Les groupes Révolution Européenne (RE)

In september 1964 verlieten Emile Lecerf en Paul Teichmann - die later gemeenteraadslid voor de PSC te Elsene zou worden - Jeune Europe om een studentenbeweging op te zetten. Zij lanceerden te zelfdertijd het tijdschrift Révolution Européenne, waarvan Lecerf hoofdredacteur werd.

De groep rond Révolution Européenne kleeft ideeën aan die dicht aanleunden bij die van Jeune Europe. De afscheuring is dan ook eerder een zaak van persoonlijke twisten geweest.

Révolution Européenne verwierf een zekere invloed op andere extreem-rechtse organisaties, ondermeer op het Comité Belgique-Rhodésie en Le Comité pour la Libération du Vietnam. Een beweging die erg nauw was verbonden met Révolution Européenne, was Le Centre des Etudiants Nationaux (CEN), en in 1962 opgerichte studentenbeweging van traditioneel belgicistische inslag. De CEN werd door de groep rond Révolution Européenne opgeslorpt, maar het kwam al gauw tot moeilijkheden. En harde CEN kern voelde zich niet thuis bij Révolution Européenne en scheurde zich af onder de naam Jeune Garde d'Occident, later kortweg Occident genoemd. Het waren erg jonge militanten zonder politieke vorming, maar met en voorkeur voor het "praktische werk".

Parallel met Occident bestond er en groepje van het padvinderstype, Les Eclaireurs libres de Belgique, met leden tussen de 12 en de 15 jaar en geleid door gewezen hurlingen. Na en tijdje slorpte Occident dit groepje op. In 1969 hield Occident op te bestaan, maar op het einde van de jaren zeventig richtten enkele oud-leden Le Mouvement Socialiste Européen op.

Bron: De kreeft met de zwarte scharen - 50 jaar rechts en uiterst rechts in België | Frank Uytterhaegen, Etienne Verhoeyen