DE ARRESTATIE VAN DE CCC
Op 16 december worden de vier belangrijkste leden van de CCC - Pierre Carette, Bertrand Sassoye, Didier Chevolet en Pascale Vandegeerde - gearresteerd in een Quick-restaurant in Namen. Dit is het verhaal van die arrestatie.
Het verhaal begint op 4 november 1985, op die dag is er een zware bomaanslag in Etterbeek. Een Renault-wagen die gehuurd was bij Eurocar in Antwerpen, met aan boord een zware bom, ontploft voor het hoofdkantoor van de Bank Brussel Lambert (BBL).
Op 6 december 1985 plegen de CCC en "een groep van Internationalistische Communisten in Frankrijk" (waarschijnlijk Action Directe) twee aanslagen op bijna hetzelfde moment; één op een betonnen kraankamer van een NAVO-pijplijn in het Belgische Wortegem-Petegem en een tweede op de hoofdzetel van het Central Europe Pipeline System in het Franse Versailles.
De aanslag van 6 december is de laatste aanslag van de CCC. Op maandag 9 december 1985 krijgen verschillende nieuwsredacties een brief van de CCC om het einde van de "Campagne Pierre Akkerman" aan te kondigen. De brief was op 6 december om 18u afgestempeld in 'Brussel X', een sorteercentrum van De Post.
Na de aanslag op 4 november in Etterbeek vindt de politie een vingerafdruk op een stuk zwarte tape op een parkeerbeugel. De terroristen hebben die beugel de dag voor de aanslag doorgezaagd. Om dat te camoufleren hebben ze de twee doorgezaagde stukken aan elkaar geplakt met zwarte tape. Op die manier kunnen ze de dag daarna de beugel direct neerklappen en de bomauto parkeren voor het gebouw.
De tape werd in het laboratorium van de Gerechtelijke Politie verwijderd van de beugel. Door water in een omgekeerde aquarium te laten verdampen, werd de vingerafdruk gevonden. De gerechtelijke politie heeft die vingerafdruk gecontroleerd in de databank. Na enige tijd is er een match; het blijkt de vingerafdruk van Pierre Carette te zijn.
De vingerafdrukken van Carette zaten in de databank omdat hij had op een bepaald moment had deelgenomen aan een betoging en tijdens die betoging was opgepakt. Bij die aanhouding werden zijn vingerafdrukken genomen. Het is niet duidelijk wanneer die betoging was. Mogelijk was dit voor Carette besloot om een clandestien leven te leiden.
Nadat de politie een match heeft, wordt er onmiddellijk een opsporingsbevel gepubliceerd. De foto's van de vier verdachten worden door de politie voorgelegd aan handelaars uit de buurt van de CCC'ers. Eén van die handelaars belt op maandag 16 december 1985 naar de Staatsveiligheid om te zeggen dat hij in zijn straat in Charleroi Pascale Vandegeerde ziet wandelen. Die tip is het begin van een schaduwoperatie.
Leden van de staatsveiligheid beginnen Vandegeerde te volgen in Charleroi. Op een bepaald moment vertrekt Vandegeerde samen met Didier Chevolet uit een herenhuis in Charleroi en gaan ze naar het station. Daar nemen ze de trein naar Namen. De VSSE-ploeg uit Charleroi stapt bewust niet op de trein om niet ontmaskerd te worden. Ze verwittigen de Staatsveiligheid in Brussel.
Een Brusselse ploeg vertrekt razendsnel met de auto naar Namen want ze moeten daar aankomen vooraleer de trein uit Charleroi toekomt. Ze zijn op tijd aan het station en beginnen de achtervolging van Vandegeerde en Chevolet door de straten van Namen. Ze zien hoe Vandegeerde en Chevolet het café "Auberge Le Goéland" in de Rue de Fer (*) binnen stappen en aan een tafel gaan zitten bij twee mannen. Die twee zijn Pierre Carette en Bertrand Sassoye.
(*) Klinkt de Rue de Fer bekend? Dat komt omdat de in Ohain gestolen VW Golf op een bepaald moment in een parking in de Rue de Fer heeft gestaan.
De vier CCC-leden drinken één consumptie en na 25 minuten verlaten ze het café en stappen ze naar het Quick-restaurant aan het station van Namen. Het is ongeveer 14u20 wanneer ze het fast food-restaurant binnen stappen. De Staatsveiligheid beslist op dat moment om het viertal te arresteren en ze roepen versterking op van de rijkswacht. Ze slagen er echter niet om de rijkswacht bereiken, er neemt niemand de telefoon op. Uiteindelijk wordt de GP van Namen opgeroepen voor de arrestatie.
Op de hoek van de straat krijgen de leden van de GP een briefing. Ze weten op dat moment niet wie ze moeten arresteren. Na 20 of 40 minuten, de duur verschilt naargelang de bron, gaat de arrestatieploeg naar binnen. Twee agenten gaan langs achter binnen, de rest van de ploeg langs de hoofdingang. Eerst worden de toiletten nagekeken en dan worden de vier CCC'ers gearresteerd. Het is pas op dat moment dat een GP'er ziet wie ze gearresteerd hebben.
Bij hun arrestatie zijn de vier CCC-leden gewapend. Ze hebben allemaal een schietklaar wapen bij. Ze worden echter totaal verrast bij hun arrestatie zodat ze geen mogelijkheid hebben gekregen om hun wapens te gebruiken.
Normaal zou de Groep Diane deze arrestatie moeten uitvoeren. Maar hier was geen tijd voor. De vier CCC'ers zaten immers samen. De Staatsveiligheid beslist dat ze zo'n kans nooit meer zouden krijgen.
EEN CCC-BRIEF
Op woensdag 22 januari 1986 publiceert de krant Le Soir een brief van de CCC:
Gevangen CCC-leden schrijven brief
In een brief aan het dagblad Le Soir hebben vier gevangen zittende leden van de Strijdende Communistische Cellen woensdag [22 januari] laten weten dat zij er trots op zijn lid te zijn van de bende die in 14 maanden tijd meer dan 20 bomaanslagen pleegde, waarbij twee doden vielen.
"Wij zijn militante communisten en onderstrepen met kracht en trots onze verbondenheid met de Cellules Communistes Combattantes", aldus het viertal in de brief aan de Brusselse krant. De brief was getekend door de vermeende CCC-leider Pierre Carette (33) en zijn medeplichtigen Didier Chevolet (30), Pascale Vandegeerde (28) en Bernard Sassoy (22). Zij werden op 16 december gearresteerd.
"De vier arrestaties zijn een slag voor onze organisatie", luidde de brief verder, maar de verdachten kondigden aan verder te zullen werken "binnen de grenzen van onze huidige situatie".
Bron: Gazet van Antwerpen | 23 Januari 1986
Het feit dat de brief zogezegd door de vier CCC-leden is ondertekend, is vreemd. Ik neem aan dat de vier CCC-leden niet in dezelfde cel zaten. Eén CCC'er kan nog wel de brief gemaakt hebben maar op welke manier zijn daar dan de handtekeningen van de 3 anderen op geraakt?
En hoe hebben de CCC'ers ervoor gezorgd dat die brief op de redactie van Le Soir is terecht gekomen? Alle in- en uitgaande post in de gevangenis wordt gecontroleerd.
Heeft iemand buiten de gevangenis de brief geschreven en de handtekeningen van de vier gearresteerde CCC'ers, met of zonder hun toestemming, op de brief gezet? Of heeft één van de vier gearresteerde CCC-leden de brief geschreven en bv. via een advocaat uit de gevangenis gesmokkeld?
Het toeval wil dat de dag voordat de brief gepubliceerd wordt, de befaamde "Mijnheer X"-nota gemaakt wordt.
WAT MET ELNIKOFF?
Op een bepaald moment verklaart WNP-lid Christian Elnikoff:
"Je crois quand même être parvenu à égaliser plus ou moins le score, comme on dit, puisque par chance et sans y avoir grand mérite, je suis parvenu à démolir les CCC."
Ik heb me altijd afgevraagd wat Elnikoff hiermee bedoelde. Een mogelijke piste: Elnikoff was aanwezig op een betoging waar ook Carette aanwezig was. Elnikoff heeft op die betoging de boel op stelten gezet zodat linkse betogers aangehouden werden. Eén van die aangehouden personen was Pierre Carette, waarna zijn vingerafdrukken werden genomen en in de databank terecht komen. Deze toevallige samenloop van omstandigheden heeft dus voor een doorbraak gezorgd in het CCC-onderzoek, want zonder die vingerafdrukken was er geen doorbraak.
Bron: Tekst gebaseerd op verschillende documentaires, reportages, artikels en boeken
"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via »
Facebook |
YouTube
