De waarheid volgens Viktor Bout

De ooit vanuit België opererende en nu in Thailand gearresteerde Russische wapenhandelaar Viktor Bout heeft zijn verhaal gedaan: hij is onschuldig. Sinds begin maart van dit jaar zit de Russische wapentrafikant Viktor Bout in een cel in Thailand. Hij werd er gearresteerd nadat hij door undercoveragenten van de Amerikaanse drugsbestrijdingsdienst in de val was gelokt. Bout dacht dat hij zware wapens zou verkopen aan de Colombiaanse rebellenbeweging FARC, die een groot deel van haar inkomsten uit de cocaïnehandel puurt.

De verwachting was dat hij vrij snel zou worden uitgeleverd aan de Verenigde Staten, maar dat is nog altijd niet gebeurd. Dure Russische advocaten voeren zijn verdediging, en naar verluidt voert ook de Russische regering de druk op Thailand op om de man niet uit te leveren, maar in Rusland te laten berechten.

Bouts advocaten hameren op de tere kwestie van de uitlokking van een misdrijf. Ze hameren er ook op dat hun cliënt geen eerlijke kans op verdediging krijgt, zolang hij niet de namen kent van de mannen die hem in de val lokten _ namen die uiteraard niet kunnen worden prijsgegeven, omdat het om undercoveragenten gaat. Bout heeft vanuit zijn Thaise cel voor het eerst zijn visie op de feiten gegeven, in een lang interview met een journaliste van het Russische blad Kommersant.

Hij schreeuwt - zoals verwacht kon worden - zijn onschuld uit, hij is een van de vele slachtoffers van het 'fascistoïde' regime van de VS, hij was gewoon op 'gezondheidsvakantie' in Thailand, maar hij sluit niet uit dat een of ander dubieus sujet van zijn naam misbruik maakte om zich interessant te maken. Hij herhaalt zijn stelling dat hij een zakenman is uit de transportsector, en dat hij wapens vervoerde, maar uitsluitend met de juiste papieren.

Hij benadrukt dat hij alle troepentransporten verzorgde van Belgische blauwhelmen voor de vredesoperaties van de Verenigde Naties in Somalië, en voor het Franse leger in het kader van de operaties naar aanleiding van de genocide in Rwanda.

Voorts heeft hij geen goed woord over voor de Belgische onderzoeker Johan Peleman, en voor Knack-journalist Dirk Draulans en fotograaf Wim Van Cappellen, die mee hebben samengezworen om hem in diskrediet te brengen door bewust foutieve informatie over hem de wereld rond te sturen. Halverwege de jaren negentig opereerde Bout een tijdje vanuit Oostende.

Bron » Knack

Stukje bij beetje komen er meer details vrij van de overvallers:

Overvallers van Aldi bedreigden personeel

dinsdag 03 maart 2009 ENSCHEDE - Drie mannen hebben supermarkt Aldi aan de Posten maandagochtend overvallen. De daders gingen er met een onbekend geldbedrag vandoor. De overvallers sloegen vlak voor openingstijd toe en ze bedreigden het aanwezige personeel met een steekwapen. Volgens de politie spraken de daders Nederlands met een Surinaams accent en zijn ze tussen de 18 en 20 jaar oud. De politie zoekt getuigen en/of mensen die een rode auto op de avond voor de overval bij de Aldi zagen staan.

Peetvader Habran krijgt 15 jaar cel

Het Luikse assisenhof heeft dinsdag de strafmaat bepaald voor de veroordeelden in het proces van Marcel Habran en zijn bende. Habran zelf kreeg vijftien jaar cel. Twee bendeleden kregen levenslang, drie anderen dertig jaar.

Nieuwsdossier » Proces Habran

Van het skelet dat zich op 1 meter diepte bevond lagen de beenderen door elkaar wat erop wees, en een sterk vermoeden gaf, dat het skelet/lichaam verplaatst geweest is waardoor alle heisa ontstaan is rond deze opgravingen. Wat me opvalt is dat men de skeletten als overblijfsels van de Merovingers beschouwd maar ik heb tot nu toe nog geen echte signalen gezien dat dit ook zo het geval is zoals dat de meeste Merovingische graven een ZZW-NNO oriëntatie hebben om een voorbeeld te geven. Een beetje diepere geschiedenis over de Merovingische graven...

Hoewel de titels graaf en baron de meeste mensen onmiddellijk doen denken aan mooie kastelen en roemrijke veldslagen, stammen deze benamingen uit de Merovingische periode. De toenmalige koningen benoemden graven, baronnen en zomeer als hun vertegenwoordigers in de verschillende gebiedsdelen. Deze edellieden benoemden op hun beurt hun eigen lokale vertegenwoordigers. Men had verschillende klassen in de bevolking: elite, vrijen, halfvrijen en slaven. Er bestonden met ander woorden grote verschillen in rijkdom en status. Dit komt mooi tot uiting in de graven.

De overledenen werden gekleed in hun mooiste gewaden en kregen hun bezittingen mee in hun doodskist. Voor de vrouwen waren dit vooral hun sieraden en voor de mannen hun wapenrusting. Van de kledij is vrijwel alles verdwenen, enkel de mooi versierde gespen en andere metalen ornamenten bleven bewaard doorheen de tijd. Rijke mensen konden vanzelfsprekend meer voorwerpen meekrijgen in het graf dan arme. Wegens de rijkdom van sommige graven had men al in die periode te kampen met grafplunderaars.

Het graf van een rijke Merovingische man

De rijkste mannen kregen hun ganse wapenrusting mee. Zij bestond uit een langzwaard (spatha), een kortzwaard (scramasax), een lans (ango) en een schild. De rijkste vrouwen werden begraven met een hele set juwelen zoals haarspelden, oorringen, halssnoeren, mantelspelden, ringen en armbanden.

Daarnaast werden vaak nog terracottapotten, bronzen en glazen vaatwerk en werktuigen meegegeven in het graf. De middenklasse moest het stellen met slechts een beperkt aantal van deze zaken en de armste mensen kregen niets of slechts één enkele pot mee.