Ik wou het eigenlijk nooit vertellen, maar allé dan: toen ik 2008 dit schreef over Felix Przedborski kreeg ik bijna onmiddellijk een e-mail van de advocaten van de familie (volledig in het Frans dus het duurde wel even voor ik de essentie snapte). Ze vroegen om onmiddellijk het topic te verwijderen. Ik heb hen geantwoord in het Nederlands dat ik dat niet ging doen maar dat ik de familie wel de mogelijkheid gaf om een recht van antwoord op te sturen dat ik zou publiceren. Dat hebben ze geweigerd en ze bleven dreigen in de hoop dat ik het topic zou verwijderen. Ik heb nogmaals het voorstel gedaan. Vermits er verder niets te zeggen viel en we allebei bij ons standpunt bleven, heb ik de conversatie gestopt (en er ook niets meer van gehoord). Tot op heden blijft het topic over Felix Przedborski open en blijft mijn aanbod gelden.

Als ik mij door zo'n dreigementen zou laten tegenhouden, kan ik er beter mee stoppen. Wat ik natuurlijk niet zou doen omdat ik er al genoeg tijd en geld in heb geïnvesteerd. Daarnaast heb ik wel af en toe van nabestaanden de vraag gekregen om bepaalde passages aan te passen of om initialen te gebruiken, wat ik natuurlijk zonder problemen doe.

Voor de rest hoopte ik hier op een volwassen manier mijn standpunten te kunnen verdedigen maar dat was blijkbaar niet mogelijk. Ik zal anders de komende dagen eens wat tijd steken om het feitelijke doel van dit forum uit te leggen want dat is niet voor duidelijk genoeg, denk ik.

Lijkt me niet meer dan logisch, als zij niet de moeite doen om in het Nederlands te mailen naar een beheerder van een Nederlandstalige website, dan ga ik ook niet de moeite doen om hen in het Frans te antwoorden. Maar dat is maar een detail natuurlijk.

Wat ik er vooral mee wil zeggen is dat wij als amateur-speurders verplicht zijn om onze informatie uit krantenartikels, commissieverslagen en uitgelekte pv's te halen. Wij delen informatie die al publiek toegankelijk was. We maken deze informatie alleen gemakkelijker te vinden dankzij het internet. En ik voel wel een soort trots om hieraan mee te werken. Daarom is het ook zo moeilijk om de zaak los te laten, omdat je er bijna altijd terug wordt door aangetrokken (maar ik heb dan ook gemakkelijk praten, ik maak gewoon een website).

Ik bedoelde het eigenlijk anders. Ik wordt er door aangetrokken omdat de zaak mij interesseert en het een soort "hobby" geworden is. De nabestaanden en slachtoffers van de Bende van Nijvel hebben die keuze niet. Zij zijn verplicht om verder te leven met de herinneringen aan die feiten. Vandaar mijn reactie: "ik heb gemakkelijk praten, ik maak gewoon een website".

De nagel op de kop Ben. Respect! Het dossier is al ingewikkeld genoeg. Als het niet is om je kennis te delen met de andere forum-bezoekers waarom dan de moeite doen om iets te schrijven...