41

(1,153 replies, posted in 1983)

Kolonels beweren dat het klungelaars waren, speurders beweren dat ze net professioneel waren omdat ze hun klungelarij overleven. Zo geraken we ook echt nergens.

42

(210 replies, posted in 1983)

speurneus wrote:

Ik zeg ook niet dat het niet anders gegaan kan zijn, maar mijn eerste ingeving is absoluut niet dat het zo verschrikkelijk moeilijk was om te weten te komen in welk ziekenhuis hij lag. Dit vergt echt niet speciale expertise, het vergt wel lef als je weet waar hij ligt om dan te bellen dat dan weer wel het dreigement was wel een loze want ze zijn nooit in het ziekenhuis geweest om hem zelf effectief af te maken.

Flagrant oneens. Ze reageerden binnen enkele uren. Dit is niet evident. De daders wilden Van Camp blijkbaar doden (dat blijkt uit het telefoontje nadien). Ergo: We mogen ervan uitgaan dat ze dachten dat hij dood was toen ze na het nekschot vertrokken. Maar dan plots blijkt hij nog te leven en dat weten ze haast meteen. Blijkbaar waren ze uitstekend op de hoogte van de gang van zaken bij het onderzoek. Hypothetisch zijn meerdere mogelijkheden denkbaar:

Ze stonden op uitkijk na de moord. Onwaarschijnlijk. Waarom zouden ze Van Camp neerschieten om dan achter een hoekje te loeren en te ontdekken dat hij toch nog leefde?  Er is vooral risico om gezien te worden, zonder dat je veel informatie kunt binnenrijven. Je hoort immers niet wat er gezegd wordt, en dat is waar het om draait.

Door afluisteren van radio-contacten: lijkt plausibeler. Maar toch. Ze moeten dan ergens een veilige plek in de omgeving gehad hebben. En het noodzakelijke materiaal. Het lijkt me ook niet zo evident voor gangsters in die tijd om de politie op zo'n manier af te luisteren. In elk geval ging het dan om een behoorlijk gesofisticeerde overval.

Via een insider. Mogelijk iemand van de familie of de politie. Wie?

PS: Ik vind het cru om van 'loze dreigementen' tegen Van Camp te spreken op de nacht dat hij doodgeschoten werd. De mogelijkheid is reëel dat de daders nooit in het ziekenhuis geweest zijn, omdat ze wisten dat Van Camp alsnog overleed.

43

(210 replies, posted in 1983)

Ben wrote:

Kort daarna, nog voor twee uur in die nacht, kreeg een bediende in de kliniek een anoniem telefoontje.

Dit telefoontje vind ik een van de meest bizarre zaken van de moord op Van Camp. Dit om meerdere redenen:

  1. Als ze hem willen afmaken, is het bizar dat ze dat aan de telefoon meedelen. Ofwel is het een niet-professionele slip-of-the-tongue, ofwel is het een vals spoor.

  2. Hoe wisten ze zo snel dat Van Camp nog leefde en daar in dat ziekenhuis lag? De media zal dat toch nog niet zo snel op radio meegedeeld hebben? Het was immers nacht. Er kunnen niet zo heel veel mensen op de hoogte geweest zijn. In Braine L'Alleud  ligt (lag?) ook een ziekenhuis, op vergelijkbare afstand. Kregen die ook telefoon?

Ik krijg de indruk dat de daders vrij zeker wisten dat hij daar lag. Maar blijkbaar belden ze toch, om toch ergens bevestiging van een mondelinge informant te hebben. Wie? Wie wist er haast meteen dat Van Camp daar in dat ziekenhuis lag? Iemand van binnen het ziekenhuis is onwaarschijnlijk, die had wel zekerheid kunnen geven - telefoontje niet nodig. Blijft over: iemand die op de misdaadlocatie aanwezig was en zag hoe hij - levend - afgevoerd werd, naar een vermoedelijke locatie. Familie? Personeel? Of politie?

Alleszins zijn de daders - voorzover we weten - niet langsgekomen. Opnieuw: waarom? Durfden ze niet? Maar waarom zouden ze dan bellen? Ik zou haast vermoeden dat ze in twijfel zaten over waar Van Camp lag, en dat ze bericht kregen van Van Camps dood vooraleer ze veel actie konden ondernemen.

44

(917 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Bedankt. "Ik heb daarjuist de foto's gezien dus, die ter plaatse genomen zijn. Het is duidelijk dat het bij het omhakken van een boom is [gebeurd]. De boom is dus gespleten en hij heeft een stuk in het aangezicht gekregen."

En weer een onduidelijkheid. Ze doen het er voor, hoop je dan. Maar waarom zouden ze hierover uiteenlopende versies verspreiden, tenzij als ze het zelf verdacht vinden?

45

(917 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Ja, dat weet ik. Maar waarop baseert Humo zich om dit te beweren? Ik heb altijd begrepen dat er geen foto's van Bouhouche na z'n dood waren. En ook geen lijkschouwing. Dat het gehele plaatje dus nogal wazig was. Het zou al iets betekenen mochten we formeel kunnen uitsluiten dat Bouhouche op dit moment in een Speedo aan een Mexicaans strand rondhuppelt.

46

(917 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Ben wrote:

Uit de Humo van deze week:

Bouhouche is niet om het leven gekomen door een stuk gesplijte boom in zijn tronie te krijgen zoals altijd werd aangenomen, maar door de ketting van een slecht opgespannen kettingzaag die de helft van zijn gezicht wegsloeg.

Ben, waarop is dit gebaseerd? Betekent dit, dat er alsnog een betrouwbare bron is opgedoken? Zijn er foto's of iets dergelijke van vóór de crematie?

47

(1,219 replies, posted in 1985)

DeadLetterBox wrote:

Misschien beschikte de andere winkels over te veel beveiliging? Of het lag aan reactiesnelheid Politie, of ligging ten opzichte van vluchtroutes? Of misschien de bewapening of beschikbare eenheden van de lokale Politie?

Aalst is wel de laatste Delhaize die je zou overvallen. Iedereen die er al geweest is, weet dat. Er is maar één vrij smalle toegang tot de parking en die sluit je met één combi af. Te voet kan je dan nog door de Delhaize zelf ontsnappen naar de ring rond Aalst of door het Osbroekpark (langs die zak wapens), maar dan moet je je voertuig achterlaten. Wilden ze er een bloedbad van maken? Wilden ze de politie compleet voor schut zetten (en belden ze daarom nog snel even radio amigo)? Of waren ze gewoon dom?

48

(154 replies, posted in Onderzoeksdaden)

PS: Wat ik pertinent vind aan dit betoog van Delta, is dat ze Haacht linken aan het belang van feiten controle - waar onderzoekers volgens Hilde Geens al decennia uitgaan van informanten, die echter maar versies van versies van versies van verhalen opdissen.

49

(154 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Delta-leden zeiden: 'Het is jammer dat ze ons niet samen aan tafel gezet hebben. Wat weet jij nog en wat jij? We zijn allemaal verdacht. We zijn zo naïef dat we elkaar vooraf niet bellen als we opgeroepen worden, blij dat we van dienst kunnen zijn. Dan kom je daar aan, je hebt er tijd voor uitgetrokken, andere dingen voor verplaatst, en dan krijg je een dreun van drie uur over "tunnelvisie en jullie kijken alleen naar  De Staerke". Zij hebben alles pas gelezen en samengevat, en ze pakken je op een detail van zesentwintig jaar geleden. Nu, na zesentwintig jaar desinteresse, wordt je verhoord. Wat weet je daar nog van af? De getuigenissen die ze nu ophalen zijn niks waard, niks.

Delta is na de overheveling altijd steun blijven geven. Er zijn mensen van Dendermonde in Charleroi gaan werken, en als er zogenaamde heropflakkeringen waren, gingen we helpen. Elke keer dat er een nieuweling aan de slang ging bij de Cel Waals-Brabant, hing die bij een van ons aan telefoon. "We zijn nieuw, mogen we u iets vragen?" Het werd op den duur vervelend. Weer een nieuwe. Weer diezelfde vragen. En dan krijg je dit naar je kop - "Delta werkt niet mee" - omdat ze vertrekken van het foute idee: "Er was een tipgever voor de vondst in de zwaaikom, en die moeten we hebben, want die weet meer." Ze gokken op de ene informant en dan op de andere, eerst Nitelet, daarna Lammers. Zo arriveren ze in juli 2012 op een of andere manier bij die hoogbejaarde druïde [Herman Wachtelaer] in Haacht, waar ze na drie dagen graven stoppen "om technische redenen", omdat ze vermoedelijk doorkregen dat ze de wildernis werden ingestuurd. We lijden opnieuw aan de ziekte van vroeger, de ziekte van de informanten.

Dat ze kritisch staan tegenover het spoor-De Staerke, is heel goed, maar doe dan geen antionderzoek. Steek je tijd in een beter spoor en niet in het afbreken van een oude piste waar je niet in gelooft. En vertrek dan wel van de feiten. Dat doet ze niet. Van die Samsonite beweren ze dat Johnny altijd heeft toegegeven, dat er wapens in gezeten hebben. Fout. Hij dat in ons onderzoek nooit bekend, nooit. In het beste geval zat er een halve kilo goud in, en documenten. Maar ze weten dat niet, anders zouden dat niet op papier zetten, en dat hebben ze gedaan. Ze weten niet dat de Delhaize van Aalst anders van inrichting is dan de andere filialen, en dat is vitaal, het bewees dat het dochtertje van Yvette de waarheid sprak.

Ze kunnen hun tipgevers en verdachten niet inschatten, omdat ze het dossier maar zeer fragmentarisch kennen. Ze hebben een jaar zitten lezen, maar ze lezen met een anti-Delta-bril op hun neus, een antioverheidsbril zelfs. Ze kennen de historiek niet, de tijdslijn niet, ze lezen en ze praten met niemand, omdat ze niemand vertrouwen, en ze snappen er niks van. Als je met niemand praat, zie je op den duur de werkelijkheid niet meer. Er is een enorm verschil tussen dossier lezen en erin werken.

Bron: Beetgenomen, p. 201-202

Bovenstaand citaat laat de cel Delta aan het woord over de nieuwe onderzoekers. Ik kan er eigenlijk weinig tegenin brengen. Wat ik ervan kan controleren (de opgravingen in Haacht) klopt met de indruk die ik er zelf van had. Kan iemand mij diets maken wat de zwakke plekken in bovenstaande argumentatie zijn?

50

(106 replies, posted in Bewijsstukken)

Al toen ik het hele verhaal van die getuige voor de eerste keer las, bekroop mij een gevoel van ongeloof over de onwaarschijnlijkheid van het hele verhaal. 'Hij was de getuige waar elke politieman van droomt,' schrijft Hilde Geens (p. 189). En gelijk heeft ze. Maar als iets te mooi is om waar te zijn, is het dat vaak ook. Een getuige die iets af weet van wapens, auto's, toevallig alles ziet, dan nog de hulpdiensten belt én nog de daders achtervolgt. Wie gelooft dat nu?  Terecht opgemerkt dus door Geens...