Sinds de overval op het Delhaizefiliaal, is het leven voor veel mensen veranderd. De tijd doet zijn ding en zou normaal gezien voor enige rust moeten zorgen, maar niets is minder waar. Hoe komt het toch dat het opvallend rustig blijft langs de zijde van de betrokken families? Toont dit aan de zij tijdens de afgelopen tijd (24 jaar) druk ondervonden? Of zijn er zodanig veel gebeurtenissen dat ze moed verliezen? Ik zie geen enkele advocaat meer op tv of op andere media zijn kop uitsteken. Neen, spectaculair nieuws moeten we niet verwachten. De doofpot doet zijn werk naar behoren, maar raakt hij niet stilaan vol. In ieder geval geeft dit aan dat de betrokken opdrachtgevers of financieerders-beschermers nog actief zijn.
De tijd deed ook zijn werk omgekeerd heel goed, want op dit forum wordt er dagelijks van mening gewisseld en worden er vragen gesteld die gericht en interessant zijn. De vraag is; helpt ons dit voorruit? De nabestaanden dragen ontegensprekelijk een zware last met zich mee maar blijven opvallend stil, tot op de dag dat er iets nieuws komt. Een zoektocht naar het lijk van de vermoedelijke reus was het laatste feit, een feit om te misleiden en het gevoel te geven dat er nog aan het dossier gewerkt wordt. In 2015 zal het dossier onomkeerbaar verjaren en is er geen weg terug, pas dan zullen sommigen misschien durven te spreken. Met dat enige maar heel belangrijke verschil dat het dan te laat is om bescherming of andere hulp te genieten.
De dag dat ik besliste om op dit forum openlijk te reageren en mijn ervaring deels verkondigde, was voor mij niet evident. Maar het is dankzij dit forum dat ik die stap durfde te zetten. Dit gaf mij het gevoel niet meer alleen te zijn want uiteindelijk komt dit dossier nog ter sprake binnen mijn familie maar snel weer afgevoerd, wegens de vele intimidaties en toestanden. Een mens is dreigt dingen te verdringen, een plaats te geven maar komt steeds bedrogen uit. Bij het minste dat onze herinnering geprikkeld wordt door een voorval dat je aan de feiten van 1985 doen terugdenken, zorgen opnieuw voor onrust.
Ook in de wetenschap dat er in het verleden genoeg gepraat werd, advies gevraagd werd bij specialisten, zorgt voor een bijkomende druk. Iedereen is het over eens dat het niet alledaagse feiten waren, alleen blijft het sterk hangen bij diegenen die op één of andere manier betrokken waren.
Het is een feit dat Kuros en ikzelf geen keuze hadden toen we op het verkeerde moment op de verkeerde plaats met de verkeerde mensen in contact kwamen, de overledenen hadden ook geen keuze, maar dragen tenminste geen zorgen meer met zich mee. Zonder rancune en na vele pogingen deze zaak te laten rusten, toch moeten we verder. En dat kan resultaat opleveren. Het feit dat er velen onder ons op dit forum ten tijde van de gebeurtenissen te jong waren om bewust hun gevoel of ervaring te delen, het bewijst dat er nog veel over gepraat wordt, maar dat is niet genoeg. Ik roep iedereen op om in groep één ander in beweging te brengen, ook zo veel jaren na datum.
Dan veranderd er weinig met de actuele situatie, zullen velen zeggen, maar