Hieronder de beschrijving van de feiten en het onderzoek, zoals het in de akte van beschuldigingen stond. De tekst is oorspronkelijk in het Frans en is door mij vertaald met Deepl. De namen van de getuigen en de personen die Haemers een alibi hebben gegeven, heb ik afgekort.

Op 17 juli 1986, rond 23u35, is een bestelwagen van de firma Group 4 Securitas gestopt voor het kantoor van het Gemeentekrediet in Gooik, Ninoofsesteenweg 149a. (*)

Aan boord bevonden zich twee agenten van de firma: Georges Vindevogel en Alphonse Brousmiche. Ze doen de ronde langs zevenenveertig bankfilialen gelegen ten zuid-oosten van Brussel, om het geld op te nemen dat 's nachts is gedeponeerd in de nachtkluizen en het geld te plaatsen voor de operaties van de volgende dag.

Brousmiche en Vindevogel stappen uit het busje, gaan het filiaal binnen in de nachtkluis. Toen ze weggingen, werden ze aangevallen door twee mannen wier gezichten waren gemaskeerd door bivakmutsen en die vuurwapens tonen. Deze mannen lagen waarschijnlijk op de loer in de steeg die het filiaal scheidt van het naburige gebouw.

Een van de criminelen duwt Brousmiche op de grond, ontwapent hem en dwingt hem vervolgens de deur van het busje te openen. Tegelijkertijd schiet de andere Vindevogel met een kogel door het hoofd.

Nadat ze van Brousmiche tien enveloppen met waardevolle spullen hadden gekregen, vluchtten de twee daders in een auto die midden op de weg stond te wachten. Ze namen ook de wapens van de Securitas-agenten mee en de koffer die Brousmiche bij zich had toen hij het filiaal verliet. De koffer bevatte 4.400.000 BFR in contanten, reischeques met een totale waarde van 2.000.000 lire, spaarbrieven met een waarde van 1.010.000 en een niet nader gespecificeerd bedrag in vreemde valuta.

Gealarmeerd door een buur via de 900 dienst, kwam de rijkswacht ter plaatse om 23u44. Het levenloze lichaam van Vindevogel lag op de linker voorvleugel van de bestelwagen.

De autopsie op het slachtoffer door Drs. Tahon en Dr. Bonbled en de ballistische expertise van de heer Pletinckx, heeft vastgesteld dat Vindevogel was neergeschoten vanop een afstand van ongeveer 4 tot 6 meter.

De kogel kwam links van de neus uit het achterhoofd en doorboorde de schedelbasis, de basis van de kleine hersenen en de hersenstam. De dood kwam zeer snel. Hoewel de kogel die Vindevogel doodde niet werd gevonden, werd een huls ontdekt op de plaats delict. Het was een 9 mm Para FN Lot 77 patroon (waarschijnlijk uitgeworpen toen de moordenaar zijn pistool weer laadde, hoewel deze eerste patroon al in de kamer zat). Een patroonhouder van hetzelfde kaliber en merk werd vlakbij gevonden.

Er kon geen ballistisch verband worden vastgesteld met andere gebeurtenissen van dezelfde aard.

Naast Brousmiche identificeerden en ondervroegen de onderzoekers vier ooggetuigen van de gebeurtenissen, namelijk twee automobilisten die langs de Ninoofsesteenweg (Albert C. en Marthe H.) reden en de bewoners van het CERA-filiaal naast het filiaal van Gemeentekrediet (Herman D. en Gina D.). De verklaringen van de verschillende personen hierboven, heeft het mogelijk gemaakt om de feiten te reconstrueren op de manier zoals hierboven aangegeven.

Op 18 juli 1986 werd een blauwe Peugeot 505 teruggevonden op een parking in Meerbeek (Ninove). Op een parking in Meerbeek (Ninove) werd een Peugeot 505 teruggevonden die in de nacht van 16 op 17 juli gestolen was uit een garage in Braine-I'Alleud. Volgens een getuige (Luc D.) was de auto achtergelaten op de parking in de nacht van 17 op 18 juli, rond 0u30.

Op de achterbank van de Peugeot lag een zwarte koffer met daarin documenten van het Gemeentekrediet in Leerbeek, evenals de service formulieren met betrekking tot de ronde die werd uitgevoerd door Vindevogel en Brousmiche. Bovendien werden de vingerafdrukken van wijlen Vindevogel geïdentificeerd op een van de documenten.

Deze koffer werd formeel door Brousmiche herkend als de koffer die hij in zijn hand had toen hij werd aangevallen toen hij het agentschap verliet. De gevonden documenten maakten deel uit van de inhoud van de koffer op het moment van de aanval.

Op 24 juli 1986 ontving wachtmeester Marc Rokegem, van de BOB van Halle, verklaringen van drie personen die de wens uitten anoniem te blijven.

Zij verklaarden dat op 17 juli 1986 omstreeks 20.00 - 20.30 uur in Leerbeek een donkerblauwe Peugeot 505 geparkeerd stond op een landweggetje dat de Bosstraat met de Ninoofsesteenweg verbond. Een man zat gehurkt naast het voertuig, vlakbij het openstaande bestuurdersportier. Omdat de auto de doorgang belemmerde van een landbouwtractor en een kudde vee die in tegengestelde richting kwam, stapte de man achter het stuur, manoeuvreerde de auto een veld in en bracht de auto vervolgens terug naar zijn oorspronkelijke positie.

Een uur later werd de Peugeot 505 weer in dezelfde positie gezien. De bestuurder zat nog steeds in dezelfde gehurkte houding. Getuigen identificeerden de in Braine-l'Alleud gestolen en in Meerbeek teruggevonden Peugeot als de Peugeot die ze hadden gezien. Twee van hen zeiden ook dat de auto een tas bevatte die deed denken aan een gitaarkoffer en die zich uitstrekte van de bestuurdersstoel tot het midden van de achterruit.

Een controle uitgevoerd door de onderzoekers toonde aan dat vanaf de locatie waar de getuigen de Peugeot plaatsten, het mogelijk was om duidelijk de radioverbindingen op te vangen tussen het Securitas-controlecentrum en een voertuig in de buurt van het Gemeentekrediet in Leerbeek.

Getuigen gaven de volgende beschrijving van de bestuurder van de Peugeot:

• Man

• 20-25 jaar

• 1m75-1m80

• Slank

• Mager, scherp gezicht, bleke huidskleur

• Geen baard, snor of bril

• Lichtbruin of blond haar, kort, plat

• Kleur ogen waarschijnlijk donker

• Rechte neus

• Normale mond;

• Min of meer smalle kin

• Kleine oren

Op basis hiervan is een robotfoto opgesteld.

Op 13 oktober 1986 werd Patrick Haemers voorgeleid aan anonieme getuigen in de lokalen van de Brusselse gemeentepolitie. Een politieagent met gelijkaardige fysieke verschijning had naast hem plaatsgenomen. De drie getuigen herkenden Haemers als de inzittende van de Peugeot, met een waarschijnlijkheid waarschijnlijkheid van respectievelijk 70%, 90% en 80%.

Op 20 november 1986 werd een nieuwe presentatie gedaan bij de gerechtelijke politie
politie in Brussel. Patrick Haemers (met nummer 4) en Philippe Lacroix werden bij drie politieagenten geplaatst.

Twee van de drie anonieme getuigen verschenen. Zij noemden formeel 4 (d.w.z. Haemers) als de man die zij op 17 juli 1986 bij de Peugeot hadden gezien.

De twee getuigen die de aanwezigheid van een soort gitaarkoffer achterin de Peugeot hadden gemeld, kregen ook twee geweerkoffers te zien die respectievelijk bij Haemers en Lacroix waren ontdekt. De getuigen identificeerden deze zaken, naast elkaar geplaatst, met het object dat ze hadden beschreven.
De landbouwer die de tractor bestuurde en aan wie de bestuurder van de Peugeot voorrang moest verlenen werd geïdentificeerd en ondervraagd door de BOB van Halle. Deze getuige, Jean-Pierre O., herkende Patrick Haemers, van een foto, als de bestuurder in kwestie. Op 20 oktober 1986 identificeerde O. formeel Haemers, op vertoon, eraan toevoegend dat de man die hij had gezien op de dag van de feiten, net als de verdachte een klein oorbel aan zijn linkeroor droeg.

Brousmiche zei dat hij de persoon die hem had aangevallen niet kon herkennen omdat hij een bivakmuts droeg. Hij merkte echter op dat de man een zwarte jas droeg met een leerachtige textuur. De beschrijving die hij gaf kwam overeen met het kledingstuk, bekend als "Lafont", dat gebruikt wordt door werknemers die elektriciteitsmasten beklimmen.

Een jasje van dit type werd gevonden tijdens de huiszoeking bij Patrick Haemers thuis op 13 oktober 1986. Het werd getoond aan Brousmiche, die verklaarde dat het "goed leek op het jasje gedragen door de daders”.

De robotfoto, gebaseerd op de beschrijving door de anonieme getuigen, is getoond aan Marce! C., een agent van Securitas die aanwezig was bij de overval gepleegd op 17 september 1986 in
Wezembeek-Oppem.

C. identificeerde formeel de fysionomie op het portret met dat van een van de daders van de overval in Wezembeek-Oppem en herkende ook de persoon op de foto als Patrick Haemers.

Op 24 augustus 1986 diende Denise Tyack een klacht in bij de politie in Sint-Genesius-Rode, in verband met een diefstal die volgens haar zojuist in haar auto was gepleegd. De politieagenten stelden vast dat de deflector van het rechter voorportier van het voertuig.kapot was.

Tyack meldde dat haar handtas, met daarin verschillende documenten waaronder haar identiteitskaart en cheques, verdwenen was.

Sommige van de betrokken documenten werden op 3 december 1986 teruggevonden in de berm van de autosnelweg Brussel-Parijs, ter hoogte van Beersel. Daaronder bevond zich een reproductie van een kenteken EBG-048, toegeschreven aan een zekere Victor B., gedomicilieerd te Gooik, Bosstraat, (…), d.w.z. vlakbij de plaats waar de Peugeot 505 werd gezien door O. en de drie anonieme getuigen.

Het bleek dat B. nooit het slachtoffer was geweest van diefstal of het verlies van een reproductie van zijn kentekenplaat. Er is dus alle reden om aan te nemen dat het een nummer was dat bij de diefstal werd genomen en gereproduceerd voor de overval. Deze techniek maakt het mogelijk om een eventuele computercontrole te verijdelen, in het geval dat het nummer is genoteerd door een getuige.

Patrick Haemers, die op 14 oktober 1986 werd gearresteerd in verband met het onderzoek naar de overval in Leerbeek, ontkende bij de gebeurtenissen betrokken te zijn geweest. Hij ontkende ook in de buurt te zijn geweest van de plaats van de feiten, op de plaats en in de omstandigheden waar getuigen hem beweren te hebben gezien.

Sindsdien heeft hij zijn ontkenningen gehandhaafd, onder andere in verklaringen afgelegd in Brazilië na zijn arrestatie in dat land.

Denise Tyack verwees naar getuigen die volgens hem de aanwezigheid van Haemers op een verjaardagsfeestje op de avond van 17 juli 1986 kunnen bevestigen.

De eerste persoon die getuigde, Pascal D., meldde dat Patrick Haemers inderdaad aanwezig was geweest op het verjaardagsfeestje van zijn vriend op 16 juli 1986.

De persoon genaamd Philippe M. verklaarde allereerst dat hij geen herinneringen heeft aan het genoemde feest. Tijdens een latere hoorzitting verklaarde hij echter dat hij, "zich mede baserend op de mening van anderen", zich herinnerde op de avond van 17 juli 1986 in het café "Mailcoach" iets te hebben gedronken met Haemers.

M. beweerde dat Bruno M. en Eric T. die avond ook aanwezig waren. Dit wordt echter niet bevestigd door M. of door T.

Op 26 november 1986 richt Michel Vander Elst, destijds advocaat van Haemers, zich schriftelijk tot de onderzoeksrechter met het verzoek Alain T. te horen. T. die, volgens Tyack, kon bevestigen dat hij de avond van 17 juli 1986 had doorgebracht met Patrick Haemers.

T., die op 30 december 1986 werd ondervraagd, verklaarde dat hij in de nacht van 17 op 18 juli met Haemers in verschillende etablissementen was uitgegaan en dat ze pas op de 18e om 6 uur 's ochtends uit elkaar gingen. Er moet echter worden opgemerkt dat T. destijds goed was bevriend met Haemers.

Hij voegde zich om onduidelijke redenen bij Haemers in Benidorm, waar hij van 19 tot 27 juli 1986 verbleef; bij zijn terugkeer werd T. bovendien aangehouden aan de grens, in gezelschap van Haemers, in diens auto;

Het was onder dekking van T.’ valse paspoort dat Haemers naar Zuid-Amerika vloog na zijn ontsnapping.

(*) De locatie » Google Maps