In januari 1962 verschijnt in Gazet van Antwerpen een artikel over de steeds erger wordende terreur van OAS. Sinds 1 januari 1962 werden tussen de 70 en 100 personen vermoord in Algiers, Constantine en Oran. In volle dag, op straat, worden vrouwen neergeschoten, mannen doodgeslagen en mensen uit bussen gesleurd en met messen afgemaakt.

OAS-commando’s doen overvallen, plaatsen dagelijks tientallen kneedbommen en kunnen rekenen op de bijna openlijke medewerking van de officiële ambtenaren en de politie. In Algerije heerst een terreur zoals nooit tevoren.

In het artikel staat een overzicht van de meest recente aanslagen:

• Twee pompbediende neergeschoten

• Een taxibestuurder wordt aan het stuur van zijn wagen door verscheidene revolverschoten zwaar gewond.

• Verschillende andere personen worden vermoord.

• Jonge Europeanen die aan het betogen waren in Oran, hebben op een passerende persoon geschoten. Daarna vielen ze een ziekenwagen aan.

• Op 31 december 1961 valt een OAS-commando een villa aan te Algiers. In een pamflet verklaren ze dat ze “14 leden van de Gaullistische gestapo zijn gedood en 2 gewond”. De villa diende als hoofdkwartier van de anti-OAS brigades. De aanval geschiedde met bazooka’s, granaten en handmitrailleurs.

Enkele duizenden moorden op Algerijnen werden toegeschreven aan de OAS.

Een Franse officier, luitenant Roger Degueldre, leidde de stoottroepen van de OAS, Delta-commando's. Degueldre werd op 7 april 1962 gearresteerd en ter dood veroordeeld vanwege zijn betrokkenheid bij meer dan 20 moorden. Hij werd op 6 juli geëxecuteerd door een vuurpeloton in Fort d'Ivry nabij Parijs.

Detail over zijn executie: drie officieren weigerden het vuurpeloton te leidden en 15 soldaten werden gestraft omdat ze weigerden om deel uit te maken van het vuurpeloton. Het vuurpeloton bestond uit 11 personen, slechts 1 kogel was raak.