Re: Gladio België

De Valkeneer heeft de namen opgevraagd van alle Gladio-leden, nu ze nog krijgen. In de reportage kwam ook ter sprake dat er een 2de parallel Gladio-netwerk zou bestaan met infiltratie van (extreem) rechts dat niets met het oorspronkelijk Gladio-netwerk zou te maken hebben. Is dat waar of tracht men nu al te anticiperen op bepaalde verdachtmakingen /beschuldigingen?

De grote Manitou ziet alles

12

Re: Gladio België

Ook in Italië was het niet het eigenlijke "Gladio"/StayBehind-systeem maar de schaduw-Gladio (NAR, ...) die achter de terreur zat. Er is een verschil tussen patriotten die goed met zenders kunnen omgaan en extreem-rechtse fanatici. Toen Andreotti met Gladio op de proppen kwam, was dat een soort "slachtofferen" van een staatsgeheim om de meer delicate en onfrisse structuren te redden (o.a. de zaak Moro). Wat gelukt is.

Re: Gladio België

Ik herinner me vooral dit van de docu: In België had je een militair netwerk én een netwerk van de Staatsveiligheid. Die laatsten hebben in de loop der jaren al wat voornamen en initialen gelost. Langs militaire kant is er totaal geen medewerking wat betreft het vrijgeven van namen.

Re: Gladio België

Volgens mij was die 'schaduw Gladio' wel degelijk verweven met de 'reguliere' Gladio. Een overheidsorganisatie, die op geen enkele manier gecontroleerd werd, waarvan men weet dat ze compleet onwettelijke praktijken uitvoerde? Dat is vragen om misbruik van overheidsmiddelen naar het criminele milieu toe. Denk maar aan de vele ondergrondse wapendepots die werden opgericht. Welke koehandel is daarvoor niet gebeurt? Want dit waren ontraceerbare wapens. Men kon die dus enkel vinden bij illegale wapenhandelaars.

Ik verwijs hierbij graag naar de reportage van Peter R. de Vries. Die legde een koehandel van illegale Gladiowapens bloot in Nederland. Daarbij waren ook Belgische wapenhandelaars betrokken.

15

Re: Gladio België

Volgens de Amerikaanse generaal Bernard Rogers, de opvolger van Haig bij de NAVO, was het organiseren van Stay Behind een zaak van de nationale regeringen. De namen van de Gladioleden werden in het grootste geheim bewaard in Londen en Boston.

Op 31 januari 1991, om kwart over tien 's ochtends, landde kolonel Jean Bodart van de militaire inlichtingendienst op de RAF-luchtmachtbasis van Northolt ten westen van Londen. Hij kwam er dertien doosjes ophalen die de geheime codes bevatten van de namen van de Belgische Gladioleden en een oude Remington-schrijfmachine om ze te ontcijferen. Twee uur later vloog hij terug naar België. (...)

Albert Raes hulde zich, ruim 23 jaar na zijn nepgetuigenis voor de Gladiocommissie van de Senaat, opnieuw in stilzwijgen toen hem in TerZake naar namen van Gladioleden en een mogelijk verband met de Bende van Nijvel werd gevraagd. Raes bleef zijn ondoorgrondelijke zelf. (...)

Bron: De Bende van Nijvel - verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

16

Re: Gladio België

De officiële Belgische Stay Behind werd in november 1990 ontbonden. De organisatie bestond op dat moment nog uit vijftien actieve militairen, verantwoordelijk voor de vorming en logistiek, en een tiental gepensioneerde militairen, inclusief rijkswachters, die de rekrutering en het instrueren van een veertigtal clandestiene agenten voor hun rekening namen, van wie een aantal actief was in de illegale wapenhandel. Ongetwijfeld raakte een dissidente fractie in de ban van hetzelfde anticommunistische discours van enkele diehards met NAVO-connecties. Ze deden net zoals in Italië een beroep op extreemrechts met connecties in de onderwereld. Zo ontstond de 'Bende van Nijvel'.

Bron: De Bende van Nijvel - verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Gladio België

Er verscheen zopas alweer een goede analyse van Walter De Smedt aangaande de verschillen in de naoorlogse waarheid zijnde de officiële, de volkse, de gerechtelijke en de wetenschappelijke waarheid » www.apache.be

Een paar citaten:

Op 14 november 1990 moest onze defensieminister Guy Coëme publiekelijk erkennen dat er ook in ons land een afdeling van het netwerk bestond. Dat had tot gevolg dat er een senaatscommissie werd opgericht om het bestaan en de werking van de Belgische Gladio te onderzoeken en er een permanent comité van toezicht op de inlichtingendiensten, het Vast Comité I, werd opgericht. Maar noch de Gladiocommissie in de Senaat, noch het Vast Comité I hebben tot de ontdekking van de waarheid geleid.

Wie er deel uitmaakte van Gladio, wat dit netwerk nu juist heeft gedaan en vooral of er bindingen waren met de bende feiten of de aanslagen van de CCC's, kon de senaatscommissie niet beantwoorden omdat de leden van het netwerk zowel als de burgerlijke en militaire inlichtingendienst uitdrukkelijk op hun plicht tot geheimhouding gingen staan, en de commissie het er bij liet. Het comité I kwam er in zijn nu toch langer bestaan zelfs niet toe hierover onderzoek te doen. (...)

Dat de "raison d'états" de voornaamste rem op het ontdekken van de waarheid was, kan moeilijk worden ontkend en dat geldt zowel voor de Gladio-affaire als voor de bende aanslagen. De parlementairen die bij het onderzoek hierover betrokken waren hebben dat dan ook niet gedaan. (...)

De gerechtelijke waarheid heeft het grote voordeel dat zij steunt op een in een publiek debat beoordeelde beantwoording van én de bewijsvoering én de schuldvraag. De gerechtelijke waarheidsvinding heeft dan weer één groot nadeel: tijdens het vooronderzoek blijft alles geheim en dat vooronderzoek kan erg lang duren. Dat is overigens het geval met het Bende van Nijvel-onderzoek dat nu de verjaring bereikt en daarom een wetswijziging nodig is om het te kunnen voort zetten. Intussen kan dergelijk onderzoek verworden tot wat senator Bourgeois terecht de "geheimzinnigheid van het onderzoek" noemde. Wie het negatief wil stellen, kan zelfs beweren dat een gerechtelijk onderzoek daardoor de beste plaats is om een geheim te bewaren. (...)

Het boek [Wie heeft Lahaut vermoord? - De geheime Koude Oorlog in België] brengt het op grond van wetenschappelijk onderzoek verkregen en dus op archiefstukken gesteunde bewijs van het bestaan in ons land van een naoorlogs, geheim parallel en privé inlichtingen netwerk, gefinancierd door de haute finance, de Société Générale en haar filiaal Union Minière en Brufina – Banque de Bruxelles, met medewerking van agenten in verschillende overheidsdiensten als politie en inlichtingendiensten en zelfs het gerecht, bindingen met de hiërarchie in de katholieke Kerk en met correspondenten, opdrachtgevers en bestemmelingen van de rapporten tot op het hoogste echelon van het politiek beleid. (...)

18

Re: Gladio België

Eén IAA (Inlichtings- en actieagenten) vertelt iets opmerkelijks. Hij verkondigde hier in besloten kring dat er pogingen zijn om een nieuwe generatie warm te maken om een vereniging van beschikbare burgeragenten te vormen, om een nieuw stay-behind-netwerk in België op te richten. Ik [de auteur] ben blijkbaar de enige in dit gezelschap die dat opmerkelijk vind.

Sinds de jaren 1990 en het Gladio-schandaal hebben stay behind-netwerken een negatieve bijklank. Maar hier, in de vertrekken van de Staatsveiligheid, wordt dat duidelijk als iets positiefs beschouwd, iets heldhaftigs. Sommige sprekers noemen zulke stay behind-netwerken zelfs een 'cadeau voor de democratie'. Het zijn geheime netwerken die het land moeten beschermen bij een inval. Het is juist dankzij het stay behind-netwerk dat nog na de Eerste Wereldoorlog bestond, dat België tijdens de Tweede Wereldoorlog tijd heeft gewonnen om burgerspionnen bijeen te brengen, hoor ik hier.

Bron: De geheimen van de Staatsveiligheid | Lars Bové

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

19

Re: Gladio België

Volgens Bernard Legrand waren de leden van Gladio niet betrokken bij de misdaden van de Bende van Nijvel:

Sur l'existence d'éventuels "exercices" de son service lors des dates correspondant aux principales attaques de grands magasins (27 septembre et 9 novembre 1985) il réagit: "J'ai eu des réunions avec mes instructeurs pour être attentif sur cette question. Des consultations d’agendas (…). J'ai la certitude que strictement rien d’anormal ne s’est passé".

Bron » Nieuws

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

20

Re: Gladio België

L'idée "Gladio" dans l'histoire de la Belgique 

Des ministres étaient au courant de l'existence du réseau. Il y a cinq ans, l'ancien ministre de la Justice, Jean Gol, avait d'ailleurs inscrit au poste "fonds spéciaux" de son budget les sommes nécessaires à l'acquisition de matériel miniaturisé de transmissions équipant le "réseau" et sans doute destiné à remplacer un matériel dépassé. A la même époque, le ministre Gol et le Premier ministre Wilfried Martens ont personnellement assisté à une démonstration secrète et d'ailleurs ratée au siège de la Sûreté, square de Meeus: l'émission ne fut pas réceptionnée. 

L'organisation de "réseaux dormants" a évidemment nécessité depuis quarante ans l'appui de collaborateurs extérieurs. On peut aujourd'hui se poser la question: n'y a-t-il jamais eu dérive? 

En 1983, les jeunes néo-nazis du Westland New Post de Paul Latinus, dont on venait de découvrir l'existence, parlaient de l'organisation d'un réseau de résistance face une occupation soviétique avec la collaboration de militaires, de gendarmes et de membres de la Sûreté, de dépôts de carburant, de caches d'armes, de cours de filatures et d'exercices. On les traitait de mythomanes. 

La question resurgit au cours de l'hiver 1987-1988 dans le cadre des enquêtes sur les tueries du Brabant, sur l'affaire Mendez et peu après dans le dossier Haemers, quand on découvrit l'existence non seulement d'un réseau de garages loués dans l'agglomération bruxelloise, mais aussi d'armes et de munitions enterrées (dans un square d'Uccle, sous le viaduc de Vilvorde...) ou entreposées (notamment dans des garages). Banditisme? Terrorisme? La question n'a pas pu être vidée par la commission parlementaire d'enquête... 

Hier précisément, on a appris que le projet de loi sur le contrôle des activités des services de police et de renseignements sera discuté à partir du 21 novembre à la Chambre, par les commissions réunies de la Justice et de l'Intérieur. 

Bron: Le Soir | René Haquin | 14 november 1990

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube