Ik zou heel graag willen weten of Apostolos Papadopoulos inderdaad achter slot en grendel zat ten tijde van de raid in Aalst.

The end verwees mij naar een aantal links (vindplaats » Forum) die leiden naar de verslagen van de Tweede Bendecommissie, maar daarin heb ik géén tijdens de op 28-04-1997 gehouden vergadering van die commissie, door politiebeambte Sack afgelegde verklaring dat aangaande gevonden. Het zou fijn zijn als daarover een justitieel proces-verbaal zou bestaan en te voorschijn zou komen.

Punt is en blijft dat André Rogge hierover in zijn boek een concrete verklaring heeft afgelegd, die haaks staat op de kennelijke lezing van Sack ten overstaan van Bendecommissie II.

Heeft u misschien een link naar deze bron (notulen vergadering Bendecommisie)? Dank u!

Ik probeer het toch nog even (anders). Volgens wijlen André Rogge (in zijn boek ‘Het Riool van België (1996), pagina’s 96 en 97’) zou hij na de overval in Aalst zijn ingelicht over het bestaan van een Griek, die de ‘Reus’ zou zijn, terwijl politie-inspecteur Daniel Cirlande hem enkele dagen later wist te melden dat het zou gaan over de voortvluchtige Papadopoulos.

Staat het onomstotelijk vast dat het (wel degelijk) Apostolos (‘Stereo’) Papadopoulos was, die zich op 9 november 1985 in verzekerde bewaring bevond en zo ja, is er een link naar een officieel document die dat (zoveel mogelijk) kan bevestigen? Ik vraag dat, omdat ik de lezing van Rogge zowel specifiek als gedetailleerd vind, mede indachtig het gegeven dat voormelde informatie is vermeld in een boek van 24 jaar oud.

Voor zover ik het kan overzien, heeft Troch (van de Rechtbank Dendermonde) nooit beweerd dat hem zijn dossier op onwettige wijze is ontnomen. Bovendien wilde hij er zelf vanaf, in ruil voor promotie. Verder hoefde hij alleen maar de vermoorde onschuld te spelen. Dat zijn dossier (Temse en Aalst) zeker niet in Charleroi thuishoorde, maakt het voorgaande niet anders.

Artikel 35 van het Wetboek van Strafvordering had eerst moeten worden uitgebreid met een lid dat stelt dat inbeslagname door het parket ook kan in gevallen waarin er sprake is van collusie In en obstructie van het strafrechtelijke onderzoek door datzelfde parket.

Ik zou willen dat ik de advocaat van mevrouw Callebaut was, dan zou ik mijn kans schoon zien om er met haar permissie met gestrekt been in gaan. Dit onder haar gelegde beslag gaat ver over de grenzen van een zichzelf respecterende rechtsstaat.

Het is erg of nog veel erger, the end.

De daders moeten worden gezocht binnen de gelederen van justitie en politie. De toenmalige en huidige situatie laat zich nog het best omschrijven als die waarin justitie en politie zelfs ‘en plein public’ druk doende waren om uit hun (eigen) greep te blijven en dat dan ook nog zonder wezenlijke consequenties in de vorm van strafvervolging, ontslag of degradatie voor hen. Dit laat zich aanzien als een systeem, waarin de een de ander op expliciete of impliciete wijze in zijn greep kon en mocht houden, al dan niet middels toezeggingen en chantage; allemaal allang geen nieuws meer. Sla de diverse boeken en kranten over de Bende er maar op na. Bladzijde voor bladzijde val ik van mijn stoel van verbazing. Daarin loopt over de emmer van politiemensen en magistraten die zich allesbehalve bezighielden met het bestrijden van de misdaad, waaronder die van de Bende van Nijvel. Het kon allemaal niet op! Hun namen alsmede hun (ambts)misdrijven in relatie tot de zaak van de Bende zijn gekend en geen van hen, op (nota bene!) De Bonvoisin en Beijer na, heeft zich de moeite getroost het waarheidsgehalte daarvan in rechte aan te vechten, middels het voeren van smaad- of lasterprocedures, terwijl het veelal niet ging over ‘klein bier’.

Saillant detail: in 1990 gooide onderzoeksrechter Freddy Troch om hém moverende redenen, zélf de handdoek in de ring, in ruil voor promotie tot ondervoorzitter van de Dendermondse rechtbank, wat het door minister van Justitie Wathelet hem verleende ontslag als onderzoeksrechter in een zeker/helder perspectief plaatst. Pas veel later heeft Troch gehuild met de wolven in het bos. Zulke klemt te meer, omdat de Bendeslachtoffers het nodige vertrouwen in hem stelden. Als Troch werkelijk zo begaan was met het lot van de slachtoffers, waarom wilde hij dan zo nodig ondervoorzitter van de rechtbank worden? Naar zijn zeggen was hij dicht bij de waarheid, die hem om hem moverende redenen kennelijk niet of niet meer welgevallig was of interesseerde. Velen hebben lopen gillen over die arme Troch en het hem ten deel gevallen onrecht, behalve Troch zelf, althans ik heb tot nu toe niets kunnen vinden over een tegen zijn congé te hoop lopende Troch. Hij heeft zijn fans in de zak gescheten, als je het mij vraagt.

Kortom - meer om topic -, het onder de weduwe Palsterman gelegde beslag, maakt eens te meer duidelijk dat de waarheid een dingetje is in het onderzoek naar de Bende, waarover Troch kan meepraten, althans hoe betrouwbaar ben je nog als onderzoeksrechter als je liegt of zwijgt over de ware toedracht van jouw promotie en welk succes valt er toe te schrijven aan Troch en die vondst in het kanaal in 1986, was allesbehalve zijn verdienste.

Ook Troch is voor mij van zijn sokkel gevallen, tenzij hij kan aantonen dat het bovenstaande niet klopt, met dank aan Walter De Smedt, met zijn al dan niet verborgen agenda.