the end + FreCr, over onkunde van politie enz. Het Strafwetboek en de hele Belgische justitie zijn gebaseerd op een aantal vooronderstellingen, de ene filosofisch gezien al slechter te verdedigen dan de ander. Een voorbeeld is de uniciteit van het misdrijf. Ik bedoel daarmee: men gaat er van uit dat het misdrijf een uitzondering is op de orde die door het wetboek beschermd wordt. Men gaat er dus niet vanuit dat alles slecht is en dat het misdrijf gewoon iets anders slechts is. Men gaat er ook van uit dat onderzoekers correct handelen. Een probleem bij de Bende van Nijvel is dat men het zo heeft kunnen spelen dat die vooronderstellingen verkeerd blijken.
Onderzoekers, magistraten, politiemannen blijken zelf criminelen te zijn, chanteerbaar, tot over hun oren in de vuiligheid te zitten... Op het moment dat dit kan meespelen, kúnnen ze niks meer realiseren, ietwat advocaat heeft ze zo bij de neus. Dan is het voor de illusie rechtstaat voorbij en zullen de slachtoffers via gerechtelijke weg hun gram niet meer kunnen halen. Verder is de bende zeker geen gewoon banditisme, anders waren ze al tegen de lamp gelopen en zit er zeker een samenzwering achter, want elke bende is een samenzwering. Ze wilden zeker niet een staatsgreep plegen, hoewel er dommeriken bij kunnen gezeten hebben die dat wel dachten, maar dit alles is hier al tot in den treure uitgespit.