Re: Christian Smets

Uit https://bendevannijvel.com/motief/afper … re-dumont/ (interview met Pierre Dumont, personeelsdirecteur en bestuurder van Delhaize):

“Sommige van uw directeurs zouden gechanteerd geweest zijn op basis van hun privéleven.

“Dat heb ik in de krant gelezen. We waren totaal verbijsterd, dat spoor kennen we bij de directie absoluut niet. De twee mensen om wie het gaat zijn bestuurders van Delhaize, maar niet meer actief sinds ze begin van de jaren ’90 vijfenzestig zijn geworden. De ene woont in de Verenigde Staten en de andere heb ik nog niet kunnen bereiken. Ik heb geen enkel zicht op hun privéleven maar ik weet wel dat het niets met onze zaken te maken heeft. Op geen enkel moment zijn we bij Delhaize gecontacteerd geweest voor welke chantage dan ook.””

Hoe trek je op een subtiele manier namens jouw bedrijf de handen en - in ieder geval - latere verantwoordelijkheid af van een vuile zaak, waarin datzelfde bedrijf (dat immers mede wordt gevormd door haar directeuren) wel degelijk een rol heeft gespeeld. Dat doe je zo: ‘we waren verbijsterd’, ‘dat hebben we in de krant gelezen’, ‘die directeuren zijn niet meer actief sinds begin van de jaren 90’, ‘de ene woont ver weg en de ander is onbereikbaar’, ‘heb geen zicht op hun privéleven’ en ‘heeft niets met onze statutair bepaalde doelstelling, namelijk de in- en verkoop van supermarktwaar’.

Neem mijn niet kwalijk, maar als je dit zegt als leidinggevende van Delhaize, dan zeg je (in het toen bij het publiek/politie/justitie bekende kader) eigenlijk dat het niet valt uit te sluiten dat duistere privézaken van bestuurders van Delhaize effect kunnen hebben gehad op de Delhaize, in die zin dat afpersers die (voormalige) bestuurders van Delhaize onder druk hebben gezet door te dreigen met openbaarmaking van zaken betreffende hun privéleven, die voor die (voormalige) bestuurders zeer belastend zijn. Dat de afpersers niet naar de Delhaize hebben gebeld met hun pakket van dreigingen en eisen, wil ik wel geloven, aangezien het - bij voorkeur - niet de bedoeling was dat anderen dan de hiervoor bedoelde (voormalige) bestuurders hoogte van de zaak kregen. De zaak moest voor zowel de afpersers als de afgepersten, zo klein mogelijk blijven.

Dat de Delhaize en met name ook haar personeelsleden en bezoekers gevaar liepen en dat (afgeperste) bestuurders van Delhaize daar weet van hadden, maakte het wel degelijk een zaak van en voor Delhaize en - dus - niet alleen een zaak waarmee die (afgeperste) bestuurders zich in privé mee moesten verhouden.

De uitlatingen van Dumont zoals hiervoor vermeld, zetten in ieder geval bij mij kwaad bloed, ook omdat Christian Smets zijn boekje heeft opengedaan.

Re: Christian Smets

Vergeet de overeenkomst met Supervalu niet.
Het heeft er misschien niets meete maken , maar het  werd begin 1986 ondertekend.

183 Reply by Tiens

Re: Christian Smets

Het ging om 3 bestuurders en dus niet om 2.

De piste van racketeering werd in 1999 weer eens door Albert Mahieu in de belangstelling gebracht omdat hij daar persoonlijke/zakelijke belangen voor had, jegens Assubel-Leven waarvan de bestuurders ook in het directiecomité zaten van Delhaize.
Dit deed hij, nadat de Brusselse rechtbank van Koophandel hem begin 1999 in het ongelijk gesteld had, in deze rechtszaak.
Mahieu kon GEEN ENKEL nieuwe element hiervoor aanbrengen dan de informatie die reeds publiekelijk bekend geraakte in de jaren ervoor.
Ook Christian Smets kon geen enkel nieuw element hiervoor aanbrengen in zijn inmiddels beruchte testament.
Dit op kap van de slachtoffers van de Bende van Nijvel en hun nabestaanden waarvoor hij -zo werd hij ook hier geciteerd- niet het minste respect had.

Netjes.

Re: Christian Smets

Tiens wrote:

Het ging om 3 bestuurders en dus niet om 2.

De piste van racketeering werd in 1999 weer eens door Albert Mahieu in de belangstelling gebracht omdat hij daar persoonlijke/zakelijke belangen voor had, jegens Assubel-Leven waarvan de bestuurders ook in het directiecomité zaten van Delhaize.
Dit deed hij, nadat de Brusselse rechtbank van Koophandel hem begin 1999 in het ongelijk gesteld had, in deze rechtszaak.
Mahieu kon GEEN ENKEL nieuwe element hiervoor aanbrengen dan de informatie die reeds publiekelijk bekend geraakte in de jaren ervoor.
Ook Christian Smets kon geen enkel nieuw element hiervoor aanbrengen in zijn inmiddels beruchte testament.
Dit op kap van de slachtoffers van de Bende van Nijvel en hun nabestaanden waarvoor hij -zo werd hij ook hier geciteerd- niet het minste respect had.

Netjes.

Smets verwijst in zijn testament wel naar een ‘zeer betrouwbare familiebron’ die hem vertelde… Dat impliceert dat Smets wist welke persoon of personen daar achter zaten. Belachelijk dat hij die na(a)m(en) tot zijn dood heeft verzwegen, tenzij hij dat niet heeft gedaan, maar die indruk heb ik tot nu niet gekregen.

185 Reply by Tiens

Re: Christian Smets

Een geluk dat een -zichzelf o zo belangrijk geacht- lid van de Staatsveiligheid zich baseert op de vertellingen van een zeer betrouwbaar familiebron om de 'waarheid' te pleiten. 

De waarheid heeft niet de luidste stem maar de sterkste.

Re: Christian Smets

Het gaat over horen zeggen. Ik heb bewijs nodig.

187 Reply by fenix

Re: Christian Smets

Onder voorbehoud, want tegen verschillende bronnen werden er blijkbaar andere namen genoemd, zou het mogelijk kunnen gaan om baron Franz of Frans Tilmans. Nogmaals. Is niet nagetrokken.  Natuurlijk is deze naam superbelangrijk. Maar Smets een beetje kennende moeten we rekening houden met euh.....dwaalsporen. Dus toch een baron?

Re: Christian Smets

fenix wrote:

Onder voorbehoud, want tegen verschillende bronnen werden er blijkbaar andere namen genoemd, zou het mogelijk kunnen gaan om baron Franz of Frans Tilmans. Nogmaals. Is niet nagetrokken.  Natuurlijk is deze naam superbelangrijk. Maar Smets een beetje kennende moeten we rekening houden met euh.....dwaalsporen. Dus toch een baron?

Inderdaad fenix. Die nieuwe naam die je vermeldt heb ik gisterenavond ook ontdekt.

Re: Christian Smets

weetjewel wrote:

Uit https://bendevannijvel.com/motief/afper … re-dumont/ (interview met Pierre Dumont, personeelsdirecteur en bestuurder van Delhaize):

“Sommige van uw directeurs zouden gechanteerd geweest zijn op basis van hun privéleven.

“Dat heb ik in de krant gelezen. We waren totaal verbijsterd, dat spoor kennen we bij de directie absoluut niet. De twee mensen om wie het gaat zijn bestuurders van Delhaize, maar niet meer actief sinds ze begin van de jaren ’90 vijfenzestig zijn geworden. De ene woont in de Verenigde Staten en de andere heb ik nog niet kunnen bereiken. Ik heb geen enkel zicht op hun privéleven maar ik weet wel dat het niets met onze zaken te maken heeft. Op geen enkel moment zijn we bij Delhaize gecontacteerd geweest voor welke chantage dan ook.””

Hoe trek je op een subtiele manier namens jouw bedrijf de handen en - in ieder geval - latere verantwoordelijkheid af van een vuile zaak, waarin datzelfde bedrijf (dat immers mede wordt gevormd door haar directeuren) wel degelijk een rol heeft gespeeld. Dat doe je zo: ‘we waren verbijsterd’, ‘dat hebben we in de krant gelezen’, ‘die directeuren zijn niet meer actief sinds begin van de jaren 90’, ‘de ene woont ver weg en de ander is onbereikbaar’, ‘heb geen zicht op hun privéleven’ en ‘heeft niets met onze statutair bepaalde doelstelling, namelijk de in- en verkoop van supermarktwaar’.

Neem mijn niet kwalijk, maar als je dit zegt als leidinggevende van Delhaize, dan zeg je (in het toen bij het publiek/politie/justitie bekende kader) eigenlijk dat het niet valt uit te sluiten dat duistere privézaken van bestuurders van Delhaize effect kunnen hebben gehad op de Delhaize, in die zin dat afpersers die (voormalige) bestuurders van Delhaize onder druk hebben gezet door te dreigen met openbaarmaking van zaken betreffende hun privéleven, die voor die (voormalige) bestuurders zeer belastend zijn. Dat de afpersers niet naar de Delhaize hebben gebeld met hun pakket van dreigingen en eisen, wil ik wel geloven, aangezien het - bij voorkeur - niet de bedoeling was dat anderen dan de hiervoor bedoelde (voormalige) bestuurders hoogte van de zaak kregen. De zaak moest voor zowel de afpersers als de afgepersten, zo klein mogelijk blijven.

Dat de Delhaize en met name ook haar personeelsleden en bezoekers gevaar liepen en dat (afgeperste) bestuurders van Delhaize daar weet van hadden, maakte het wel degelijk een zaak van en voor Delhaize en - dus - niet alleen een zaak waarmee die (afgeperste) bestuurders zich in privé mee moesten verhouden.

De uitlatingen van Dumont zoals hiervoor vermeld, zetten in ieder geval bij mij kwaad bloed, ook omdat Christian Smets zijn boekje heeft opengedaan.

Misschien schiet ik door bij het maken en nader onderbouwen van mijn punt, maar ook hieruit (https://www.hln.be/aalst/bende-van-nijv … ~abde87c6/) komt bepaald niet naar voren dat de firma Delhaize uitsluit dat haar (oud-)topfiguren te maken hebben (gehad) met de Bende van Nijvel. Nogmaals, de firma Delhaize zélf hoeft er geen onoorbare praktijken er op na te hebben gehouden, maar Delhaize is wel medeslachtoffer geworden van onoorbare praktijken van haar (oud-)topfiguren in de privésfeer, waarbij die (oud-)topfiguren eerder aan de bel hadden kunnen en moeten trekken toen zij wisten dat hun afpersers van plan waren aanslagen en moorden te plegen bij en in de Delhaize-supermarkten. Zij kozen echter (te lang) voor zichzelf, met alle desastreuze gevolgen van dien, aldus (OOK) Christian Smets.

In dit kader verwijs ik (ten overvloede) naar: https://bendevannijvel.com/motief/afper … tuurders/.

Of David Van de Steen het verhaal van afpersing van (oud-)topmensen nog steeds ziet als het enige verhaal waar hij echt in gelooft, weet ik niet zeker.

O ja, is er op 09-11-2022 nog een herdenking in Aalst en zo ja, waar en op welk(e) tijdstip(pen) die dag?

Re: Christian Smets

weetjewel wrote:

Uit https://bendevannijvel.com/motief/afper … re-dumont/ (interview met Pierre Dumont, personeelsdirecteur en bestuurder van Delhaize):

“Sommige van uw directeurs zouden gechanteerd geweest zijn op basis van hun privéleven.

“Dat heb ik in de krant gelezen. We waren totaal verbijsterd, dat spoor kennen we bij de directie absoluut niet. De twee mensen om wie het gaat zijn bestuurders van Delhaize, maar niet meer actief sinds ze begin van de jaren ’90 vijfenzestig zijn geworden. De ene woont in de Verenigde Staten en de andere heb ik nog niet kunnen bereiken. Ik heb geen enkel zicht op hun privéleven maar ik weet wel dat het niets met onze zaken te maken heeft. Op geen enkel moment zijn we bij Delhaize gecontacteerd geweest voor welke chantage dan ook.””

Hoe trek je op een subtiele manier namens jouw bedrijf de handen en - in ieder geval - latere verantwoordelijkheid af van een vuile zaak, waarin datzelfde bedrijf (dat immers mede wordt gevormd door haar directeuren) wel degelijk een rol heeft gespeeld. Dat doe je zo: ‘we waren verbijsterd’, ‘dat hebben we in de krant gelezen’, ‘die directeuren zijn niet meer actief sinds begin van de jaren 90’, ‘de ene woont ver weg en de ander is onbereikbaar’, ‘heb geen zicht op hun privéleven’ en ‘heeft niets met onze statutair bepaalde doelstelling, namelijk de in- en verkoop van supermarktwaar’.

Neem mijn niet kwalijk, maar als je dit zegt als leidinggevende van Delhaize, dan zeg je (in het toen bij het publiek/politie/justitie bekende kader) eigenlijk dat het niet valt uit te sluiten dat duistere privézaken van bestuurders van Delhaize effect kunnen hebben gehad op de Delhaize, in die zin dat afpersers die (voormalige) bestuurders van Delhaize onder druk hebben gezet door te dreigen met openbaarmaking van zaken betreffende hun privéleven, die voor die (voormalige) bestuurders zeer belastend zijn. Dat de afpersers niet naar de Delhaize hebben gebeld met hun pakket van dreigingen en eisen, wil ik wel geloven, aangezien het - bij voorkeur - niet de bedoeling was dat anderen dan de hiervoor bedoelde (voormalige) bestuurders hoogte van de zaak kregen. De zaak moest voor zowel de afpersers als de afgepersten, zo klein mogelijk blijven.

Dat de Delhaize en met name ook haar personeelsleden en bezoekers gevaar liepen en dat (afgeperste) bestuurders van Delhaize daar weet van hadden, maakte het wel degelijk een zaak van en voor Delhaize en - dus - niet alleen een zaak waarmee die (afgeperste) bestuurders zich in privé mee moesten verhouden.

De uitlatingen van Dumont zoals hiervoor vermeld, zetten in ieder geval bij mij kwaad bloed, ook omdat Christian Smets zijn boekje heeft opengedaan.

Ik neem aan dat een van de door Pierre Dumont aangehaalde directeuren, die niet meer actief zijn sinds het begin van de jaren 90 en op wiens privéleven geen zicht is, de in dit stuk (https://www.supermarketnews.com/archive … hanges-161) genoemde Jacques Le Clercq is.