Samenvatting

• Wat? Schietpartij in een restaurant, waarbij twee mensen vermoord werden.

• Waar? Restaurant Athena, Place Jules Mansart te La Louvière » Google Maps

• Wanneer? In de nacht van 17 op 18 januari 1983.

• Wie? Dominique Demaeght, 20 jaar op het moment van de feiten

• Wapen: Karabijn

• Status: Opgelost

Dominique Demaeght, een werkloze man die nog bij zijn ouders in Seneffe woonde, vierde die nacht zijn verjaardag. Hij bezocht verschillende cafés met zijn vrienden. Uiteindelijk belandde hij alleen in Grieks restaurant in La Louvière. Daar kreeg hij geen bier meer en schoot drie mensen neer. Twee mannen overleden ter plaatse. Een vrouw werd zwaargewond naar het ziekenhuis gebracht.

Dominique Demaeght werd voor deze feiten in oktober 1985 tot de doodstraf veroordeeld.

Moorddadige overval op restaurant te La Louvière

In de nacht van dinsdag op woensdag heeft een jongeman te La Louvière een overval gepleegd op een restaurant. Omdat hij geen geld kreeg schoot hij het uitbatende echtpaar en een verbruiker neer. Het echtpaar werd gedood en de verbruiker zwaar gewond.

Omstreeks 3 uur stapte de 20-jarige Dominique Demaeght uit Seneffe restaurant "Athena” binnen aan de Place Jules Mansart te La Louvière. In zijn hand had hij een revolver waarmee hij de uitbater, Aristotoni Cantari, bedreigde en de inhoud van de kassa eiste. Cantari wilde daarop niet ingaan en vluchtte naar de keuken. Demaeght achtervolgde hem tot in dit vertrek en schoot de man neer. Cantari werd getroffen in het hart en was op slag dood. Vervolgens vuurde de overvaller op de echtgenote van de uitbater Andrea Kontsaris, die in de buik werd getroffen en joeg in de verbruikzaal een klant een kogel in het hoofd. Deze twee slachtoffers werden naar het ziekenhuis van Montignies-Ie-Tilleul overgebracht waar Andrea Kontsaris woensdagmiddag overleed.

Na zijn misdaad ging Demaeght te voet weg, maar keerde enkele minuten later terug naar het restaurant om een kijkje te nemen. Intussen waren getuigen en omwonenden toegestroomd en herkenden onmiddellijk de overvaller. De jonge man zette het op een lopen, achternagezet door politiemannen die hem 500 meter verder inrekenden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 19 Januari 1983

Moordenaar vierde 21ste verjaardag

Dominique Demaeght, de jongeman die maandagnacht te La Louvière twee mannen doodschoot, een vrouw zwaar verwondde, op verscheidene personen vuurde, gelukkig zonder hen te raken en met een karabijn nog anderen bedreigde, was op herbergbezoek om zijn 21ste verjaardag te vieren.

Demaeght, een werkloze die bij zijn ouders te Seneffe woont, was voordien reeds bij de gerechtelijke diensten gekend wegens vechtpartijen en diefstallen.

Maandag werd hij 21 en had besloten dat eens duchtig te vieren. Hij trok laarzen aan, een jeans en een zwart lederen vest, waaronder hij een karabijn met afgezaagde loop verstopte.

In het gezelschap van verscheidene vrienden startte hij zijn herbergronde in “Café de la Poste” te Seneffe zelf. Daar werden verscheidene glazen bier gedronken. Toen de groep de instelling verliet, was Demaeght licht onder invloed, maar scheen niet dronken. De vrienden gingen vervolgens naar Manage, waar de Italiaanse uitbaters van een café hen weigerden te bedienen.

Demaeght begon ruzie te maken en uitte bedreigingen. Zijn kameraden konden hem echter kalmeren en gans de groep vertrok naar La Louvière. Daar besloot de jarige alleen verder te vieren. In herberg “Le King” kreeg hij opnieuw geen bier, waarop de jongeman de karabijn bovenhaalde, ze op de toog legde en de aanwezigen verbaal bedreigde. Omdat niemand daarvan onder de indruk kwam, dronk Demaeght een koffie, nam de karabijn en stapte naar buiten.

Café “La Corrida” op de Place Mansart, was gesloten en daarom trommelde Demaeght op de ruiten De uitbaatster kwam kijken, maar deed niet open toen ze de karabijn in de handen van de jongeman zag. Via een radio verwittigde ze haar man, een taxichauffeur die op dat ogenblik in de streek rondtoerde.

Restaurant

Demaeght was intussen al naar het nabijgelegen Grieks restaurant “Athena” gestapt, dat eveneens gesloten was. Maria Fanartzis (42) opende echter de deur en Demaeght stapte naar binnen. In de verbruikzaal bevonden zich behalve de uitbaatster, haar man Aristidis Candartzis (56), de 22-jarige Turk Fifkie Ozturk uit La Louvière, Andrea Kotsiaris, een 38-jarige chauffeur uit Binche, en diens echtgenote Hélène Katsidoni (31), die in deze stad een restaurant uitbaat.

Omdat hij geen bier kreeg, accepteerde Demaeght een tas koffie en boterhammen met kaas. Toen hij daarna opnieuw bier eiste, gaf de h. Candartzis toe. Diens echtgenote was er echter niet gerust in en ging onopgemerkt naar boven, waar ze haar 14-jarige dochter opdracht gaf de politie te verwittigen.

Ondertussen was Demaeght vermoedelijk tot de slotsom gekomen dat hij wat al te driest was opgetreden. Doch in plaats van te vertrekken, haalde hij de karabijn te voorschijn en zei tot de jonge Ozturk: “Het is niet nodig de politie te halen Jij bent het eerste slachtoffer.” Demaeght vuurde onmiddellijk, maar Ozturk dook bliksemsnel achter de toog en bleef ongedeerd.

Aristidis Candartzis, die op dat ogenblik in de keuken was, kwam toegelopen met een mes in de hand. Demaeght vuurde onmiddellijk op alle aanwezigen. Candartzis kreeg een kogel door het hart en was op slag dood. Andrea Kotsiaris werd getroffen in het hoofd en Maria Fanartzis in de buik. Ozturk en Hélene Katsidoni bleven ongedeerd.

In de loop van dinsdag zou Kotsiaris in het ziekenhuis overlijden en niet Fanartzis, zoals aanvankelijk werd gemeld. Na een heelkundige ingreep is de vrouw thans buiten levensgevaar.

Achtervolging

Na de schoten was Demaeght met het wapen in de handen, naar buiten gelopen waar hij de toegesnelde uitbater van het aanpalend café “Le Metropole” tegenkwam. Die werd onmiddellijk onder uur genomen, maar kon zich redden door achter een geparkeerde auto te duiken.

Enkele straten verder stopte Demaeght de karabijn weer onder zijn vest en keerde, uiterlijk kalm terug naar de Place Mansart. Hij werd onmiddellijk herkend en achtervolgd door omwonenden en kijklustigen. De eerste die Demaeght wilde grijpen was de taxichauffeur en echtgenoot van de uitbaatster van herberg “La Corrida”. Hij werd eveneens door de moordenaar beschoten, maar niet geraakt.

Op dat ogenblik reden een politiewagen en een rijkswachtcombi de straat in. Adjunct-commissaris Serge Frize maande Demaeght aan zich over te geven, maar deze vuurde van zeer dichtbij. Gelukkig voor Frize ketste het wapen.

Politieman René Debruyne, die in de combi van de rijkswacht zat, opende op zijn beurt het vuur. De kogels vlogen over het hoofd van Demaeght, die onmiddellijk zijn wapen wegwierp en zich op de grond liet vallen. Zonder verdere weerstand liet hij zich aanhouden.

Bron: Gazet van Antwerpen | 21 Januari 1983

Demaeght: “Het was tegenslag”

“Het was gewoon tegenslag, een ongeluk eigenlijk,” zei Dominique Demaeght maandagvoormiddag toen de voorzitter van het Assisenhof hem ondervroeg over het gebeuren in de nacht van 17 op 18 januari 1983 in een café te La Louvière.

De 23-jarige Demaeght uit Seneffe schoot toen drie personen neer, waarvan er twee aan hun verwondingen bezweken. Nadien vuurde hij op straat op de toegesnelde rijkswachters en politieagenten. Van bij zijn aanhouding heeft men zich afgevraagd of Demaeght wel normaal was. Met spanning word dan ook gewacht op het getuigenis van de psychiater.

Tijdens de ondervraging door de voorzitter bleek al snel dat het niet makkelijk zou zijn Demaeght te laten praten over de feiten. Raadsheer Vereecke moest hem als het ware de woorden uit de mond halen. Zo kwam men met veel moeite te weten dat Demaeght op de bewuste dag zijn 21ste verjaardag vierde en op kroegentocht was.

De voorzitter wilde weten waarom hij zich voor die gelegenheid van een karabijn met afgezaagde loop had voorzien. “Omdat ik uit stelen wou gaan”, zei beklaagde en veroorzaakte met dat antwoord nogal wat verrassing, want dat had Demaeght tijdens het onderzoek nooit verklaard.

Hoe dan ook, op 18 januari omstreeks 2u 's nachts stond hij in een café te La Louvière openlijk met kogels te spelen, maar daar herinnerde hij zich gisteren niets meer van. Ook wist hij niet meer dat hij de karabijn bovengehaald zou hebben om zich toegang tot café “L’ Athenée” te verschaffen. “Ik ben daar niet binnengestapt om te stelen maar om een pint te pakken”, antwoordde Demaeght op vraag van de voorzitter.

Dat hij plots beginnen schieten is, lag aan het feit dat iemand hem een pot mayonaise naar het hoofd had gezwierd. Hij wilde niemand doodschieten. “’t Was gewoon tegenslag”, meneer de voorzitter, zei Demaecht.

Bron: Gazet van Antwerpen | 1 Oktober 1985

Demaeght is een eenzaat

In het proces van Dominique Demaeght gaf dinsdagvoormiddag commissaris Paul Tilmant van de gerechtelijke politie van Bergen een beeld van de beklaagde. Deze heeft geen belangstelling voor de medemens. In zijn familie werd zelden met elkaar gesproken en niemand deed een poging de andere te begrijpen.

Een volgende getuige kwam vertellen dat een vriend van Demaeght had verklaard dat de beklaagde op zijn 21ste verjaardag een daad met grote weerklank wou stellen. Daardoor denkt men aan voorbedachte rade.

Rifko Ozturk, kelner in restaurant “Athènes” waar de dodelijke schoten vielen, bleef erbij dat de beschuldigde op hem schoot met de bedoeling hem te doden. Demaeght zou zelfs geroepen hebben: “Jou zal ik als eerste doden”.

Tijdens de namiddagzitting kwam Jean-Jacques Dumarteau, vriend van de beklaagde, getuigen. Hij verklaarde dat zijn vriend de avond voor de feiten gewapend was. Dumarteau zei ook dat hij de lader uit het vuurwapen had verwijderd, maar nadien had teruggegeven.

Nadien werden een aantal politiemannen gehoord. Commissaris Frize werd gered door het schot van agent De Bruyne dat beklaagde aan het schrikken bracht en waardoor hij zijn wapen liet vallen. Demaeght heeft tot de commissaris gezegd: “Ik zal je vel hebben als ik na twintig jaar vrijkom …”

Bij het einde van de zitting zei de voorzitter dat hij de vraag van voorbedachtheid zal stellen in verband met de moord en de moordpogingen. Dit zal automatisch de doodslag veranderen in poging tot doodslag. Demaeght zal dus niet meer beschuldigd worden van moord, maar wel van twee doodslagen en vijf pogingen tot doodslag.

Bron: Gazet van Antwerpen | 2 Oktober 1985

Aanklager acht Demaeght schuldig aan moord

Woensdagvoormiddag werden de laatste getuigen gehoord in het proces tegen Dominique Demaeght. Een lange discussie werd gevoerd over het geestesziek zijn van de beklaagde. Dokter Hendrickx van het militair ziekenhuis te Neder-over-Heembeek zei dat Demaeght uit het leger werd ontslagen omdat hij een letsel aan de schedel had opgelopen en hij een psychopaat was.

De vader van Demaeght zei dat zijn zoon karakteriële moeilijkheden had gekend sinds zijn achtste levensjaar en dat hij in twee instellingen werd geplaatst.

De namiddagzitting begon met het pleidooi van meester Lesire, de advocaat van de burgerlijk partij, Candartzi. Hij zei dat de beschuldigde vrijwillig had gehandeld en zijn daad lange tijd had voorbereid. Advocaat Franck, die de familie Katzieris vertegenwoordigt, zei dat Demaeght gevaarlijk was en daarom moest worden veroordeeld.

Het openbaar ministerie zette de feiten nog eens op een rij en achtte Demaeght toerekeningsvatbaar. Voor de openbare aanklager is er tevens sprake van voorbedachte rade. Hij vroeg de juryleden Demaeght schuldig te vinden aan moord en poging tot moord.

Advocaat Patrice Debouche zei dat zijn client door de natuur was benadeeld en in een onevenwichtige gezinssituatie had geleefd, waar hij geen contact had met de anderen. Voor meester Debouche is het feit dat de beklaagde uit het leger werd ontslagen het bewijs van zijn zwakke geestesgesteldheid.

Tweede verdediger Philipp Deplanche zei dat er geen sprake is van voorbedachte rade.

Bron: Gazet van Antwerpen | 3 Oktober 1985

Doodstraf voor Demaeght

Na een korte deliberatie heeft het Assisenhof van Henegouwen gisteren Dominique Demaeght ter dood veroordeeld. De jury had hem toerekeningsvatbaar geacht en schuldig bevonden aan twee moorden en vijf moordpogingen.

Tijdens de replieken hadden zowel de advocaten van de burgerlijke partijen als de openbare aanklager gesteld dat Demaeght niet geestesgestoord is. De verdedigers daarentegen vroegen de jury de voorbedachtheid af te wijzen en vroegen dat hun client in een instelling voor sociaal verweer zou worden geplaatst.

Daarop vroeg de voorzitter aan Demaeght of hij nog iets te zeggen had. Hij antwoordde onbewogen: “Neen”. Ook toen het vonnis werd geveld, leek Demaeght niet onder de indruk. Hij maakte zelfs een beledigend gebaar naar een deel van het publiek dat na het uitspreken van de doodstraf applaudisseerde.

Bron: Gazet van Antwerpen | 4 Oktober 1985