Topic: Televisie: Het verdriet van Aalst

Het verdriet van Aalst - Het vergeten leed van de Bende Van Nijvel

Reporters Machteld Libert, Sara Van Boxstael en Linde De Ceuster gaan op zoek naar het vergeten leed van de Bende Van Nijvel-moordpartij in Aalst in '85. Het was een schok, enkele weken geleden. En niet in het minst voor Aalstenaars. Want de zogenaamde 'Reus' van de Bende van Nijvel leek eindelijk een gezicht te krijgen. 'Iemand van ons' nog wel.

Op 11 december geven de speurders tekst en uitleg aan de slachtoffers, en weten we misschien of dit écht het juiste spoor is. Of toch weer een dwaalspoor. Maar één ding is zeker: oude wonden zijn in het Aalsterse keihard opengereten. Nu pas komen sommige verhalen naar boven. Onze reporters vonden mensen die het meegemaakt hebben en er 32 jaar niet over gepraat hebben. Uit schrik.

Ook nu pas komt bij velen het besef dat ze toen niet de juiste zorg kregen. Iets als slachtofferhulp bestond niet. Er was gewoon geen opvang. Voor sommigen heeft dat weggestopte trauma heel hun verdere leven bepaald. En zijn ze nooit geworden wat ze wilden worden. Uit deze Pano blijkt dat een zaterdagavond in november '85 heel lang geleden is, en tegelijk pijnlijk dichtbij.

Pano, woensdag 6 december 2017 om 21.30u

Meer » www.een.be

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

'Pano' over het verdriet van Aalst: lang geleden maar toch pijnlijk dichtbij

'Pano'-reporters Machteld Libert, Sara Van Boxstael en Linde De Ceuster vragen zich op woensdag 6 december af hoe de slachtoffers van de Bende-overval in Aalst in 1985 hun trauma's hebben verwerkt. Het antwoord doet pijn. 'Pano' toont voor het eerst ook enkele ruwe filmfragmenten uit 'Niet Schieten', de film van Stijn Coninx gebaseerd op het leven van slachtoffer David Van de Steen. De film gaat in oktober 2018 in première.

De Bende van Nijvel is terug van nooit weggeweest. Op 11 december krijgen de slachtoffers van de speurders een stand van zaken van het onderzoek. En er valt wat te vertellen. Want sinds de Reus van de Bende –misschien– een gezicht heeft gekregen, flakkert de hoop weer op. Maar worden oude wonden ook keihard opengereten. Vooral in Aalst. Plek van de laatste Bende-moordpartij in november ’85, in de Delhaize daar. En woonplaats van de vermoedelijke Reus. 'Iemand van ons, begot!'

'Ik heb nog altijd angst dat ze mij toch nog doodschieten'

Nu pas komen de verhalen daar naar boven. De 'Pano'-reporters ontdekten getuigen die nog nooit gesproken hebben. Niet tegen de media, maar ook niet tegen andere slachtoffers. Sommigen durven nog altijd niet openlijk in beeld komen. 'Ik heb nog altijd angst om herkend te worden door een van die gasten. Dat ze mij toch nog gaan doodschieten', zegt een werknemer van de Delhaize van toen.

Ook nu pas komt bij velen het besef dat ze toen niet de juiste zorg kregen. Erover praten deden ze niet. Van slachtofferhulp was simpelweg geen sprake. 'Ze hebben niks gedaan, ze hebben ons aan ons lot overgelaten. Dat neem ik hen kwalijk', zegt Ingrid Mulder, moeder van twee kinderen die de moorden meemaakten. En ook David Van de Steen is hard: 'Nu, 32 jaar later, wordt iedereen wakker en beseffen ze dat het nog niet gedaan is, en dat er nog veel pijn is.'

'Ik heb het trauma nog altijd niet verwerkt'

Dat weggestopte trauma heeft bij velen de rest van hun leven bepaald.Diederik Palsterman: 'Ik ben nooit geworden wie ik moest worden. Ik ben ergens toch een beetje gebroken geweest.' Of nog een andere Delhaize-werknemer: 'Ik heb het trauma na 32 jaar nog altijd niet verwerkt.'

'Het verdriet van Aalst' is een relevante én pakkende 'Pano', waaruit blijkt dat een zaterdagavond in november ’85 heel lang geleden is, maar tegelijk pijnlijk dichtbij.

Reportage: Machteld Libert, Sara Van Boxstael, Linde De Ceuster en Kristiaan Vanhalle - Eindredactie: Lin Delcour en Wim Van Waesberghe

'Pano' over het verdriet van Aalst, woensdag 6 december 2017 om 21.25 uur op Eén.

3

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Merovinger wrote:

Van slachtofferhulp was simpelweg geen sprake. 'Ze hebben niks gedaan, ze hebben ons aan ons lot overgelaten. Dat neem ik hen kwalijk', zegt Ingrid Mulder, moeder van twee kinderen die de moorden meemaakten.

Fons Van Rie, Commissaris Gerechtelijke Politie, sprak er reeds over dat het spijtig was dat er weinig of niets gedaan werd voor de nabestaanden.

Op heden ogen de kleurrijke boekjes en informatiebrochures wel mooi wat slachtofferbejegening betreft. De praktijk leert dat het op veel vlakken nog heel wat te wensen overlaat.

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Het is een heel aangrijpende en serene reportage. De VRT heeft hier, ondanks het bijzonder gruwelijke onderwerp, heel mooi werk geleverd. Het is overduidelijk dat al de slachtoffers tweemaal klappen gekregen hebben. De eerste door het meemaken van de feiten zelf en het verlies van hun dierbaren. Maar daarbovenop werden ze, toen en nu nog steeds, door de overheid en de hulpdiensten volledig alleen, eenzaam en hulpeloos in de steek gelaten. Wat een zware last dat deze mensen al 32 jaar moeten dragen! Ik hoop echt voor hen dat ze ooit antwoorden krijgen en dat ze vanaf nu eindelijk erkend en serieus geholpen zullen worden door de overheid. Dat zal maandag op de samenkomst al meteen moeten blijken.

De reportage kan hier tot 5 januari 2018 herbekeken worden » www.vrt.be

5

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Wanneer ik hier op dit forum rondstruin, wanneer ik een boek/artikel lees, ... dan ben ik vooral getriggerd door het 'mysterie' rond de Bende van Nijvel. Natuurlijk vind ik het heel erg voor de slachtoffers - zoals bij ieder zinnig persoon, maar de nieuwsgierigheid naar hoe de puzzel in elkaar steekt en de maatschappelijke/politieke impact daarvan doet mij soms minder stilstaan bij het achtergebleven leed.

Maar als je dan die reportage bekijkt, waar de adjudant van de winkelverantwoordelijke 32 jaar na de feiten niet in beeld wilt komen omdat het nog steeds zijn grote vrees is om die mannen opnieuw tegen te komen ... dan is dat haast niet voor te stellen hoe die overvallen het leven van mensen hebben beheerst, en nog steeds.

Door merg en been ging die reportage bij mij.

6

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Wat mij wel even bezig hield, is wat mevrouw Mulder vertelde: "Hij (haar zoon) zei dat het rook naar de Delhaize ..." Het betekent misschien niets, maar ik krijg de mogelijkheid niet onderdrukt dat hij een specifieke geur (parfum?) heeft waargenomen of wat anders dat dat soort prikkels teweeg brengt.

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

De Bende van Nijvel zit in de ziel van de stad Aalst

Het is blijkbaar een ongeschreven irrationele wet in Aalst: tegen het sluitingsuur ga je beter niet naar Delhaize. 32 jaar geleden raakte de overval van de Bende van Nijvel de ziel van de stad, mijn stad. Nooit ging die pijn echt weg. Bij elk bezoek aan de Delhaize dwalen ook mijn gedachten af naar die noodlottige uren op een donkere zaterdagavond in november 1985. Iedereen weet nog goed waar hij was of hoe hij de momenten en dagen erna beleefde. Bij mij op school zat een meisje die haar vader verloor. Bij een vriendin werd een klasgenootje vermoord. Een jeugdvriend stond oog in oog met de overvallers.

Jo, die jeugdvriend, lag 32 jaar geleden naast David Van de Steen, in het vuur van de strijd, tijdens de overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize in Aalst. David verloor zijn hele gezin. Jo kwam er ongeschonden uit. "Ik heb het kunnen plaatsen. Een heel leven lang kon ik het wegduwen maar nu komen de vragen toch prangend naar boven." Want enkele weken geleden raakte bekend dat de vermoedelijke reus van de bende Christiaan Bonkoffky is. Een man die vlakbij Jo woonde. Ze gingen naar hetzelfde café. Jo ziet hem zo voor zich: aan de toog, met zijn hond. Op een gegeven moment bleef Chris B. weg. "Kwam hij toen te weten wie ik was?", vraagt Jo zich nu af. "Of heeft hij al die tijd dat hij met mij aan de toog zat, geweten dat ik het kind was waarop hij zijn loop richtte die zaterdag in 1985?" Het laat hem niet meer los.

Lees hier het hele artikel » Nieuws

8

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Respect voor alle slachtoffers. Wat deze mensen hebben meegemaakt en nog steeds doorstaan is gewoon verschrikkelijk. Daar bestaan geen woorden voor.

9

Re: Televisie: Het verdriet van Aalst

Bekijk deze pakkende reportage hier » YouTube

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube