Samenvatting

• Wat? Roofmoord op een man

• Waar? In de woning van het slachtoffer in Edingen

• Wanneer? In de nacht van 23 op 24 augustus 1989

• Wie?
  - Patrice Dumay
  - Pascal Guignies

• Wapen: keukenmes

• Status: Opgelost

De man werd in zijn woning vermoord met 23 messteken. De buit was een fles aftershave en een tas. De twee daders, drugsverslaafden, werden in september 1991 veroordeeld voor het Hof van Assisen van Henegouwen.

Man vermoord in Edingen

De 40-jarige Paul Carlier uit Edingen maakte tijdens een herbergbezoek in zijn stad kennis met twee jongemannen die hij wel wat beter wilde leren kennen. Tegen het einde van de avond nodigde Carlier het duo uit om bij hem thuis nog een laatste glas te drinken. Het ging om de 19-jarige Patrice Dumay uit Brussel en de 22-jarige Pascal Guignies uit Sint-Jans-Molenbeek.

De twee gingen op Carliers uitnodiging in. Op zeker ogenblik greep Patrice Dumay naar een mes en begon er Carlier woest mee te bewerken. Guignies bleef toekijken en nam niet direct deel aan de steekpartij. Carlier werd in het hart getroffen. Later werd hij nog de keel overgesneden ...

Paul Carlier, die vrijgezel was, werd donderdag omstreeks 11u dood door zijn moeder aangetroffen. De kasten en laden in het appartement waren doorzocht en een betrekkelijk klein geldbedrag werd meegenomen.

De Bob van Zinnik slaagde er vrijdag in de daders te identificeren en op te pakken. Het duo heeft inmiddels bekentenissen afgelegd. Vrijdag in de vooravond heeft de onderzoeksrechter van Bergen, mevr. Weustenraad, een bevel tot aanhouding afgeleverd tegen Dumay en Guignies wegens moord om diefstal te vergemakkelijken en te verbergen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 26 Augustus 1989

Proces wegens roofmoord voor assisenhof van Henegouwen

Voor het assisenhof van Henegouwen begint maandag het proces tegen Patrice Dumay en Pascal Guignies, beiden beschuldigd van roofmoord op de 41-jarige Emile Carlier uit Edingen. Patrice Dumay, die in tegenstelling tot Guignies in voorarrest zit, doodde zijn slachtoffer met 23 messteken in een woning te Edingen. Pascal Guignies keek werkloos toe, maar beraamde mee de overval. Hun buit was miniem: een fles aftershave en een tas.

De twee jeugdige verdachten kenden hun slachtoffer van op café. Emile Carlier was een regelmatige herbergklant die als homofiel bekend stond. Dumay, een Brusselaar die al geruime tijd in Edingen rondhing, leidde ondanks zijn jeugdige leeftijd, een zeer ongeregeld leven. Homoseks was hem niet vreemd en de jongeman stond bekend als druggebruiker. Ook Pascal Guignies die op het ogenblik van de feiten in Ciney leefde, zat in die periode aan de grond.

De beschuldigden planden de overval in een herberg, op 23 augustus 1989, enkele uren voor de feiten. Het was Dumay die van Carlier ten berde bracht in de overtuiging dat hun cafékennis geld bezat. Ze troffen Carlier inderdaad aan in zijn stamkroeg en hadden er volgens de herbergierster een lang en rustig gesprek. Dit nam niet weg dat het toekomstige slachtoffer bij het verlaten van het cafe aan de uitbaatster toevertrouwde "dat er met hem iets zou gebeurd zijn, mocht hij de volgende dag niet opdagen".

Even na middernacht kwam het gezelschap aan in de woning van Carlier. Dumay had zich gewapend met een keukenmes en had zijn vriend overigens gezegd dat hij dit wapen zou gebruiken mocht de man weigeren geld te geven. De moordscene speelde zich af in de slaapkamer van het slachtoffer. Guignies bleef al die tijd in het salon zitten en zou pas na de doding de zakken van het slachtoffer hebben doorzocht. Geld vond hij niet en de jongeman nam genoegen met het flesje parfum dat Carlier hem overigens beloofd had.

De twee mannen werden dezelfde ochtend ingerekend door de BOB van Zinnik. Ze bekenden prompt. Dumay beweert dat hij zou hebben gedood omdat het slachtoffer hem oneerbare voorstellen had gedaan. De eerste beschuldigde wordt verdedigd door de advocaten Coquelet en Callewaert van de Brusselse balie. Guignies heeft Mr. Urbain van de balie van Bergen als raadsman. Het openbaar ministerie wordt waargenomen door advocaat-generaal André Dessart.

Bron: Gazet van Antwerpen | 7 September 1991

Twee jongeren schuldig aan vrijwillige doodslag

Patrice Dumay (21) en Pascale Guignies (24) werden door de jury van het assisenhof van Henegouwen schuldig bevonden aan diefstal met geweldpleging en vrijwillig doodslag op Paul Carlier. De feiten gebeurden in Edingen (Enghien) in de nacht van 23 op 24 augustus 1989. Dumay en Guignies brachten hun slachtoffer met messteken om het leven. Ze roofden parfum, geld en een handdoek.

De laatste getuigen van de verdediging vertelden dat Dumay een “rustige, aardige, beleefde jongen is, nooit agressief”, maar dat hij onder invloed stond van Pascal Guignies, die na de dood van zijn ouders door de familie Dumay werd opgenomen.

Volgens de advocaat van de burgerlijke partij. mr. Desmecht, zijn in de zaak drie fazen te onderscheiden. De eerste fase waren een aantal pesterijen in de nacht van 22 op 23 augustus, toen de twee beklaagden het slachtoffer kwamen opzoeken. De tweede fase was het voorbereiden van de misdaad, de derde fase was het uitvoeren van de misdaad.

Mr. Desmecht licht zijn analyse toe: in de middag van woensdag 23 augustus wordt Paul Carlier in een café bedreigd door de twee beklaagden. Volgen Desmecht is het misdrijf zelf een laaghartige daad, Carlier was “de duif” die de twee mannen doodden om hem beter te kunnen "plukken”.

De advocaat-generaal, André Dessart, sluit zich geheel aan bij de burgerlijke partij en scheert de twee beklaagden over dezelfde kam. Guignies is volgens het openbaar ministerie de aanstoker, de provocateur van Dumay, en bestempelt hem daarom als mededader. Hij herinnerde aan diens gedrag tijdens de voorbereiding van de moord (het uitkiezen van het mes) en aan de diefstal, twee elementen die wijzen op zijn instemming met het misdrijf.

Namens Dumay zei meester Christine Callewaert dat haar cliënt weliswaar schuldig is, maar dat hij niet het oogmerk had te stelen. Toen hij Carlier aanviel, was dat uit een demonische woede omdat het slachtoffer hem aanraakte. Dumay' tweede advocaat, Carine Couquelet, betoogde dat haar cliënt op aanstichten van Guignies naar Carlier was gegaan voor een daad die niet een is van “crapuleuze dieven".

Namens Pascal Guignies vergeleek stafhouder René Urbain de feiten en de acteurs met een roman van Simenon, die baadt in een sfeer van parfum, drugs en homoseksualiteit. De advocaat pleitte de onschuld van zijn cliënt, en zei dat het parket Dumay en Guignies had gekoppeld in dezelfde kwalificatie van diefstal en misdaad. Toen het slachtoffer 23 messteken toegediend kreeg, zat Guignies echter in het salon.

Na korte replieken kwamen beklaagden nog eens aan het woord. Dumay drukte zijn spijt uit en Guignies zei zich niet schuldig te hebben gemaakt aan diefstal. Voor de jury had het hof 24 vragen in petto, waaronder doodslag op Carlier, diefstal van geld, parfum en een handdoek, alsmede bezwarende omstandigheden. Vandaag donderdag valt het vonnis.

Bron: Gazet van Antwerpen | 12 September 1991

Roofmoordenaars krijgen 20 en 18 jaar cel

Patrice Dumay (21) en Pascal Guignies (24) zijn donderdag door het assisenhof van Henegouwen wegens roofmoord veroordeeld tot gevangenisstraffen van respectievelijk 20 en 18 jaar. Dumay en Guignies staken in de nacht van 23 op 24 augustus 1989 hun cafévriend Emile Carlier dood in diens huis in Edingen. Ze dachten dat er daar geld te vinden was. Hun buit was echter gering: een flacon after shave en een tas.

Advocaat-generaal Dessart had levenslange dwangarbeid gevorderd. De advocaten van de verdediging pleitten verzachtende omstandigheden gezien de jeugdig leeftijd van de daders, niettemin kregen Dumay en Guignies forse straffen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 13 September 1991