You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Andere Personen → Claude Dubois
Ik kan er geen jaartal op plakken maar zag soms zijn opzichtige wagen die vaak aan zijn dancing stond ook af en toe aan de Tourmalet staan. Het was een grote Amerikaanse bak.
Toch geen Pontiac of Camaro met een adelaar op de motorkap?
Geen idee.
Het zou wel handig zijn mocht er een profielschets kunnen gemaakt worden op basis van beschrijving van de personen hier op het forum die hem ontmoet hebben.
Aan de mensen die hier over Dubois getuigden, is het niet mogelijk om robotfoto te laten maken op basis van hoe jullie hem herinneren.
Zuiders type. Lange haren in een staartje maar volgens een forumlid veranderde hij vaak van haarkleur ... Forumlid kreeg hem een aantal keren als klant te zien. Ook de frituur uitbater kende hem redelijk goed. (Bely)
Het zou wel interessant zijn als deze 'oude kennissen' een robotfoto kunnen maken, om aan de slachtoffers / getuigen voor te leggen.
Brusselse makelaar blijft aangehouden
De rechtbank te Namen heeft donderdag het bevel tot aanhouding bekrachtigd dat maandag was afgeleverd ten laste van vastgoedmakelaar Claude Dubois (40) uit Brussel.
Op 15 november werden uit de Maas te Beez de resten opgevist van een aan stukken gesneden lijk dat later zou worden geïdentificeerd als dat van Colette Dumont, echtgenote Robain, 42 jaar oud, uit Brussel. Een omstandig onderzoek leidde tot de aanhouding van Claude Dubois en van zijn echtgenote, die echter dinsdag werd vrijgelaten.
Blijkbaar kende Claude Dubois het slachtoffer beter dan hij zelf toegeeft. Op de dag van de verdwijning van Colette, die 500.000 fr. op zak had, vereffende Dubois een schuld bij zijn bank. Dit kon, volgens verdachte, omdat een advocaat hem een lening had terugbetaald.
Bij een huiszoeking werden bij Claude Dubois drie vuurwapens gevonden, twee alarmrevolvers en een revolver kaliber 22. Claudine Dumont werd echter met een wapen van zwaarder kaliber gedood.
Een confrontatie tussen de man van het slachtoffer en Claude Dubois, waartoe woensdag werd overgegaan, heeft geen enkel nieuw element aangebracht.
Bron: Gazet van Antwerpen | 23 December 1983
Slachtoffer van moord officieel dood verklaard
Voor ongeveer een jaar werd in de Maas, ter hoogte van de viaduct van Beez, een gedeelte van een vrouwenromp gevonden. Een doorgevoerd onderzoek bracht aan het licht dat het een 40-jarige Brusselse betrof, Colette Dumont, die die dag op weg was naar Luxemburg met een bedrag van 500.000 fr. op zak. Dit onderzoek leidde eveneens naar de aanhouding van een verdachte, Claude Dubois, vriend van Dumont, die de vrouw eerst zou hebben doodgeschoten en haar daarna in stukken zou hebben gesneden. De man ontkent nochtans steeds iets met het geval te maken te hebben. Toch zijn de aanwijzingen van die aard dat hij ongetwijfeld voor het assisenhof van Namen zal moeten verschijnen.
Inmiddels is thans overgegaan tot het officieel akteren van de dood van Colette Dumont aan de hand van het teruggevonden deel van haar bovenlichaam, dat kon herkend worden aan de talrijke sporen van vroegere heelkundige ingrepen aan de wervelkolom.
Bron: Gazet van Antwerpen | 14 September 1984
Nog een artikel over Claude Dubois uit 2001:
Versneed moordenaar van Lot nog lijken?
Brusselse, Naamse en Bergense speurders hebben bijzonder veel aandacht voor een 58-jarige man die in Brussel werd aangehouden. Claude Dubois wordt verdacht van de moord op Karim Manouar. Deze 33-jarige man werd vorige maand in stukken gesneden en in het kanaal in het Brabantse Lot teruggevonden. Maar 18 jaar geleden was dezelfde Claude Dubois ook al aangehouden voor zijn vermeende aandeel in de moord op de toen 42-jarige Colette Dumont. Ook deze dame werd in stukken gesneden en in het water gegooid. (...)
Lees hier het hele artikel » Nieuws
“Mijn vrouw is in de pers een tweede keer vermoord”
“Waarom wordt bij vele misdrijven vaak veeleer het proces van het slachtoffer gemaakt dan dat van de dader?” Dat is de kernvraag van een bewogen brief, die de weduwnaar van een eind vorig jaar vermoorde vrouw uit Watermaal-Bosvoorde schreef aan een aantal Franstalige kranten.
De misdaad dateert van 15 november 1983. Toen werd in de Maas, ter hoogte van het viaduct van Beez, een vrouwenromp gevonden. Nauwelijks veertien dagen later werd de vermoedelijke moordenaar achter de tralies gezet.
Het slachtoffer was de 42-jarige Colette Dumont uit Watermaal-Bosvoorde. Volgens het parket werd zij vermoord door Claude Dubois, een 40-jarige Brusselse immobiliënagent met wie zij “een nieuw leven wilde beginnen”.
Hardnekkig blijft Dubois echter alle schuld loochenen. En het parket beschikt inderdaad niet over het materiële bewijs dat hij Colette Dumont doodde en haar lijk vervolgens in stukken sneed en in de Maas wierp.
Anderzijds bleken alle vorige verklaringen van de verdachte leugens te zijn. Zo ontdekte men bv. dat Dubois, op de dag zelf dat Colette Dumont door haar man als vermist werd opgegeven, plots zijn vele schulden afbetaald. Dubois hield vol dat het geld hem was voorgeschoten door advocaat Ronald Rossignol.
Deze advocaat, die voor totaal andere feiten was ondergedoken, is een tweetal weken geleden in het Franse Menton aangehouden, maar weigerde tot nog to de verklaringen van Dubois te bevestigen. Een confrontatie van beide mannen na de uitlevering van Rossignol aan België, zal op dit punt klaarheid moeten brengen.
Marteling
Intussen komt de zaak van de “romp van Beez” elke maand opnieuw heel even in het nieuws, met name wanneer Dubois voor de raadkamer moet verschijnen om zijn aanhoudingsmandaat te horen verlengen. Dit voortdurend oprakelen van bepaalde feiten en veronderstellingen bleek voor Michel Romain, de weduwnaar van Colette Dumont, een steeds terugkerende marteling te zijn.
“Mijn vrouw is overleden, u weel in welke omstandigheden”, zo schreef hij daarom in een brief aan enkele Waalse en Brusselse kranten. “Op zich is dat al wreed genoeg. Zij liet een echtgenoot, kinderen, vrienden en kennissen na. Maar voor die echtgenoot, die kinderen, vrienden en kennissen wordt zij een tweede maal vermoord, moreel dan, door wat de kranten telkens opnieuw over haar schrijven.”
“Waarom moet men bij gerechtszaken vaak evenveel, en soms zelfs veel meer, het proces maken van het slachtoffer dan van de dader? Informatie geven is een recht van de pers, een plicht voor de journalist. Maar moet men daarom de nagedachtenis van een echtgenote, een moeder, een vriendin bezoedelen?”
“Beeld u in wat de kinderen moeten voelen, wanneer ze lezen dat hun moeder een ‘intieme verhouding’ had met Claude Dubois. Zou u zich niet in uw graf omdraaien, wanneer u wist dat uw kinderen in de krant zouden lezen dat hun moeder een minnaar had, erger nog, zo’n smeerlap van een minnaar?”
In hun voorzichtige repliek op de brief stellen de aangeschreven kranten, dat het onmogelijk is verslag uit te brengen over misdrijven of rechtszaken zonder ook iets over het slachtoffer te vertellen. En ze leggen er de nadruk op dat zij nooit de kwaliteiten in twijfel hebben getrokken, die Michel Romain in zijn brief aan zijn vermoorde vrouw toeschrijft.
Bron: Gazet van Antwerpen | 19 April 1984
Claude Dubois is de vermoedelijke moordenaar van Colette Dumont, ook al is hij er nooit voor veroordeeld. Vanwege zijn modus operandi is hij ook een verdachte geweest in het onderzoek naar de Slachter van Bergen, een seriemoordenaar die minstens vijf moorden heeft gepleegd.
Het toeval wil dat er in de periode van de moord op Colette Dumont nog een in stukken gesneden lichaam van een vrouw werd gevonden. Dit keer in Meise. De moord is nooit opgelost en het heeft tot 2002 geduurd voor het lijk werd geïdentificeerd.
Was Claude Dubois de moordenaar? Is hij ooit een verdachte geweest in deze zaak?
Twee akelige zaken in het Brusselse
In twee Brusselse gemeenten werd een moord op een vrouw ontdekt. Te Meise werd een in stukken gesneden lijk gevonden naast de autoweg en te Anderlecht werd het geknevelde lichaam van een vrouw uit het water gehaald.
Langs de A12 te Meise vonden maandag omstreeks het middaguur arbeiders van een firma, die verfraaiingswerken uitvoert langs wegen, delen van een lijk. De aannemer werd er bijgeroepen, die op zijn beurt de rijkswacht van Vilvoorde verwittigde.
Het werd al spoedig duidelijk dat men hier met een afschuwwekkende misdaad te maken heeft. Door rijkswachters en leden van de gerechtelijke politie van Brussel werd de berm afgezocht en na een tijd had me niet minder dan elf delen van het lijk van een vermoedelijk jonge vrouw gevonden. Het hoofd was er niet bij.
Zowel bij de gerechtelijke politie als bij de rijkswacht kon men ons gisteren nog niet veel inlichtingen geven. De onderzoekers nemen aan dat de vrouw elders werd vermoord en door de dader of daders in stukken gesneden. Op de vindplaats, niet ver van het planetarium, heeft men de voorbije dagen geen verdachte personen opgemerkt. Uitgemaakt is intussen wel dat het lijk er minstens twee en misschien drie dagen in de struiken op de berm heeft gelegen.
Vandaag zal een autopsie plaats hebben. De identificatie van het slachtoffer zal alleszins zeer moeilijk zijn, omdat het hoofd van de vrouw nog niet werd gevonden. Bovendien werden de vingertoppen afgesneden, die evenmin werden gevonden. De gerechtelijke diensten zijn er van overtuigd dat de moordenaar(s) die heeft gedaan met de duidelijke bedoeling identificatie te belemmeren. (…)
Bron: Gazet van Antwerpen | 2 Juni 1983
De rest van het artikel gaat over de vermoorde vrouw in Anderlecht.
Flauw spoor in bermmoord van Meise
De gerechtelijke politie van Brussel, die met de rijkswacht van Vilvoorde, belast is met het onderzoek in het aan stukken gesneden lijk van en vrouw dat werd gevonden in een berm te Meise, staat voor een uiterst moeilijke opdracht. Tot dusver werd het hoofd van het slachtoffer niet teruggevonden en dat bemoeilijkt vanzelfsprekend de identificatie.
Toch heeft de politie een sprankeltje hoop om een naam te kunnen plakken op de blonde vrouw die gevierendeeld te Meise werd aangetroffen. Het gaat om een Belgische die niet zo lang geleden en van wie men denkt dat ze het slachtoffer van een misdaad zou kunnen geworden zijn.
Maar anderzijds is bij de gerechtelijke politie ook geweten dat vorig jaar 2.000 vrouwen als spoorloos werden aangegeven. Daar zijn slechts 65 niet van teruggevonden. Behoort het slachtoffer van Meise tot die 65? Niemand durft daar op te antwoorden, want het is ook bekend dat ongeveer 4.000 Franse vrouwen hun werkterrein in Belgische bars hebben gevonden. Daaruit kan men afleiden dat het een onbegonnen taak zou zijn voor de speurders om te achterhalen of één van die 4.000 Franse prostituées een kopje kleiner werd gemaakt.
Toch geeft men bij de recherche de hoop niet op om het “mysterie van Meise” op te lossen. Gebleken is immers dat alle moorden met een aan stukken gesneden lijk tot nu to werden opgelost.
Bron: Gazet van Antwerpen | 25 Juni 1983
Achttien jaar oud lijk is van Nederlandse vrouw
De lichaamsdelen van de vermoorde vrouw die in 1983 in een berm van de A12 in Meise werden teruggevonden, zijn wel degelijk van de toen 32-jarige Ingrid Akkerman. Nederlandse DNA-tests hebben dat onomstotelijk aangetoond.
De lichaamsdelen - hoofd en handen ontbraken - werden 18 jaar geleden in een anoniem graf in Meise begraven. Er waren wel vermoedens dat de lichaamsdelen van Ingrid Akkerman konden zijn, maar de forensische technieken waren toen nog niet zo geavanceerd dat de resten konden worden geïdentificeerd.
Ingrid verdween in 1983 toen ze op weg was naar haar advocaat. Ze wilde een echtscheiding. Maar ze bereikte nooit haar bestemming. Haar man was heel lang hoofdverdachte in de verdwijning van zijn vrouw, maar nooit konden speurders overtuigend bewijs aanbrengen. Het dochtertje van Ingrid was bij haar moeders dood amper drie jaar. Het is onder haar impuls dat de Nederlandse justitie vorig jaar inging op de vraag naar een DNA-test.
Er is nu zekerheid over de identiteit en het lot van de dode vrouw. Maar daar zal het vermoedelijk bij blijven. Jammer genoeg voor de familie is de zaak in Nederland net verjaard. In België is dat nog niet zo. Het parket kan, in principe, de zaak heropenen. Maar het zal dat allicht niet doen, want de (overigens verdwenen) hoofdverdachte is Nederlander van nationaliteit. Nederland levert de eigen onderdanen niet uit. Volgend jaar is de zaak ook in België verjaard.
Bron: Gazet van Antwerpen | 13 Februari 2002
Onderzoek Akkerman heropend
Het ziet ernaar uit dat het onderzoek naar de moord op Ingrid Akkerman uit Den Haag toch wordt heropend. In 1983 vonden voorbijgangers het in stukken gesneden lijk van een vrouw. Pas vorig jaar kon zij worden worden geïdentificeerd als Ingrid Akkerman. De oplossing van de moord kwam er pas nadat haar dochter - drie jaar oud toen haar moeder verdween - bloed had afgestaan voor een DNA-analyse.
In 1983 was die test nog niet mogelijk. De Nederlanders waren eerst formeel: het onderzoek kon niet worden heropend omdat de zaak was verjaard. Maar de Nederlandse justitie heeft nu gezien dat de laatste onderzoeksdaad van november 1984 dateert. Daardoor is de officiële verjaringstermijn van 18 jaar nog niet afgelopen.
Bron: Gazet van Antwerpen | 28 Februari 2002
Bende van Nijvel → Andere Personen → Claude Dubois
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.