Op 4 april 1949 werd de NAVO opgericht. De Noord Atlantische Verdrags Organisatie moest een groot defensief bondgenootschap worden. Daarmee zochten landen bescherming bij elkaar voor het geval er een Derde Wereldoorlog uit zou breken.

Voorlopers van de NAVO

Al tijdens de Tweede Wereldoorlog zochten de bondgenoten elkaar om op de wereld van na de oorlog te bespreken. Tijdens de conferenties van Jalta en Potsdam richtten de grootmachten Groot Brittannië, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie Europa in. Maar veel Europese landen zochten een sterkere militaire en economische samenwerking. In 1947 sloten Groot Brittannië en Frankrijk het Verdrag van Duinkerken, waarin Engeland en Frankrijk afspraken elkaar militair te steunen bij een mogelijke aanval van Duitsland. In 1948 werd het verdrag in het Pact van Brussel uitgebreid en ook de Benelux-landen sloten zich aan.

De Verenigde Staten waren hier nog niet bij betrokken, ondanks dat zij een grote speler waren bij de bevrijding van West-Europa. De wetten van de VS verboden het land om in vredestijd militaire bondgenootschappen aan te gaan. Dat veranderde echter in 1948, toen in Tsjecho-Slowakije de communistische partij de zittende regering omverwierp en de Sovjet-Unie de toegangswegen tot West-Berlijn blokkeerde. De schok die dat teweeg bracht, maakte de weg vrij voor een grotere Amerikaanse deelname aan militaire en financiële verbintenissen met Europa.

Trumandoctrine

Zo’n bondgenootschap paste bij het Trumandoctrine, de plannen van de Amerikaanse president Truman om het communisme geografisch in te dammen. De vrees was dat in Europa, dat na zes jaar oorlog in puin lag en financieel aan de grond zat, het communisme makkelijk om zich heen kon grijpen. Met een militair bondgenootschap én met de financiële hulp van het Marshallplan, kon de VS de West-Europese landen, die volgens de conferenties van Jalta en Potsdam binnen de westerse invloedssfeer vielen, aan zich binden. De onderhandelingen resulteerden in een groot verbond waaraan twaalf westerse landen deelnamen. Belangrijk in het verdrag was het beroemde artikel 5, waarin wordt gesteld dat een aanval op één van die twaalf lidstaten wordt gezien als een aanval op alle lidstaten.

Sorry voor de uitgebreide post  maar ik wil voorkomen dat de geschiedenis aan de andere kant van de oceaan herschreven zal worden zoals laatst gebeurde ivm de Europese Unie die zogezegd opgericht was om de Amerikanen te naaien ...