51

(42 replies, posted in Bewijsstukken)

Merovinger wrote:

Zouden de notities op de papiersnippers die gevonden werden in het Zoniënwoud nabij de uitgebrande Santana dan ook niet gewoon een wegbeschrijving kunnen zijn vanuit Brussel naar het adres van de woonst van William Stillemans vlakbij de Pilori van Kasteelbrakel?

Heel fijn gevonden Merovinger. In ieder geval is het de moeite om Mr. Stillemans eens onder de loep te nemen. Hij zal vast niet in de agenda van Bouhouche gestaan hebben omdat Bouhouche een Suzuki moto wou kopen. smile

52

(8 replies, posted in Bibliografie)

Heeft iemand op het forum dit boek al gelezen? Betreft het een roman of een non-fictie boek? Het is in digitaal formaat te koop voor €5 zag ik. Is het de moeite om te lezen?

53

(21 replies, posted in Westland New Post)

Ik heb dit nieuwsfragment enkele keren opnieuw bekeken. Hier worden toch een aantal zeer opmerkelijke uitspraken gedaan. De moeite vind ik om eens aandachtig, woordelijk te bestuderen » YouTube

Vooral als je daarna dit filmpje bekijkt » YouTube

De gewelddadige fractie van WNP dus als instrument van extreemrechtse krachten. Bovenstaande filmpjes lijken mij haast een soort van publieke bekentenis. Men weet immers dat er geen bewijskracht is en dat een proces futiel is.

54

(168 replies, posted in Organisaties)

Ik herinner nog even aan de forumpost over het gesprek wat ik een aantal jaren geleden had met André Bourgeois, voorzitter eerste bendecommissie. Hij is - vrij kort na de gebeurtenissen - zeer intensief met de zaak bezig geweest in zijn functie als commissievoorzitter en heeft dus alle ondervragingen geleid. Hij was vrij voorzichtig om te wijzen naar mogelijke daders, maar vertelde me wel dit :

"Volgens mij, als er één onderdeel van het staatsapparaat mee gemoeid kan zijn, dan misschien de rijkswacht. Die leefden daar in de Leuvensesteenweg in hun eigen wereld. Dat enkelen daar een 'revolutietje' wilden ontketenen of een signaal wilden geven naar de politiek acht ik niet onmogelijk. We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen."

55

(183 replies, posted in Westland New Post)

Met die auberge op de hoeve Pallandt wordt wellicht niet het kasteel (Chateau de Pallandt) bedoeld maar wel een 18de eeuws pand op Chemin de Wavre 66, Bousval. Dit gebouw wordt momenteel uitgebaat als Bed&Breakfast » www.lapallande.be 

Op de website van Les Amis Bousval wordt naar dit gebouw telkens verwezen als l'Auberge de Pallandt. Het is ook gelegen in het bois de Motte » www.lesamisdebousval.be

56

(183 replies, posted in Westland New Post)

Ben wrote:

In het hoofdstuk 'Het geld' gaat René Haquin dieper in op de inkomsten van Paul Latinus. De hoeve Pallandt komt in dit stuk ook voor:

(...) Er kwam nooit de minste correspondentie van de Amerikanen binnen en alle contacten verliepen in het grootste geheim. Het is bijna zeker dat de contacten van Latinus in het bos van Motte plaatsvonden in de oude hoeve van Pallandt, een herberg die in de jaren zeventig dikwijls dienst deed als vergaderlokaal voor oud-nazi's. Deze bijeenkomsten werden in de gaten gehouden door een rijkswachter van Waver.

Bron: Operatie Staatsveiligheid | René Haquin

Wie zou die rijkswachter geweest kunnen zijn? Zou het over Marcel Morue gaan, die aan een dossier werkte over de connecties tussen de Bende van Nijvel en extreem-rechts? Hij werkte ook mee aan het onderzoek rond het CCF van Van Wijck.

Elders lezen we:

Un administrateur du CCF considère que les capitaux ont servi à alimenter les caisses de CEPIC et de la Nouvelle Droite. Dans les milieux de l'enquête, l'on s'interroge aussi sur le fait que le gendarme Marcel Morue, abattu par le tueurs du Brabant en 1983, devant le Colruyt de Nivelles, enquêtait sur le CCF.

57

(31 replies, posted in 1980-1989)

Merovinger wrote:

Alfons Vandermeulen (31) en Francesca Arcoulin (44), die op gruwelijke wijze werden afgemaakt in hun appartement aan de Herdersliedstraat te Anderlecht, werden terechtgesteld in opdracht van een uiterst rechtse, strak anticommunistische, Keltische organisatie, om de eer te wreken van één van de leden van deze groepering, die zich Irminsul (boom des levens, in het Keltisch) noemt.

Om de eer te wreken van een van de leden? Wat wordt hiermee door de journalist bedoeld? Ik had voorheen altijd gelezen dat de daders wijsgemaakt werd dat het hier om de 'communistische vijand' - KGB ging?

58

(9 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Op 14 juni 2014 werd ik door een gemeenschappelijke kennis voorgesteld aan André Bourgeois, voorzitter eerste bendecommissie. Nadat de kennis hem vertelde dat ik sterk geïnteresseerd was in het bendeverhaal, stak hij spontaan van wal met onderstaand gesprek, wat ik meteen erna neergeschreven heb. Ik heb toen ook op dit forum een oproep naar vragen gedaan voor een eventueel interview met de man, maar wegens zijn gevorderde leeftijd en gezondheidsproblemen is dit er niet meer van gekomen. Zoals jullie wellicht weten is Dhr. Bourgeois gestorven op 18 oktober 2015 op 87-jarige leeftijd. 

Ik geef hier een integrale versie van het volledig gesprek.

Gesprek André Bourgeois 14/6

Onmiddelijk bereid om over Bende van Nijvel te praten, spontaan vertelt hij:

Voor een "advokaatje uit Izegem" een heel ingrijpend gebeuren om tegenover procureurs, hoge rijkswachtofficieren, als een soort 'rechter' te moeten fungeren. Hij stipt aan dat het uiteraard niet de bedoeling was van de commissie om de daders te vinden, maar wel om te onderzoeken hoe en waar het fout was gelopen met het onderzoek en de nodige conclusies te trekken om groot banditisme beter te kunnen onderzoeken, bestrijden en berechten. Procedure bendecommissie: vóór iedere ondervraging maakt Andre Bourgeois (AB) er een punt van steeds een kwartiertje met de ondervraagde samen te zitten voor de zitting. Deze laatste wordt gerustgesteld, men drinkt samen een koffie en de procedure wordt uitgelegd. Identiteitsbewijs wordt gevraagd. Tijdens de zitting stelt de voorzitter vragen, daarna de andere commissieleden. De commissie wordt door AB beschouwd als een goed draaiend team, dat goed is voorbereid. Hij onderstreept de goede samenwerking met Hugo Coveliers. Over het algemeen loopt de procedure vlot.

Slechts tweemaal loopt het anders:

Wanneer de procureur van Nijvel Deprêtre aan de beurt is. AB: "De man stond werkelijk te beven op zijn benen en was helemaal van slag. Dit was echt niet normaal, die man was zichzelf niet meer. Hij weigerde tenandere te getuigen, waarop ik antwoordde: tja dan moet ik je morgen laten brengen door de gendarmes, is dat wat je wil? Zo kon AB Deprêtre toch overtuigen om te getuigen. De procureur maakte vervolgens duidelijk dat hij niet op vragen wou antwoorden maar wel een tekst wou voorlezen die hij had voorbereid (een viertal A4 tjes). Bij overleg met de commissie leden ontstond hierover een discussie. Coveliers drong erop aan dat hij moest en zou antwoorden. Tenslotte werd overeen gekomen dat Deprêtre maximum een half uur zijn tekst mocht voorlezen en vervolgens op de vragen van de commissieleden moest antwoorden. Zo is het uiteindelijk gegaan.

Maar er was nog meer aan de hand. Het wantrouwen binnen het parket van Nijvel was zo groot dat ik vooraf telefoontjes kreeg van medewerkers van het parket van Nijvel die absoluut wilden aanwezig zijn tijdens de zittingen, ze smeekten er bijna om. Om ze anoniem aanwezig te laten zijn vonden we een oplossing door ze te laten plaatsnemen in de loges van de tolken, waar ze niet zichtbaar aanwezig waren. Er heerste kortom een totaal onderling wantrouwen binnen het parket van Nijvel. Veel later kwam Deprêtre emotioneel naar mij, legde zijn armen om me en zei: "Mille fois merci, Tu m'as sauvé là!", wat ik vreemd vond, want we hadden gewoon gedaan wat van ons werd verwacht, ik heb dat gedrag van Deprêtre nooit begrepen. Een tweede keer dat het fout liep was met die Moens" (slaat zijn ogen in de lucht, maar het er niet verder op in.)"

"Het was een grote vergissing om VDB te ondervragen. Ik kende VDB al jaren, ik wist vooraf dat we niets zouden bijleren. Maar in de pers waren intussen zo'n wilde verhalen verschenen - waarvan de meest volledig onjuist waren, een aantal journalisten waren er op los aan het fantaseren - die VDB in de context van de bende plaatsten. En hij nodigde zichzelf op het laatste moment uit. Toch hebben we ons op korte tijd met een team van vijf personen - en niet de eerste de beste - intensief proberen voor te bereiden op dit verhoor, wat eigenlijk zoals voorspeld niets opleverde. Het gaf dus geen enkele meerwaarde aan de commissie, integendeel."

"Op het eind van de verhoren, stelde zich de vraag hoe het verder moest. Het was duidelijk dat er na alle verhoren veel 'gaten' openbleven waren en zich nieuwe vragen hadden opgeworpen. Een degelijke opvolging was dus aangewezen. Eerst opperde de commissie om alle personen waar nog vraagtekens bijstonden terug te vragen. De meeste mensen binnen de politiek waren niet gewonnen voor dit idee : ge zoudt beter niet doorgaan op die manier zeiden ze, of ge gaat met iedereen boel (ruzie) krijgen'. Er werd dan beslist alles in een lijvig rapport te gieten. Er werd een zeer goed rapport opgesteld in mijn ogen. Een groot aantal justitiële vernieuwingen werden in gang gezet en voor het eerst werd openlijk discussie gevoerd over de 'politieoorlog' en de versnippering van ordediensten. Voor we dit rapport publiek maakten, nodigden we eerst de vijf procureur-generaals uit. Zij kregen als eersten inzage in het rapport. Ze waren hierdoor ergens wel gecharmeerd, en we hoopten op deze manier te vermijden de gerechtelijke wereld tegen ons in het harnas te jagen." Daarna werd het rapport publiek gemaakt.

"Uiteindelijk kwam er later een tweede bendecommissie. Maar intussen was ik minister van Landbouw - wat eigenlijk een zeer internationale job is - en ik vertoefde veel in het buitenland, zo moest ik vaak naar de OESO bijvoorbeeld. Ik had geen tijd om het dossier verder te volgen, maar ik belde regelmatig naar Tony Van Parys om te vragen of ze al 'iets nieuws' hadden gevonden, maar het antwoord was eigenlijk steeds 'neen'."

Op mijn vraag over de controverse rond de vondst in Ronquires. 

Met klem: "Jaloezie. Jaloezie van de ene onderzoeksrechter op de andere. Delta met Troch had schitterend werk geleverd, maar ja de ene vindt iets en de andere niet, dan beginnen ze jaloers te worden en mekaar zwart te maken. De suggestie dat Troch en de zijnen de zakken zelf in het water gegooid zouden hebben is toch te absurd voor woorden. Ze hebben goed en transparant werk geleverd, maar hebben het nooit kunnen voltooien."

Waarom zijn ze opnieuw gaan zoeken op die plaats?

"Ach ja men had opgevangen dat er een Duits team in de buurt was waarop men een beroep zou kunnen doen. Duits staat natuurlijk voor kwaliteit en professionalisme. De indruk bestond dat de vorige duik niet echt professioneel was gebeurd, met slechts één duiker. Vermits het allemaal niet teveel geld mocht kosten, werd het licht op groen gezet om het Duitse team vlug in te schakelen. Er waren immers door getuigen meerdere verdachte bewegingen gemeld in het bos daar (van Houssière) en langs het kanaal van Charleroi. Men heeft toen twee zakken geloof ik gevonden. Met cheques en andere dingen die alleen maar van de daders afkomstig konden zijn. Of het de bedoeling was dat de zakken gevonden zouden worden, weet ik niet. Er werd in ieder geval gezegd dat beide zakken een identieke samenstelling hadden, wat toch vreemd was. Dus zelfs als men één zak vond zouden de conclusies zowat dezelfde zijn."

Over Tinck:

"Nog nooit van gehoord en ik ken ook niemand die er ooit heeft van gehoord. Maar ja de bende is misschien wel twee lagen: onderaan het klein grut, de chauffeurs bijvoorbeeld en andere... Dat er eentje na al die tijd gaat praten kan wel natuurlijk. Maar wat weten die gasten? Niets. De bovenste laag, die men de manipulatoren kan noemen, wat kunnen we daar nog van te weten komen? Deprêtre wou niet weten van die piste, volgens hem waren het enkel criminelen, klein grut. Daarom is het ook fout gelopen in het parket van Nijvel."

"Anderen binnen dat parket hadden een andere mening, maar het mocht niet zijn. Volgens mij, als er één onderdeel van het staatsapparaat mee gemoeid kan zijn, dan misschien de rijkswacht. Die leefden daar in de Leuvensesteenweg in hun eigen wereld. Dat enkelen daar een 'revolutietje' wilden ontketenen of een signaal wilden geven naar de politiek acht ik niet onmogelijk. We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen."

Over de verjaringstermijn:

"De termijn verlengen is het stomste wat men kan doen. Natuurlijk begonnen na de arrestatie alle partijen te roepen dat ze voorstander zijn van een verlenging. Mijn mening: doe het niet. Alleen als de verjaring er komt, kunnen we misschien iets te weten komen. De kans bestaat wel dat er dan iemand die een glas teveel drinkt wat overmoedig wordt en teveel zegt."

Einde gesprek

59

(22 replies, posted in Bibliografie)

Sebastiaan wrote:

Donderdag 11 februari - Cultuurhuis De Leest - Izegem - 5 euro

Jan Rosseel

De Leest wil in de toekomst een aantal jonge, vernieuwende fotografen uitnodigen. De eerste in de rij is Jan Rosseel. Hij projecteert zijn werk, vertelt ons zijn verhaal en zijn doos vol 'tips en tricks' staat helemaal open. Jan Rosseel (Brussel, 1979) is een Visual Storyteller. Het vertrekpunt van zijn projecten zijn historische gebeurtenissen waar hij een visuele interpretatie van maakt. De basis van het werk is uitvoerig onderzoek en experiment waarbij hij gebruik maakt van fotografie, video en geluid. Zijn werk is ondermeer tentoongesteld in Fomu (Antwerpen), FOAM (Amsterdam) en in Tokyo, Dubai, NY en Parijs en gepubliceerd in NY Times, Le Monde, DS Weekblad, Vrij Nederland en FOAM magazine.

Kaarten zijn bestelbaar vanaf 24 november via www.deleest.be

Morgenavond in De Leest in Izegem, Sint Jorisstraat 62 om 20u30

Zie ook » www.janrosseel.com

60

(22 replies, posted in Bibliografie)

Donderdag 11 februari - Cultuurhuis De Leest - Izegem - 5 euro

Jan Rosseel

De Leest wil in de toekomst een aantal jonge, vernieuwende fotografen uitnodigen. De eerste in de rij is Jan Rosseel. Hij projecteert zijn werk, vertelt ons zijn verhaal en zijn doos vol 'tips en tricks' staat helemaal open. Jan Rosseel (Brussel, 1979) is een Visual Storyteller. Het vertrekpunt van zijn projecten zijn historische gebeurtenissen waar hij een visuele interpretatie van maakt. De basis van het werk is uitvoerig onderzoek en experiment waarbij hij gebruik maakt van fotografie, video en geluid. Zijn werk is ondermeer tentoongesteld in Fomu (Antwerpen), FOAM (Amsterdam) en in Tokyo, Dubai, NY en Parijs en gepubliceerd in NY Times, Le Monde, DS Weekblad, Vrij Nederland en FOAM magazine.

Kaarten zijn bestelbaar vanaf 24 november via www.deleest.be