Begin jaren '80 gebeuren er drie bizarre feiten die alle drie gelinkt zijn aan de Christelijke zuil in Oost-Vlaanderen. De drie feiten blijven tot op vandaag onopgelost.

Op 17 december 1981 wordt het lichaam van Pierre ‘Piet’ Mertens met dodelijke schotwonden gevonden op een parking in de Wetstraat in Brussel. De man was secretaris van de Christelijke Mutualiteiten in Dendermonde. Het onderzoek raakte nooit echt uit de startblokken, ondanks of misschien net door hardnekkige geruchten naar mogelijke banden met louche partijfinanciering in CVP-kringen. Officieel werd de dood bestempeld als zelfmoord.

Op 5 maart 1982 verdwijnt de 56-jarige Germaine Robberechts, ook gekend onder de naam zuster Gabrielle, in Dendermonde.

Een paar weken later, op 7 mei 1982, verdwijnt gevangenisaalmoezenier Herman Van Hiel op 44-jarige leeftijd in Gent. Jef Vermassen is één van de laatste personen die Herman Van Hiel gehoord heeft:

Jef Vermassen kreeg paniektelefoontje

Strafpleiter Jef Vermassen kreeg op 7 mei 1982 een paniektelefoontje van Herman Van Hiel. ”In de gevangenis had ik geregeld contact met hem. Een schitterende mens. Hij was ongelofelijk lief, misschien een beetje naïef. Hij was een zielsverwant. De ochtend van zijn verdwijning belde Herman. Hij klonk overstuur en moest mij dringend spreken, maar dat lukte niet want ik stond op het punt te gaan pleiten."

"Ik heb hem een afspraak gegeven. Had ik toen één vraag gesteld, of had hij mij al iets verteld, dan zou ik de speurders misschien op een spoor hebben kunnen zetten. Binnen de gevangenis deden allerlei geruchten de ronde. Volgens mij is hij op een heel professionele manier gepakt door het milieu. Het doet mij denken aan de zaak-De Vleeschauwer.

Bron: Gazet van Antwerpen | 28 April 2007

Of er echt een link is tussen de drie feiten, is niet bewezen. Het kan dus een toeval zijn. Al is het natuurlijk heel toevallig dat Herman Van Hiel en Germaine Robberechts in dezelfde periode verdwijnen en hun lichamen nog steeds niet gevonden zijn.