Re: Paul Latinus

In oktober 1994 kwam op het proces Bouhouche-Beijer ook de zaak WNP versus Staatsveiligheid ter sprake.

Victor Massart, agent van de Staatsveiligheid, verklaarde op dat proces dat Paul Latinus kennis had van geheime verbergplaatsen, die in het kader van de operatie 'Stay Behind', de Belgische versie van Gladio, door de Staatsveiligheid en de inlichtingendiensten van het leger voorzien waren.

Daarnaast verklaarde Massart ook dat, in april 1984, hijzelf en zijn medewerkers, elk contact met hun informant van de WNP [Michel Libert] moesten stopzetten “omdat Albert Raes de bruggen met de WNP wou opblazen. Ik ben er nochtans van overtuigd dat deze mensen gevaarlijk konden zijn.”

Bron: Belga-telex | 3 oktober 1994

Re: Paul Latinus

Op 15 juni 1989 interpelleert een senator [naam is onbekend] de toenmalige minister van Justitie Melchior Wathelet over de WNP:

Sedert 1983 al wijst de spreker op de betwistbare praktijken van een aantal politie- en gerechtsdiensten. In die tijd werd zijn interpellatie op heel wat scepticisme onthaald. Nu blijkt dat die interpellatie grotendeels gegrond was. Nog andere ernstige feiten hebben plaatsgevonden zoals de teruggave van het dossier over het  Front de la Jeunesse in 1980, het verlies van het dossier over het WNP tussen Brussel en Nijvel, gezuiverde dossiers, de invloed die wordt uitgeoefend door sommige procureurs die aanwezig zijn bij het verhoor van sommige beklaagden.

De minister van justitie Melchior Wathelet antwoordde als volgt:

Op de vraag over het verlies van het dossier over het WNP, kan ik antwoorden dat sommige dossiers werden gezuiverd, het dossier Latinus heeft dit bewezen. Men heeft immers documenten teruggevonden die nooit in het dossier zijn voorgekomen.

Het is mij helemaal niet duidelijk wat er precies bedoeld wordt met het verlies van het dossier WNP. Over welk dossier over de WNP gaat dit (de diefstal van de telexen, de Pastorale-moorden, de groepering WNP zelf, ...)? En wat wordt bedoeld met de 'zuivering van dossiers' of 'teruggave van dossiers'?

Re: Paul Latinus

Etranglé ou pendu?

Venons à la mort de Latinus. Descendu au matin du 25 avril 1984 dans la cave du pendu (déjà à la morgue), le juge Schlicker n'a pas fait photographier les lieux ni peser le corps par le légiste (qui a rentré son rapport dix mois après!). On a dû demander à sa mère combien pesait Latinus (50 ou 55 kilos, lit-on dans le dossier)! C'est sur cette base qu'ont été réalisés les tests de traction sur un câble téléphonique du même type.

Pour M. Morlet, la pendaison "pieds ne touchant pas le sol" est à exclure: Latinus est mort en pendaison incomplète ou par strangulation. Mais tous les tests ont été faits dans l'hypothèse de la pendaison verticale: ça cassait toujours. On n'a pas fait vérifier l'hypothèse de la pendaison incomplète. Plutôt que de fermer les portes des hypothèses, le juge Schlicker les a ouvertes ou entrouvertes. Le dossier Latinus est ainsi devenu le dossier "WNP n° 2".

Le 20 mai 1986, le procureur Deprêtre écrit au parquet général qu'il va inventorier le dossier et le communiquer avec un projet de réquisitoire de non-lieu. "Il n'a pas encore le dossier et déjà il annonce le non-lieu...", laisse tomber le président Bourgeois. M. Morlet dit que c'est en réponse à cette lettre que l'avocat général Jaspar a demandé trois nouveaux devoirs (l'hypothèse de la pendaison érotique) avant le non-lieu obtenu en novembre 1986, suivant le réquisitoire du procureur de Nivelles basé sur le suicide.

"Si le parquet général avait été consulté par M. Deprêtre, il aurait demandé un non-lieu en cause d'inconnu, laissant ouverte la porte au crime. Je vous le certifie", ajoute M. Morlet.

On passe au dossier Pinon que possédait Latinus et que son amie lui subtilisa quatre mois avant sa mort. En février 1985, le juge Schlicker décida d'interroger le Dr Pinon et de perquisitionner chez son ex-épouse. Puis il y a renoncé après que le procureur Deprêtre lui eut donné des "explications verbales" sur le dossier Pinon. Le juge a alors retiré de son dossier les pièces relatives à ces devoirs.

Bron: Le Soir (René Haquin) | 5 juli 1989

Re: Paul Latinus

In het kader van het onderzoek van de (zelf)moord van Latinus had onderzoeksrechter Schlicker, in januari 1985, opdracht gegeven aan de BOB van Waver om onderzoek te voeren over de relatie tussen de WNP militanten en agenten van de Staatsveiligheid, alsook over de eventuele betrokkenheid van geheime diensten o.a. de Mossad. Bepaalde van deze opdrachten werden nadien echter ingetrokken.

En janvier 1985, le juge Schlicker avait chargé la BSR de Wavre d'enquêter sur les militants du WNP et leurs relations avec des membres de la Sûreté, ainsi que sur une implication éventuelle de services secrets, notamment israéliens. L'expert ne relève pas que certains de ces devoirs prescrits ont été ensuite décommandés, ce qui jeta un "froid" entre le juge et ses enquêteurs.

Bron: Le Soir (René Haquin) | 30 september 1989

85

Re: Paul Latinus

Pierre Morlet: "Het onderzoek naar het overlijden van Latinus was al net zo absurd. Bij een verdacht sterfgeval moet je voorzorgen nemen: de gerechtelijke politie komt ter plaatse, er worden foto's genomen, de wetsdokter onderzoekt het lichaam uitwendig? Dat is de regel, maar wat is hier gebeurd? Onderzoeksrechter Schlicker kwam in de kelder toen het lijk al verwijderd was, en hij gaf geen opdracht om Latinus te wegen. Als je wilt nakijken of het gaat om een echte of gesimuleerde ophanging, moet je nochtans het gewicht van het lichaam van de dode kunnen vergelijken met de sterkte van het snoer dat gebruikt werd. Niks daarvan was gebeurd. Alles is daar op een rare manier verlopen."

"Latinus was een vreemde vogel, een verlopen figuur. Waarom had hij de WNP opgericht? Wat was daar de zin van? Toen hij dat deed, was hij nochtans geen stakker, maar een coming man. Waarom lanceerde hij zich in zo'n duistere zaak?"

Ja, waarom? 

"Volgens de elementen die ik heb, en die al oud zijn, is de hoofdvraag: wat was die WNP nu eigenlijk? Ging het om een gestructureerde extreem-rechtse, terroristische groep? Er zaten inderdaad potentieel gevaarlijke figuren in, zoals Eric Lammers en Marcel Barbier. Of was het een spookorganisatie, die bedoeld was om de Staatsveiligheid te destabiliseren en in de eerste plaats de administrateur-directeur-generaal ervan, Albert Raes, die in de ogen van een aantal mensen misschien een dictatoriale en vrijwel oncontroleerbare macht had? Je hebt soms het gevoel dat de WNP werd opgericht om de Staatsveiligheid te onthoofden."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Paul Latinus

Op het assisenproces van de Pastorale-moorden haalde de advocaat-generaal Jaspar de 'zelfmoord' van Latinus aan en zei hij daarover dat in het dossier een verklaring zit die meldt dat Michel Libert instructie gegeven heeft om Latinus te vermoorden.

Bron: Le Soir | 20 mei 1987

87

Re: Paul Latinus

Ik schreef het een jaar geleden al: Latinus werd vermoord na de breuk binnen WNP omdat Latinus niet akkoord was met de harde koers die de groep-Libert wilde varen. Hij was zelfs bereid om zijn WNP-kameraden te verraden bij Marnette. Een beslissing die hij met zijn leven heeft moeten bekopen.

Het lijkt me duidelijk, dat de beslissing voor die moord uit de kring rond Libert kwam. De kans is zeer groot dat het Libert zelf was die deze opdracht heeft gegeven. Het is ook opvallend dat de zwaarste feiten van de Bende van Nijvel plaats vinden na de dood van Latinus.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Paul Latinus

Jammer dat Libert na zijn laatste aanhouding zo vroeg weer is vrijgelaten.

Re: Paul Latinus

Latinus infiltrant of informant van Staatsveiligheid en Smets dezelfde strategie binnen WNP en later blijkt dat voor dhr. Raes deze bende van WNP een bende "zotten" is. Als dit heerschap een boek dacht of meende te moeten schrijven, kon dit werk maar één hoofdstuk tellen: "Excuses".

Re: Paul Latinus

Terug naar de essentie. De geënsceneerde zelfmoord van Latinus is m.i. meer het werk van Staatsveiligheid. Latinus en Smets hadden toch een rare vorm van samenwerking. Normaal geef je "iets" en neem je "iets", in deze relatie draaide dit blijkbaar anders uit. En ja, Libert, kon van deze wending dankbaar gebruik maken. De periode van (zelf)moord, geeft Lekeu z'n ontslag en enkele maanden later vertrekt, vlucht hij.