You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Posts by weetjewel
Ook deze link over Claude Dubois is hier veelzeggend:
https://www.tijd.be/algemeen/algemeen/b … 00634.html
Het is zoeken naar (mede)daders en medeplichtigen, althans verdachten, bij of in de contreien van Delhaize, aldus Christian Smets.
Vergeten te vermelden: medeplichtigheid aan dood door schuld, maar de strekking van het verhaal zal wel duidelijk zijn.
Conclusie: wat Christian Smets, mede in zijn rol van (ex-)commissaris van de Staatsveiligheid, ten overstaan van de nabestaanden, slachtoffers en anderen heeft verklaard is dat hij en/of de Delhaize en/of een of meer van haar (niet-)bestuurders (ook in hun hoedanigheid van Belgische staatsburgers) voor, op en na 09-11-1985, hebben nagelaten hulp te bieden aan de op 09-11-1985 gevallen (dodelijke) slachtoffers van de overval op de Delhaize-supermarkt in Aalst, wat primair oplevert het medeplichtig zijn aan of (mede)plegen van doodslag, althans voor zover zulks niet het geval mocht zijn het (mede)plegen van dood door schuld.
Deze tenlastelegging zou ook kunnen zijn opgesteld door de (ex-)commissaris van de Staatsveiligheid, Christian Smets, zijnde buiten staat dit te doen.
Ik neem niets van deze woorden terug en hoop dat hier een verder - diepgaand - onderzoek op zal volgen.
Doet mij trouwens denken aan het melding van Christian Smets aan familieleden in Aalst, om op 09-11-1985, niet naar de Delhaize in Aalst te gaan. Deze stelling heeft Smets nooit besteden en ik kan mij voorstellen dat daarover nadere al dan niet politiële documentatie bestaat. Zou een en ander moeten opzoeken, maar dat is iets voor later.
Heb zo-even dit artikel (https://www.bjutijdschriften.nl/tijdsch … 01_004.pdf) over de (Belgische) Staatsveiligheid opgesnord.
Heb er - toegegeven - slechts een paar minuten naar gekeken, zonder dat ik daarbij de indruk kreeg dat het Christian Smets, uit hoofde van zijn functie van commissaris van de Staatsveiligheid of in zijn hoedanigheid van Belgisch staatsburger, politie of justitie niet had kunnen informeren over wat die ‘goed geplaatste familiebron’ hem aan de hand had gedaan over de afpersing van de Delhaize. Ja, oké, tenzij hij dat bij leven en welzijn wél heeft gedaan, maar die indruk heb ik tot nu toe niet gekregen.
Wat hier is gebeurd, is een grof schandaal, mede vooropgesteld dat het waar is wat Christian Smets heeft verklaard en ik een en ander goed heb geïnterpreteerd.
Over de doden niets dan goeds, al was het alleen maar omdat die zich niet meer kunnen verweren.
Om die reden wil ik mijn gal spuien over het GEDRAG van de (gewezen) commissaris van de Staatsveiligheid, Christian Smets, die immers het volgende heeft verklaard:
“Pour les Delhaizes le racket n’est PAS UNE PISTE mais UN FAIT, ce que je sais d’une source FAMILIALE très bien placée pour me l’affirmer. Aux imbéciles qui disent «et ils n’ont rien dit à la justice» je réponds: fallait-il ne PAS PAYER, risquer d’autres massacres, d’autres vies innocentes et contraindre des milliers de gens peu qualifiés au Chômage? Chacun ses choix.”
Die stellingname mag dan wel zijn ingenomen door een ‘zeer goed geplaatste familiebron’, die Christian Smets daarvan op de hoogte heeft gebracht, dan was het niet aan Christian Smets om dat niet door te brieven aan de politie, althans de verklaring van wijlen Christian Smets, geeft mij alles behalve de indruk dat hij deze wetenschap direct of tijdig heeft gedeeld met politie en justitie, wat hij mede uit hoofde van zijn functie van commissaris van de Staatsveiligheid of burger van België wel had moeten doen.
Uit welke personen bestond die ‘goed geplaatste familiebron’ en waarom hebben zij niet gewoon de politie ten spoedigste gewaarschuwd of hierover direct één perscommuniqué gegeven of laten geven, althans wat moet je in vredesnaam met een ‘nep-moralistisch kulargument’ van ‘wij betaalden om nog meer moordpartijen te voorkomen en niet duizenden ongeschoolde mensen tot werkloosheid te dwingen en wie meent dat wij hierover iets tegen justitie hadden moeten zeggen, is een dwaas’? Dit zwijgen namens Delhaize of daaraan gelieerde personen, terwijl het land op stelten stond, met politiebewaking op het Delhaize-dak -, zal veeleer zijn ingegeven door informatie waarover de afpersers beschikten, waarvan de afgepersten niet wilden dat die naar buiten zou komen.
Uit respect voor Christian Smets zeg ik dan maar, die ‘goed geplaatste familiebron’ heeft de boel zwaar genaaid.
Ik neem aan dat hier Kamervragen over zullen worden gesteld, voor wat het waard is.
Als ik er (weer) niks van heb begrepen, bied ik mijn excuses aan.
Over de doden niets dan goeds, al was het alleen maar omdat die zich niet meer kunnen verweren.
Om die reden wil ik mijn gal spuien over het gedrag van (gewezen) commissaris van de Staatsveiligheid, Christian Smets, die het volgende heeft verklaard: “ Pour les Delhaize, le racket n’est PAS UNE PISTE mais UN FAIT, ce que je sais d’une source FAMILIALE très bien placée pour me l’affirmer. Aux imbéciles qui disent «et ils n’ont rien dit à la justice» je réponds : fallait-il ne PAS PAYER, risquer d’autres massacres, d’autres vies innocentes et contraindre des milliers de gens peu qualifiés au Chômage ? Chacun ses choix.
Een spoor van de afpersing van Delhaize werd wel degelijk gevolgd. Ik verwijs naar de notities van Substituut Acke. Het is bekend geworden dat twee bestuurders van Delhaize betrokken waren bij de financiering van bordelen in Brussel aan de Aarschotstraat. In 1984 stuit De Baets op een dossier bij de Generale op zwarte rekeningen van Delhaize. In de nota's van de subst. Acke komt ook de vermlding voor: 'Boonen betaalde - Afpersing?'
De Aarschotstraat, om maar even een dwarsstraat te noemen… en ik stel mij even voor dat die twee bestuurders van de Delhaize zich - bewezen - onder andere bezig hielden met de (zwarte) financiering van bordelen in Brussel, aan de Aarschotstraat of andere (zwarte) financiering of andere schimmige activiteiten, waarbij ik niet weet tot op welke letterlijke en figuurlijke hoogte één van hen, Raymond Max Boonen - is hij ook een kerkganger? -, de prostitutie in het Brusselse een warm hart toedroeg. Sorry hoor, maar dat hij dan tenminste met een heel been in de onderwereld stond, is geen vraag meer, me dunkt. Tegen prostitutie - een eerbare beroepsuitoefening! -, heb ik overigens in het geheel geen bezwaar.
Speciaal voor Raymond Max Boonen het volgende plaatje van Leviticus 19:29, met als titel ‘vaders mogen geen hoeren van hun dochters maken, want dat leidt tot ontucht in het hele land’. In hoeverre er een beloning in het vooruitzicht moest worden gesteld tégen, in plaats van dóór Delhaize, vind ik een heel begrijpelijke vraag, zeker wanneer deze tegen het licht wordt gehouden van wat substituut Willy Acke, advocaat Xavier Magnée, Christian Smets al dan niet (impliciet) à charge tegen (de entourage) rondom de Delhaize hebben neergelegd.
Al met al heb ik een hele nare smaak hiervan in mijn mond gekregen.
In een trieste zaak, schijnt mij deze verklaring van wijlen Christian Smets mij als zijnde bijzonder waardevol toe.
Motief: afpersing van aan Delhaize gelieerde topfiguren voor financieel gewin, waarbij de afpersers via een door of namens de afgepersten geactiveerd zwart geld circuit (onder de radar van de bovenwereld), krijgen wat ze hebben geëist, waarna - na 09-11-1985 - de betrokken personen de deksel muurvast op de beerput hebben gedraaid. Een voormalige stafhouder van de Brusselse Orde van Advocaten en kenner van het dossier van de Bende van Nijvel, zal nu wel uitroepen: “I told you so!”
Wat Smets in dit kader wil zeggen merkt het verhaal over de ‘twee komieken’ - hij doelt op Bouhouche en Beijer -, is mij niet duidelijk. Ik snap dat Frans niet! Wat bedoelt Smets daarmee en hoe dient dit gezien te worden in het licht van de opmerking van Madani Bouhouche tijdens de begrafenis van Juan Mendez Blaya, begin 1986, ‘dat er geen doden meer zullen vallen in Waals-Brabant’, althans woorden van die strekking?
Uit Bouhouche, Beijer, Beuckels en de de anderen. De Bende van Nijvel, de CIA en de Staatsveiligheid (2020), van Guy Bouten: “Tijdens dezelfde begrafenis zei Bouhouche tegen rijkswachter Gerard Bihay: 'dat er voortaan in Waals-Brabant geen bloed meer zou vloeien'”.
Zag Smets nou wel of geen connectie tussen ‘de twee komieken’ Bouhouche en Beijer en de afpersing van Delhaize?
Een gebeurtenis ter illustratie van de positie die Mendez innam voor of ten opzichte van Madani Bouhouche, speelde zich af in 1984, toen Mendez zich voor Bouhouche had geleend als huurder van een loods in de Washuisstraat te Brussel. In het contact met de verhuurder van die loods, had Mendez zich geïdentificeerd of laten identificeren met een valse Spaanse identiteitskaart, met daarop de naam Sanchez Lopez.
Als Mendez toen had geweten in welk wespennest hij zich had gestoken, zou hij zich nooit en te nimmer als huurder onder valse naam hebben geleend. Hiermee is ook gezegd dat Madani Bouhouche de kunst verstond een ander, op basis van wat zich liet aanzien het hem (Bouhouche) bewijzen van een op zich zelf beschouwd betrekkelijk onschuldige dienst, in zijn netten verstrikt te laten raken.
Die in 1984 door Mendez (onder de naam Sanchez Lopez) gehuurde loods in de Washuisstraat, vormde een wezenlijk onderdeel van een door onder anderen Madani Bouhouche en zijn oud-collega bij de rijkswacht, Robert Beijer, uitgedacht plan voor het afpersen van (de directie van) GB-supermarkten, middels het daadwerkelijk plegen van bomaanslagen op die supermarkten, na sluitingstijd en vervolgens het dreigen daarmee, maar dan op openingstijden, als er geen losgeld wordt betaald. Dat dit plan uiteindelijk niet is uitgevoerd, zou je kunnen beschouwen als een geluk voor Mendez, maar zijn geluk zou snel opraken. Mendez had zich, zonder daar voldoende bij te hebben stilgestaan, door toedoen van hemzelf en Madani Bouhouche, langs andere wegen diep in de nesten gewerkt.
Daarbij dringt zich op een uitspraak van de hiervoor gememoreerde Robert Beijer, die in verband met de suggestie van Madani Bouhouche om GB-supermarkten af te persen, het volgende heeft verklaard: “We zijn in het jaar 1984. Een jaar eerder was de Bende van Nijvel opgedoken, die op bloederige manier overvallen had gepleegd op onder andere grootwarenhuizen. Ik durf niet eens te denken dat de suggestie van Madani Bouhouche daar iets mee te maken heeft.” Dat Robert Beijer en passant het volgende heeft verklaard, zegt evenveel over hem als over Madani Bouhouche: “Op het juiste moment moesten de bommen in de GB-supermarkt ontploffen. We zouden ermee dreigen dat we de operatie zouden herhalen, dit keer overdag en op een moment dat er veel klanten in de zaak zijn. Tenzij we een fors losgeld zouden ontvangen. Als u niet betaalt, laten we een artikel in de pers verschijnen waarin staat dat uw gierigheid het leven heeft gekost aan tientallen mensen. Het publiek zal dat fantastisch vinden!”
Fantastisch... Hier sprak, Robert Beijer, een vader nota bene, zoals Mendez en Madani Bouhouche dat ook waren, met dien verstande dat op enig moment hun moreel kompas uit hun geweten moet zijn gevallen. Mendez was ook geen onbeschreven blad, maar dat hij terecht was gekomen in zowel de zwarte als witte wapenhandel, had in de eerste plaats te maken met zijn interesse voor techniek in het algemeen en wapens in het bijzonder. Daarbij was Mendez klaarblijkelijk beduidend minder bezig met de zeer negatieve en zeer gevaarlijke consequenties, die voor hem zouden kunnen vastzitten aan (zwarte) wapenhandel. Mendez viel van de balk die de scheidslijn vormde tussen de zones van de boven- en onderwereld en kwam terecht in die laatste.
Komen we uit bij de dodelijke raids in 1985, op de Delhaize-supermarkten in Eigenbrakel, Overijse en Aalst, als variatie op het hiervoor beschreven thema van afpersing middels het dreigen met dodelijke bomaanslagen. Daarbij zouden de overvallen in Eigenbrakel, Overijse en Aalst kunnen staan voor ‘de dreiging voorbij’ als er niet direct met geld over de brug wordt gekomen. Kortom, niet wachten, maar letterlijk schieten en doden, zolang betaling van losgeld uitblijft, wiens leven dat ook mag kosten.
Na de diefstal van wapens bij Mendez thuis, op 15-05-1985, vroeg Mendez af wat daarmee was gebeurd. Daarbij hebben we het nog niet gehad over het scala van gestolen en geheelde wapens en wapenonderdelen, die Mendez ooit van de hand had gedaan of elders had opgeslagen of laten opslaan, met als gevolg dat hij daar geen zicht op en controle meer over had.
Enfin, ook als Bouhouche en Beijer niets te maken hebben gehad met de dodelijke overvallen op de Delhaizes, in 1985, dan staat daar nog steeds het door advocaat Xavier Magnée en commissaris van de Staatsveiligheid Christian Smets aangehaalde motief afpersing (van aan Delhaize gelieerde personen), middels het dreigen met en uitvoeren van dodelijke overvallen op Delhaize-supermarkten. Het mede door onderzoeksrechter Francine Lyna aangehaalde ‘door de overvallers genomen grote risico, dat niet in verhouding stond met povere buit’, kan zeer wel in dat licht worden gezien.
Als je mij vraagt waar je het moet zoeken, is het ‘onder de rook van Delhaize en een aantal kopstukken daarvan, welke kopstukken niet wilden dat het doek van hun beschamende en illegale vertoningen zou worden afgetrokken’, waarbij zij uiteindelijk hebben gekozen voor het betalen van een grote som geld, langs de ‘onofficiële weg’.
Zie » www.bloggen.be/rene_de_witte/ over Delhaize (-bestuurders in een criminele setting) en mogelijke afpersing.
Een citaat daaruit:
Van speurder tot carwasher
Bij het onderzoek naar de overval van de Bende op de wapenhandelaar Dekaise in Waver, komen twee BOB'ers op het spoor van illegale wapentrafieken. “Toen we tijdens een huiszoeking een foto vonden van prins Albert, broederlijk in de sofa gezeten naast één van de meest notoire wapenhandelaars van het land, wisten we dat het onderzoek voor ons was afgelopen”, vertelt één van de BOB'ers later. En zowaar. Hij en zijn kompaan mogen door toedoen van Deprêtre auto's gaan afwassen in hun kazerne.
De procureur krijgt het nog een andere keer benauwd wanneer de speurders naar de Bende van Nijvel willen onderzoeken of de overvallen op de filialen van Delhaize mogelijk geen verband houden met het afpersen van twee bestuurders van de warenhuisketen. Dat is stom gekomen met de vondst van de valies van een zware jongen die ervan verdacht wordt zijn vriendin te hebben vermoord en (in stukken versneden) in de Maas te hebben gedumpt. Er zit een notitie in de valies, verwijzend naar 'Leclercq Jacques, 'boss de Delhaize 250.000 actions de 5.000', omgerekend 1,25 miljard frank. Het wekt de nieuwsgierigheid van de speurders. Leclerq Jacques, dat is Jacques Leclercq, lid van de raad van bestuur van Delhaize die tussen 1973 en 1982 een relatie heeft gehad met Nicole Andrien, een Brusselse prostitué die met geld van Lerclercq de bar de Ambassade heeft gekocht waar het de bedoeling is een casino onder te brengen. De dame koopt met geld van haar minnaar later nog eens acht bars in de Aarschotstraat, het epicentrum van de Brusselse straatprostitutie.
Er wordt nog een ander proces-verbaal opgesteld, deze keer over Delhaize-bestuurder Raymond Max-Boon en zijn relatie met de prostitué Marie-France Remmerie bij wie men tijdens een huiszoeking voor aanzienlijke bedragen geld en juwelen vindt. Waren bestuurders van Delhaize via hun connecties met de Brusselse prostitutie in aanvaring gekomen met de maffia die erover heerste? Werden ze afgeperst en werd daarom uitgerekend Delhaize door de Bende van Nijvel geviseerd? Het spoor loopt dood. Zoals trouwens alle sporen in het bende-onderzoek.
Verder » https://tueriesdubrabant.1fr1.net/t56p5 … t.1fr1.net (daar aangekomen even scrollen naar het artikel van René De Witte), https://www.tijd.be/algemeen/algemeen/d … 00653.html en https://www.tijd.be/algemeen/algemeen/b … 0634.html.
P-magazine maakt (in commissie) van zijn hart geen moordkuil… » pnws.be
Bende van Nijvel → Posts by weetjewel
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.