Topic: Er waren eens drie mannen die...

Maar wie waren het dan wel?

De laatste tijd ben ik niet meer zo actief op deze site, maar in de periode dat ik dat wel was, ging ik er regelmatig, niet systematisch, ‘diagonaal’ doorheen. Ik heb hier zo’n 125 bijdragen geleverd.

Ik heb wel een idee wat het geweest moet zijn, zonder uiteraard namen te kunnen plakken. Mijn conclusie komt voor een zeer groot deel overeen met de bevindingen van diverse profilers, ofwel forensisch psychologen, die speciaal voor deze zaak zijn ingehuurd. En zo gek is dat niet, want het gaat hier om professionals, ze staan los van de kwestie en zijn onafhankelijk. Ook qua emoties staan ze erbuiten.

Ik maak een genummerd rijtje.

1. Drie mannen

Het ging slechts om drie mannen, dus niet tien of twintig in wisselende samenstelling of zo. Dat geldt zeker voor de feiten in 1985. Heel misschien waren er in 1982 en 1983 een of twee medeplichtigen, niet meer. Er is geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat de Bende structureel groter was dan drie daders, laat staan een bewijs. Mijn vermoeden is dat het gaat om drie alleenstaande en alleenwonende mannen, alles wijst daarop. Er is dan ook niemand, die ‘meer weet’. Dus geen spijtoptanten, ook niet in ruil voor grote geldbedragen en bescherming.

2. Banditisme

Het gaat om banditisme. Er is geen enkele serieuze link die wijst naar een politieke achtergrond of sturing. Er is van alles aangedragen, maar verder dan ‘met potlood geschreven’ verbindingen zijn er niet. Het kan goed zijn dat de daders extreemrechtse denkbeelden hadden, maar er is geen enkele aanwijzing, laat staan bewijs, dat er aansturing uit extreemrechtse hoek was. Afpersing? Nee, blijkt nergens uit. Gewoon directe aanvallen, dus banditisme, uitgevoerd door marginalen annex desperado’s.

Vermelding verdient dat de Bende eigenlijk vrij rustig begon, maar het werd van kwaad tot erger. De Bendeleden zijn als het ware gegroeid in het crimineel zijn. In het begin waren ze tevreden met bonbons, koffie, bakolie, wijn en champagne. Later kwamen ze er kennelijk achter dat je die zaken gewoon kunt kopen met gestolen geld, veel efficiënter.

Ook de carrièreopbouw van de Bendeleden wijst op de afwezigheid van een politiek motief. Want dan waren de ‘aanslagen’, zoals ze soms genoemd werden, logischerwijs meer gelijkmatig van karakter.

3. Onbekende dadergroep

Geen van alle in het dossier genoemde verdachten heeft iets te maken met de Bende. Dus geen De Staerke, Haemers, Bouhouche, Beijer, Bultot, Nitelet et cetera. Het ging om een volstrekt onbekende dadergroep.

Bijzondere vermelding verdienen twee namen die uit het niets kwamen – onbekende dadergroep! - Tinck en Bonkoffsky. Het zag er in het begin goed uit, maar kennelijk waren ze het niet. Overigens waren zowel de ex-vrouw als de broer er 100% van overtuigd dat Bonkoffsky een Bendelid was. Maar volgens justitie was het juist 99% zeker dat deze er niets mee te maken had. Het grote verschil tussen plus 100 en min 99 heb ik altijd heel vreemd gevonden.

4. Wie dan wel?

Drie mannen die niet bekend waren in het criminele milieu en daar dus ook geen connecties mee hadden. Ze kenden en vertrouwden elkaar volledig. Ze lijken een paramilitaire achtergrond te hebben, waar ze elkaar ook van kenden. Vreemdelingenlegioen, spookt door mijn hoofd. Uitgezonden naar een Afrikaans land. Samen in een tentje in de rimboe slapen. Uiteindelijk afgestompt van normen en waarden die wij normaal vinden.

Een van de mannen, de killer, was een regelrechte psychopaat, maar charismatisch bij de rest van de groep en ook leidinggevend. De andere twee waren mentaal zwakkelingen en domme meelopers. Zonder killer was er nooit een Bende geweest, diezelfde Bende hield ook op toen de killer (praktisch zeker) de aanval in Aalst niet overleefde. De twee zwakkelingen bleven achter, besloten te kappen en probeerden bewijsmateriaal te laten verdwijnen. Niet superprofessioneel, maar uiteindelijk toch wel doelmatig. Ze besloten hun eerdere professie van nette inbreker te hervatten (Dat laatste is een onbewezen aanvulling van mij hoor.).

5. DNA als enige oplossing

De kans is heel groot dat niemand van de Bende nog leeft. De killer overleefde Aalst niet, de 'oude' was al oud in 1982… Ik schat de kans dat de derde nog leeft op zo’n 10-20%. Toch moet het onderzoek, als was het alleen maar voor de nabestaanden, doorgaan. In sterfbedverhalen geloof ik niet meer zo, het zou althans een grote verrassing zijn, dus het enige wat nog rest is DNA-onderzoek en dan denk ik met name aan familieverwantschapsonderzoek met de meest moderne middelen. Maar… is er wel nog enigszins bruikbaar DNA? Er is werkelijk onvoorstelbaar geblunderd met dat vissershoedje dat eerst achter een radiotor verdween en na de vondst in een schijtlollige groepsbui van hand tot hand ging. Natuurlijk had dat hoedje direct met een pincet in een plastic zakje moeten worden gestopt.

Er waren eens drie mannen die...

2

Re: Er waren eens drie mannen die...

Je zou bijvoorbeeld ook DNA-onderzoek kunnen doen op de pruik van een van de 'gewone' bandieten van de 'Bende van Nijvel':

https://imgur.com/qqE8PPc.jpg

3

Re: Er waren eens drie mannen die...

... of alle leden van politiediensten hun DNA laten afstaan.

Re: Er waren eens drie mannen die...

Als er inderdaad leden van de politiediensten bij betrokken waren denk ik dat het weinig zin heeft hun dna op te vragen. Hun taak zal veeleer geweest zijn om de raids te coördineren en voor de logistiek te zorgen. Om nog te zwijgen van het laten verdwijnen van bewijsmateriaal. De overvallen zelf zullen uitgevoerd zijn door criminelen en / of huurlingen.

5

Re: Er waren eens drie mannen die...

Misschien kan grootschalig DNA (verwantschap) onderzoek uiteindelijk de oplossing bieden om de daders te achterhalen. Dit is natuurlijk wel een kostbare aangelegenheid, maar anders gaat er zo geen doorbraak komen.

Er is wel wat te zeggen over bovenstaande theorie met een zeer beperkte dadergroep; hoe groter de groep hoe groter de kans dat iemand vroeg of laat uit de school klapt.

Re: Er waren eens drie mannen die...

Dat is in essentie de theorie van 'Chronos', die - mijn mening - met stip de meest onderbouwde theorie erover ontworpen heeft van al degenen die geen toegang hebben tot het dossier zelf en erover posten. Sluit ook deels aan bij de theorie van Deprêtre, met dat verschil dat er volgens die laatste meer dan 3 bendeleden waren.

Ik denk dat het moeilijk weerlegbaar is op basis van strikt materiële elementen. 

Mijn voornaamste bezwaar tegen de 'eenvoudige criminelen/prédateurs' theorie is dat er zeer veel indirecte aanwijzingen zijn waarin steeds dezelfde namen terugkomen en die wijzen op het bestaan van een soort 'bovenbouw / logistici' systeem dat uitstijgt boven de loutere uitvoerders.

Er zijn gewoon teveel elementen rond bepaalde personen die elk op zich misschien niet veel betekenen maar wanneer je ze op een rijtje zet dan wordt het toch extreem onwaarschijnlijk dat ze er voor niets tussen zitten. 

Vb. al de 'toevalligheden' rond sporen die wijzen naar Bouhouche, Bultot, de clan Becker/De Staerke/Farkas/Nitelet.

Ofwel hebben die pech op een schaal die quasi onvoorstelbaar is, ofwel werden ze geflikt (wat dan weer moeilijk verenigbaar is met de theorie van de 'prédateurs'), ofwel waren ze op één of andere wijze betrokken.

Voorbeelden genoeg, ik haal er nu gewoon drie aan die in me opkomen maar er zijn er tientallen:

  • verbrande zaken gevonden in het bos van Houssière waaronder cheques van een vorige overval en documenten die een link leggen naar Bultot;

  • gebruik van herladen munitie (enkel in milieu van hardcore wapenliefhebbers), 'gebricoleer' aan wapens, kentekens die dubbels waren van bestaande wagens van zelfde merk/model/kleur en die artificieel verouderd werden;

(toegegeven, is niet helemaal zo eenvoudig als het lijkt) de diefstal van de Golf te Erps-Kwerps: vereiste serieuze technische knowhow, daar waar de vorige diefstallen van voertuigen eigenlijk steeds neerkwamen op simpele diefstallen en carjackings.

7

Re: Er waren eens drie mannen die...

edd wrote:

Misschien kan grootschalig DNA (verwantschap) onderzoek uiteindelijk de oplossing bieden om de daders te achterhalen. Dit is natuurlijk wel een kostbare aangelegenheid, maar anders gaat er zo geen doorbraak komen.

Persoonlijk vind ik dat de meesten dat DNA onderzoek zwaar overschatten. Ten eerste is DNA geen bewijs op zich en ten tweede moeten we ons de vraag durven stellen, kan geen DNA gevonden op de plaats delict betekenen dat iemand niet aanwezig was ? ik dacht het niet. Het omgekeerde is ook waar he, DNA op een plaats delict of een voorwerp kan betekenen dat een persoon op die plaats aanwezig was voor de feiten of kan aanwezig zijn op een voorwerp mits een simpele handdruk.

Of simpel gezegd, DNA is verplaatsbaar.

En ten derde, wie zegt dat alle gevonden DNA dan in een databank zou zitten?

Indien ik het goed begrepen heb was het grootscheepse DNA onderzoek op het einde en voor de verjaring ( toen de verjaring) een manier om " deuren te sluiten". Van de pot gerukte uitspraak naar mijn mening. Mocht er een match geweest zijn dan had dat deuren kunnen openen maar zeker is dat je geen deuren kan sluiten omdat je geen match vond.

Ook wat dat betreft zijn we volgens mij beetgenomen. Men had zich beter eens goed geconcentreerd op "het vreemde" bloedspoor van toen. Dat was volgens mij dé manier om iemand te vinden en bij ondervraging in het nauw te drijven.