1

Topic: Fons Van Rie

Over enkele dagen zal er op de website een interview met Fons Van Rie staan. Fons Van Rie was tijdens de jaren tachtig de commissaris van Aalst en was betrokken bij het onderzoek naar de Bende van Nijvel. In 1999 heeft Van Rie een gesprek met het weekblad Humo. In dat interview doet Van Rie een paar opmerkelijke uitspraken:

Humo: Is het door die botsingen met Brussel dat u begin 1988 ontslag nam uit het Delta-onderzoek, lang voor het dossier werd overgeheveld van Dendermonde naar Jumet?

Van Rie: "Nee. Ik wil alleen investeren in iets waarin ik vooruitgang zie, en die was er niet meer. Ik kon niet verder met de clan-De Staerke en ik kreeg het gevoel dat ik mijn tijd verloor."

Humo: Houdt het dossier van de Bende u nog steeds bezig?

Van Rie: "Ik heb de droefste herinnering aan dat dossier. Onder meer omdat wij destijds de families van de slachtoffers niet hebben begeleid. Ik geef dat eerlijk toe: fout. Maar gewoon niemand heeft daar toen bij Delta aan gedacht, en niemand heeft er ons op gewezen. Nu zouden we dat wel doen. We hebben die mensen niet op een professionele manier opgevangen. Wij waren in 1985 dievenpakkers. We zijn politiemensen en geen maatschappelijk werkers, maar nu zouden we in ons team deskundigen opnemen die voor de psychologische en sociale begeleiding van de nabestaanden kunnen zorgen, en als het moet van de speurders, want ook die kunnen kraken. Maar op het stuk van het onderzoek hebben we alles gegeven, mekaar gesteund en opgejut. Het is gebeurd dat we 's ochtends om vier uur vertrokken en pas twee dagen later van onze opdrachten thuiskwamen. Iedereen die bij Delta gewerkt heeft, mag daar fier op zijn."

Humo: Wat denkt u nu over de bende van Nijvel?

Van Rie: "We weten er niets van. Niets. Ik denk zelfs dat een deel van de politie blijft zweren dat het maar om gewone criminaliteit gaat. Dat kan er bij mij niet in. Het is toch te flagrant wat er in 1985 gebeurd is. Welke gangster schiet niet alleen mensen neer die hem voor de voeten lopen als hij een warenhuis wil overvallen, maar zoekt ook een vader en zijn dochtertje die in een uithoek van het parkeerterrein in hun auto zitten te wachten, om ze af te maken?"

In het interview kan je ook lezen over het dat Philippe De Staerke tijdens de zomer van 1985 een trainingskamp zou hebben gevolgd in Frankrijk waarvoor hij zijn schedel heeft kaalgeschoren. Humo vraagt aan Van Rie ook over een dokter: En de dokter identificeren die er waarschijnlijk getuige van is geweest dat de Bende van Nijvel de kluis van de Delhaize van Aalst samen met wapenonderdelen in het kanaal Brussel-Charleroi in Ronquières dumpte. Zo verschrikkelijk veel Franstalige artsen met extreem-rechtse criminele connecties lopen er toch niet rond?

Van Rie antwoordt: "Ik had geen enkele voeling met extreem-rechts en beschikte over te weinig achtergrondinformatie om in die richting nuttig werk te doen."

Onderzoek » Dendermonde

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

2

Re: Fons Van Rie

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie:

(...) En onder verwijzing naar hoofdstuk III moet er tenslotte op worden gewezen dat de verdeeldheid tussen de diverse onderzoekscellen in de jaren 1980, en meer nog de tweespalt tussen rijkswacht en gerechtelijke politie die voort duurt tot op de dag van vandaag, een adequaat gebruik van de meer traditionele bijzondere opsporingsmethoden, namelijk het gebruik van informanten en het onder voorwaarden sluiten van "deals" met hen, geweldig heeft bemoeilijkt (154).

(154) Met name in het verhoor van Sack, Van Rie en Collewaert werd er op gewezen dat het feit dat er niet voldoende eendrachtig werd samengewerkt tussen de diverse onderzoekscellen, één en dezelfde persoon soms door de ene cel als verdachte werd beschouwd en door de andere cel als informant. Met alle risico's vandien: conflicten tussen cellen, desinformatie van speurders, enzovoort.

Van Rie verklaarde in dit verband overigens: "Ik denk dat een deel van die desinformatie bewust de wereld wordt ingestuurd. Als men de bron van die informatie kan achterhalen, dan ben ik ervan overtuigd dat men een groot deel van de Bende van Nijvel, of van de organisatie die achter de Bende van Nijvel zou zitten, kan blootleggen. Na analyse van de informatie valt het op dat bepaalde personen steeds opnieuw terugkeren als informant achter de schermen."

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Fons Van Rie

De naam van recherche-commissaris Alfons Van Rie te Aalst wordt zover bekend slechts één maal vermeld op deze website. Tot zover blijft zijn rol in de onderzoekingen rondom en naar de Nijvel-bende in nevelen gehuld.

Op pagina 5 van de Leidse Courant van 27 december 1985 wordt zijn naam in verband met de onderzoekingen naar de Bende van Nijvel genoemd.

Was hij speurder ter plaatse te Aalst? Leeft de man nu en in hoeverre kende hij Christiaan Bonkoffsky zowel in functie als daarbuiten?

4

Re: Fons Van Rie

Fons Van Rie = Alfons Van Rie. Op officiële documenten (zoals op een pv) zal je "Alfons Van Rie" zien staan. Waarschijnlijk hoort hij zelf liever "Fons".

Als je  "Van Rie" zoekt op dit forum zal je wel meer dan 1 bericht tegenkomen met zijn naam. Ik heb Fons Van Rie toevallig nog vernoemd enkele dagen geleden (vorige week vrijdag in dit bericht).

Ik heb bij deze nu een stukje geschreven over Fons Van Rie:

Fons Van Rie was "eerstaanwezend commissaris eerste klasse" (nadien hernoemd naar afdelingscommissaris... de GPP hun rangen waren anders van benaming dan deze van de politie of deze van de rijkswacht) bij de Gerechtelijke Politie (GPP) in Aalst ten tijde van het bendefeit in Aalst. Hij was lid van de cel Delta tot eind januari 1988. Die bestond uit zowel Rijkswachters als GPP'ers.

Tegen het einde van zijn GPP-carrière was hij directeur van de Algemene Politiesteundienst. Hij was afkomstig uit Antwerpen maar verhuisde eind jaren '70 naar de regio van Aalst (buurgemeente). Hij is 78 jaar (2018-2019). Voor hij in Aalst commissaris was, was hij gestart bij de Gerechtelijke Politie in Gent. Hij heeft de GPP van Aalst & Delta verlaten eind januari 1988 om bij de nationale brigade van de GPP aan de slag te gaan (wat een soort van Belgische "FBI" moest worden). Hij is rond +- 2000 op pensioen is gegaan bij de GPP (net voor de politiehervorming). Van Rie durfde soms wel eens kritisch zijn t.o.v. bepaalde zaken (terecht) zonder een blad voor de mond te nemen. Daardoor botste het soms wel eens met GPP'ers in Brussel.

Non semper ea sunt quae videntur

Re: Fons Van Rie

Het rapport van de eerste Bendecommissie stelde reeds in 1990 voor dat informanten geregistreerd worden met een degelijke interne controle, omdat het gevaar voor manipulatie nu eenmaal niet denkbeeldig is.

En achter gesloten deuren zei Fons Van Rie van de Deltacel:

"Als men de bron van die informatie kan achterhalen, dan ben ik ervan overtuigd dat men een groot deel van de Bende van Nijvel, of van de organisatie die achter de Bende van Nijvel zou zitten, kan blootleggen.
Na analyse van de informatie valt het op dat bepaalde personen steeds opnieuw terugkeren als informant achter de schermen."

(Fons Van Rie van de Deltacel uit het verhoor Sack, Van Rie en Collewaert, 28 april 1997, 9-11, 22).

Fons Van Rie was niet de enigste met deze overtuiging.

Diverse andere voormalige leden van de Delta-cel hebben verklaard dat er door de gerechtelijke politie van Brussel, bij herhaling werd gepoogd om de goede werking van de Delta-cel te verstoren.
Kennelijk kon men het hier — volgens hen — niet verkroppen dat deze 'provinciale cel' resultaten boekte en dat zij daarenboven niets moest hebben van bepaalde praktijken die in Brussel gangbaar waren, met name de manier waarop werd omgegaan met informanten:
'De wijze waarop Brussel met informanten omging, en die ook blindelings geloofde, gaf ons de indruk dat de informanten in feite de politiemensen leidden in plaats van omgekeerd.'

Is het dit wat Freddy Troch bedoelde met: "Normvervaging"?


Dat heeft dus 21 jaar geduurd (!) en pas nà de overname van het dossier over de Bende Van Nijvel door het Federaal Parket, om met deze vaststelling opnieuw aan de slag te gaan.


Ook het voorbeeld van de contacten die in de jaren ’80 te Nijvel werden onderhouden met Bouhouche (!) en het probleem van de tijdige doorkoppeling van bepaalde informatie naar de CBW kan in deze context genoemd worden. (uit verhoor Lacroix op 23 mei 1997, 74-76)

6

Re: Fons Van Rie

Ben wrote:

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie:

(...) En onder verwijzing naar hoofdstuk III moet er tenslotte op worden gewezen dat de verdeeldheid tussen de diverse onderzoekscellen in de jaren 1980, en meer nog de tweespalt tussen rijkswacht en gerechtelijke politie die voort duurt tot op de dag van vandaag, een adequaat gebruik van de meer traditionele bijzondere opsporingsmethoden, namelijk het gebruik van informanten en het onder voorwaarden sluiten van "deals" met hen, geweldig heeft bemoeilijkt (154).

Van Rie verklaarde in dit verband overigens: "Ik denk dat een deel van die desinformatie bewust de wereld wordt ingestuurd. Als men de bron van die informatie kan achterhalen, dan ben ik ervan overtuigd dat men een groot deel van de Bende van Nijvel, of van de organisatie die achter de Bende van Nijvel zou zitten, kan blootleggen. Na analyse van de informatie valt het op dat bepaalde personen steeds opnieuw terugkeren als informant achter de schermen."

raven wrote:

Jean-Pierre Callens. Betrokken in het onderzoek naar Lydia Montaricourt en Fortunato Israel (dossier Eurosystem). Zeer close met Denise Tyack. Had een relatie met Dagmar Zeyen en was een informant voor Beijer en Bouhouche. Wordt aanzien als iemand die wellicht ook de tape gezien had en/of in zijn bezit had.

Na Axel Zeyens vlucht naar Brazilië via Spanje verklaarde zei Dagmar Zeyen dat zij aan haar broer had verteld dat hij gezocht werd in verband met de bloedige overval op een GMIC-geldtransport in Groot-Bijgaarden.

Dagmar had die inlichtingen van een politieagent waarmee ze bevriend was.

Dagmars getuigenis kon dus helpen uitleggen waarom Zeyen schrik kreeg opgepakt te worden en vluchtte.