatschappij bevestigt dat verhaal. Een van de directeuren zegt: "Vorig jaar maart was er een soortgelijke treinroof in St. Katelijne-Waver. Daar trokken dieven aan de noodrem, gingen er met tientallen zakken diamanten vandoor waarvan als waarde 40 miljoen frank werd opgegeven. Ook die lading was afkomstig van Antwerpse handelaren. De daders zijn nooit gepakt, ook al loofde de verzekering een beloning uit. Vergeet niet dat in dit milieu heel wat in het zwart gebeurt. "Het zou me niets verbazen als we achter die 40 miljoen nog een nulletje zouden moeten zetten. Niemand heeft er belang bij de juiste waarde van de buit bekend te maken. Zeker de verzekeringsmaatschappijen niet. We zijn niet gek. We gaan toch geen gangsters aantrekken.”

UITZONDERLIJK

Politie en rijkswacht tasten nog altijd in het duister, maar één ding is zeker: ze vertrouwen het zaakje niet. De bende was te goed op de hoogte. Zowel van de manier waarop ze de trein tot stoppen moesten dwingen op de meest geschikte plaats, als van de aanwezigheid die maandagavond in de laadruimte van de trein E 5218 van een "uitzonderlijke zending". Net zoals bij de treinroof van maart 1983 strekt het onderzoek zich uit tot PTT-personeel uit Antwerpen en Brussel. De politie en rijkswacht geloven dat de gangsters getipt zijn.

Deze jongste treinroof en ook het feit dat elders in België zowel in Brussel, Vlaanderen als Wallonië op diverse plaatsen postkantoren en weerloze postboden veertien keer in twee dagen de prooi van overvallers werden, geeft toch wel te denken. Twee vragen werpen zich daarbij op. Hoe is het mogelijk dat na 434 roofovervallen in 1982, 390 overvallen In 1983 (de daling was te danken aan het installeren van kogelvrije loketten in banken en postkantoren), en 515 roofovervallen in 1984 in België posttreinen met uiterst kostbare zendingen op geen enkele manier worden bewaakt? Sterker nog: dat deze rijdende banken slechts twee man aan boord hebben?

Even onbegrijpelijk is het dat postboden in België (sedert enkele jaren) totaal weerloos tegen overvallers er met grote geldbedragen op uit worden gestuurd om pensioenen en andere uitkeringen te betalen. Vorig jaar werden maar liefst veertig postboden op hun dagelijkse ronde door gewapende overvallers beroofd. Sedert de invoering van deze roekeloze maatregel door een Brusselse minister van posterijen om zijn kiezers een pleziertje te doen, hebben al verscheidene postboden deze verkiezingsstunt met hun leven moeten bekopen. Toch schijnt PTT-minister De Croo dat de gewoonste zaak van de wereld te vinden. Hij zit al bijna vier jaar op deze post en heeft de rampzalige maatregel nog altijd niet teruggedraaid.

Toch gebruikten overvallers vorig jaar ln België in bijna alle gevallen vuurwapens. Daarbij vielen vier doden. (*) Verontrustend is ook dat van alle roofovervallen in 1984 in België maar een tiende werd opgelost. Dit jaar dreigt een topper te worden. In nog geen vijf maanden bedraagt het aantal roofovervallen reeds 106, alleen al bij de posterijen. De buit bedroeg (officieel) ruim een half miljard frank. Minister De Croo houdt het ene topberaad na het andere. Maar intussen blijven de gangsters toeslaan. De Croo wil niets van bewapening van postboden weten. De gevaren zouden niet te overzien zijn. Hij droomt van superbeveiliging voor postauto’s, treinen en kassa’s. Sommigen zien het allemaal niet zo somber in. Nu politie en rijkswacht na de reis van de paus weer in hun vertrouwde omgeving zijn teruggekeerd, zullen ook de overvallen wel afnemen...

Bron: Algemeen Dagblad | Zaterdag 25 Mei 1985

(*) Zie bijvoorbeeld deze moord op een postbode in Lillois » Forum