Antiek werd heel veel verhandeld op het Vossenplein (Place du Jeu de Balle, Vlooienmarkt, de "aa met") in Brussel.
Er is een verdachte die ook zeer geïnteresseerd was in "antiek".

Ja, en de reden was heel banaal:

(...) “We zouden die avond bij vrienden van mijn vader op bezoek gaan”, vertelt de zoon, Bozidar Djuroski, inmiddels drieenveertig jaar oud. Bozidar Djuroski: “Mijn moeder had er totaal geen zin in, maar om mijn vader plezier te doen gingen we toch. Ze wilde niet met lege handen aankomen, en daarom stopten we aan de Delhaize om een fles slivovitsj te halen. Mijn moeder, mijn zus Nalacha en mijn nichtje gingen de winkel binnen, ik bleef met mijn vader in de bestelwagen wachten.”

Bron » Feiten

Ongelooflijk en tezelfdertijd toch geloofwaardig als we naar de zuivere 'data' kijken die ons bekend zijn. In verband met sommige slachtoffers lijkt het onwaarschijnlijk dat de Bende kon weten dat ze op tijdstip x op plaats y konden zijn.

De meest waarschijnlijke hypothese is dat de waarheid ergens middenin ligt; sommige slachtoffers waren toeval, anderen dan weer niet. Fourez-Dewit lijkt me hét voorbeeld van een afrekening.

Hilde Geens maakt het ons ook niet makkelijker, met goede of slechte wil kan je in haar woorden impliciet horen dat ze denkt dat Djuroski en VDE geen toevallige slachtoffers waren. Deze boodschap is echter in the ear of the beholder.

De psyche van de daders kennen we niet, maar uit de modus operandi valt misschien wel af te leiden welke slachtoffers een bewust doelwit waren, vermits sommigen nog een 'genadeschot' zouden hebben gekregen. Voor zover me bekend was daar bij Djuroski geen sprake van. Dit was het favoriete stokpaardje van 'the end'.

Ook bij dat doelwit hoeft het niet zwart of wit te zijn; als zoals Geens beweert slachtoffers en daders elkaar kenden en hun betrekkingen waren niet optimaal, kan zo een dader ook wel graag de trekker over halen als hij per toeval iemand ziet op de parking die hij in feite liever kwijt dan rijk is, een zakelijk conflict heeft etc. Niets gepland maar een opportuniteit die zich toevallig aan biedt in het hoofd van de dader.

Uit dat laatste punt vloeit nog voort; misschien is de info niet zoveel waard maar Djuroski was een Joegoeslaaf, bij de verdachten waren er eveneens enkele Joegoeslaven; in Aalst zou men een Slavische taal hebben gehoord. Lijkt me een bevolkingsgroep die in de jaren '80 niet talrijk aanwezig was in België.