1

Topic: Albert Mahieu

Oud spoor over afpersing Delhaize-warenhuizen weer opgerakeld

Met de belofte van 'onthullingen' over de Bende van Nijvel lokte de Brusselse financiële expert Albert Mahieu gisteren de binnen- en buitenlandse media naar zijn persconferentie. Na afloop van zijn urenlange tirade vroegen de meeste journalisten zich vertwijfeld af wat ze in 's hemelsnaam moesten aanvangen met de verwarrende mix van informatie, vermoedens en hypotheses die ze hadden gekregen. Mahieu repte met geen woord over het feit dat hij op een verkiesbare plaats staat op de Vivant-lijst voor het Brusselse hoofdstedelijk Gewest. Vivant-stichter en miljonair Roland Duchâtelet was wel prominent aanwezig op de persconferentie. De timing van de mediastunt van Mahieu laat wel vermoeden dat hij zich onder meer ook om electorale redenen in het zonnetje wil werken met zijn Bende van Nijvel-verhaal.

Volgens Mahieu moet het motief voor de moorddadige overvallen van de Bende op een reeks Delhaize-winkels gezocht worden in financiële kringen. Hij kondigde aan dat hij binnenkort bij het Brusselse parket klacht met burgerlijkepartijstelling zal indienen tegen onbekenden wegens bendevorming, oplichting, misbruik van vertrouwen, valsheid in geschrifte in de jaarrekeningen, medeplichtigheid bij de moord op zeventien onschuldige slachtoffers en het niet verlenen van bijstand aan personen in levensgevaar. Met zijn klacht viseert Mahieu zes of zeven topverantwoordelijken van de groep Delhaize, die niet toevallig tot voor kort ook topfuncties hadden in de verzekeringsgroep Assubel: wijlen Marcel Le Clercq, Frans Vreys, Pierre Scohier, Gui de Vaucleroy, Guy Beckers, Jacques Le Clercq en Raymond-Max Boon.

Motief » Afpersing

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Albert Mahieu

Mahieu Albert is op maandagavond 17 januari 2011 overleden (euthanasie). Verschillende bestanden ivm Albert Mahieu zijn te zien op scribd » www.scribd.com

3

Re: Albert Mahieu

Nicole Andrien was de maîtresse van Jacques Le Clercq, de baas van het Amerikaanse filiaal van Delhaize. Ze ontmoette hem voor het eerst in 1975 toen ze als sm-specialiste aan de kost kwam in de hoerenbuurt van het Noordstation. Het kostte me heel wat moeite om haar te ontmoeten, mediaschuw als ze was geworden door de felle perscampagne van Albert Mahieu. Deze handelsingenieur en financieel analist poneerde koudweg dat de Bende van Nijvel niet meer was dan een racket tegen de Delhaize op bevel van een Amerikaanse concurrent om wraak te nemen voor een mislukte overname. De maffia werd met de klus bedacht.

De eerste golf van aanslagen en overvallen was het werk van het Brussels prostitutiemilieu nadat Andrien van haar rijke cliënt en lover acht bars in de Aarschotstraat cadeau gekregen had. De prostitutiemaffia vreesde concurrentie en zou de hulp hebben ingeroepen van de Amerikanen. Toen er later een overnamedispuut bijkwam tussen Delhaize en Super Value Stores was het hek van de dam.

Op het eerste gezicht voldoende ingrediënten voor een stationsromannetje maar volgens Mahieu vormde dit vreemde amalgaam de Bende van Nijvel. De timing van zijn persconferentie om die theorie toe te lichten was in elk geval goed gekozen, mei 1999, exact vijf dagen voor de parlementsverkiezingen waarin hijzelf als lijsttrekker fungeerde voor Vivant in Brussel. Stichter en zakenman Roland Duchâtelet zat trouwens op de eerste rij te genieten van het spektakel onderbouwd met cijfers, grafieken en tabellen en met veel verve en poeha verdedigd.

Ik stond sceptisch omdat de visie van Mahieu heel wat leemtes vertoonde en mijn twijfel nam nog toe toen ik hem later thuis opzocht. Hij zat aan een groot ellipsvormig bureau met vijf laptops en computers en ik waande me eerder in het hol van een geheim agent dan van een klokkenluider. In de enorme ruimte op de eerste verdieping stonden twee metalen rekken. Het ene was volgestouwd met papier en tientallen kopies van het persdossier dat hij nog altijd angstvallig bijhield.

Toen ik hem vroeg wat hij zoal voor de kost deed, wees hij naar het andere rek waarop tientallen doosjes, pakjes en zakjes Herbalife stonden, een vermageringsproduct dat via een soort verkapt piramidesysteem aan de man wordt gebracht. Mahieu was niet aan zijn proefstuk toe. Eerder haalde hij de geniale meester-oplichter Jean-Pierre Van Rossum van zijn voetstuk en won hij na een lange juridische procedure een rechtszaak tegen het verzekeringsbedrijf Assubel, dat zijn aandeelhouders jarenlang had bedrogen door de balansen te vervalsen om zware verliezen te verdoezelen bij een filiaal in de herverzekeringsbranche. Niet minder dan acht Delhaize-beheerders maakten toen deel uit van het bestuur van Assubel.

Maar in de zaak van de Bende van Nijvel overschreed hij mijns inziens zijn eigen soortelijk gewicht en ging in de traditie van het Peter Principle ten onder aan zijn vermeende genialiteit. Hij waande zich een Hercule Poirot of een Maigret die het enigma van de Bende eens ging oplossen. Eerst was in 1983 dus het Brussels milieu aan zet geweest om een concurrente, een hoerenmadame nota bene, uit te schakelen en twee jaar later organiseerde de Amerikaanse maffia de dodende raids tegen Delhaize die de uitvoerders 25.000 dollar (17.000 euro) per dodelijk slachtoffer opleverden, dus in totaal 17 x 25.000 dollar. Er moesten volgens Mahieu zeventien doden vallen want Delhaize was Super Value Stores 17 miljoen dollar (11.5 miljoen euro) verschuldigd, dus 1 miljoen dollar per slachtoffer. Deze theorie verklaart absoluut niet de talrijke overvallen in 1982 en 1983 waarbij dezelfde dader of op zijn minst hetzelfde wapen minstens acht mensen ombracht (niet alleen bij Delhaize maar ook bij Colruyt).

Ze biedt evenmin een verklaring voor de drugs- en wapenhandel en de overval bij Dekaise waar men een prototype van een geluidsdemper zocht of de inbraak in Temse waar zeven prototypes van kogelvrije vesten werden ontvreemd. Volgens Mahieu waren dit allemaal valse sporen. Hij zag in de aanvallen op de Delhaizes in 1983 een escalatie. Eerst in februari een gewone hold- up in Genval, een maand later één gewonde in Ukkel, op 7 oktober drie gewonden en ten slotte de moord op de gerant in Beersel.

Het financiële dispuut tussen Delhaize en zijn Amerikaanse concurrent leek theoretisch goed onderbouwd maar klopte het met de werkelijkheid? Nergens kregen de betrokken partijen kans om op de aantijgingen te reageren. Journalistiek dus hoogst betwistbaar. Toch gedroeg Mahieu zich als een onderzoeksjournalist, wat hij in feite niet was. Toen ik hem vroeg hoeveel Delhaize betaalde om de racket te doen stoppen, gaf hij toe het bedrag en de modaliteiten niet te kennen. De warenhuisketen had betaald, daar was hij zeker van. Hoewel, één dag na Aalst gooiden de daders of hun medewerkers twee zakken met Bendewapens en spullen in het Kanaal van Ronquières waarmee ze duidelijk maakten dat er een link was tussen de liquidaties en overvallen van 1982-83 en de dodende raids van 1985. [we weten nu dat dit niet klopt, Ben]

Maar hoe kon in zulke korte tijd afpersingsgeld zijn betaald? En waarom dokte Delhaize niet af na de overvallen in Eigenbrakel en Overijse die zes weken voor Aalst plaats hadden? En wat bedoelde hij met de Amerikaanse maffia? De Gambino's in New York? De gokmaffia in Las Vegas? De Teamsters of de transportvakbond? De drugskartels in Miami verbonden met generaal Rodriquez in Asunción en Pablo Escobar in Medellín? Mahieu wist het niet.

Het enige waar hij naar verwees was de vlucht van ex-rijkswachter Lekeu naar Orlando en van Buslik naar Miami. Maar op mijn repliek dat Lekeu een vriend was van CIA-agent Frank Eaton en Buslik een informant van de DEA en het maatje van Bouhouche hoorde hij het in Keulen donderen. Onderzoeksrechter Troch van de Deltacel liet de hele Delhaize-boekhouding plus het commercieel conflict met Super Value Stores uitvlooien maar kon niets verdachts naar boven spitten.

Plots geleek Mahieu op een onbetrouwbaar personage, opvliegend en vol haat, belust op wraak tegen degenen die zijn carrière van financieel analist hadden gefnuikt. Toch zag hij in mij een bondgenoot en wou me daarom me per se in contact brengen met zijn vriend Xavier Magnée, gewezen stafhouder in Brussel die in Neufchâteau de psychopaat Dutroux verdedigde. Maar de topadvocaat gaf niet thuis. In zijn ogen wist Magnée alles want hij bewaarde in zijn huis een kopie van het volledige Bende-dossier ten behoeve van de burgerlijke partijen.

Toen ik twee uur later het bureau verliet trapte ik bij het buiten gaan op een Jack Russel die kermend naar binnen kroop. Ik was zo verdwaasd door zijn urenlang gedram dat ik het hondje nauwelijks had opgemerkt terwijl zijn broertje me met treurige oogjes nakeek.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

4

Re: Albert Mahieu

Albert Mahieu (Bruxelles, 16 août 1942-17 janvier 2011) est un homme d'affaires bruxellois, conseiller financier et administrateur de société, et également une personnalité politique belge.

Biographie

Il fut à l'origine de plusieurs plaintes en justice notamment celle contre Assubel, que l'assureur gagna après des années de procédure. En 1994, il prend la défense de Jean-Pierre Van Rossem, mis en cause par la justice.

En 1999, il présente sa propre théorie sur les tueurs du Brabant au cours d'une conférence de presse, accusant des milieux mafieux américains opposés au Delhaize Group comme l'épicentre de l'affaire. 

En 1999, Albert Mahieu fut également élu aux élections régionales belges de 1999 pour le Parlement de la Région de Bruxelles-Capitale sur la liste du parti Vivant de l'homme d'affaire Roland Duchâtelet dont il fut le seul élu à la région bruxelloise1, avant de quitter le parti et de siéger comme conseiller régional indépendant.

Militant antipédophile, il va notamment écrire au président de la cour d'assises d'Arlon à propos de l'affaire Dutroux. Dans l'affaire de pédophilie de l'école des Eburons, il va mettre en cause le bourgmestre et député européen Freddy Thielemans, mais il sera débouté par un tribunal civil et condamné à payer 300.000 francs belges (7.436 euros de 1999) de dommages et intérêts à l'intéressé.

Albert Mahieu est également à l'origine de la loi interdisant les armes à uranium (ou "uranium appauvri"). Albert Mahieu est décédé par euthanasie le 17 janvier 2011 à la suite d'un cancer.

Postérité

Le 20 avril 2012, sur sa page Facebook, le député Laurent Louis indique que le dossier de l'affaire Dutroux lui aurait été confié par Albert Mahieu avant sa mort, qui lui aurait "demandé de poursuivre le travail qu'il avait débuté pour que la vérité éclate enfin".

Bron: Wikipedia

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

5

Re: Albert Mahieu

Albert Mahieu: Wie is Wie

Albert Mahieu werd geboren in 1942. Zijn vader Paul Mahieu bekleedde als professor ekonomie aan de Leuvense universiteit een belangrijke funktie in het na-oorlogse industrieel-financieel bestel. Zo was hij ondermeer stichter-voorzitter van het Instituut voor de Arbeid.

Albert Mahieu behaalde het diploma van handelsingenieur aan de KUL en Insead-MBA. In 1972 werd hij benoemd tot bestuurder bij de holding Electromécanique. Daar leerde hij Cobepa-topman Pierre Scohier kennen. In de daarop volgende jaren zou hij in opdracht van Cobepa diverse bestuurdersmandaten bekleden.

In 1984 komt Mahieu in aanraking met het Brussels gerecht. In een financieel dossier neemt de toenmalige onderzoeksrechter Dejemeppes hem 7 dagen in voorarrest. Nog eens negen jaar later wordt Mahieu zowel in eerste aanleg als in beroep vrijgesproken. Kort daarop laat hij een mooie taart bezorgen aan Dejemeppes met daarop het opschrift: 'Rekenles voor prof. Dejemeppes: 7 dagen voorarrest, 9 jaar onderzoek, tweemaal vrijspraak. Gefeleciteerd!' Dejemeppes kan er niet om lachen. Bij ontvangst laat hij de taart direkt testen op mogelijke gifsporen.

In 1989 komt Mahieu in aanraking met Jean-Pierre Van Rossem. Voor Van Rossem zal hij via zijn Libanese konnekties de overname van een banknetwerk op poten zetten.

Mahieu zegt dat hij met de zaak Van Rossem, die hij zelf omschrijft als 'een oplichtingszaak waarvoor grote industriëlen verantwoordelijk zijn', geschonden is in zijn financiële reputatie. De laatste vijf jaar werkte hij enkel op het dossier Van Rossem. Mahieu houdt als Brusselaar blijkbaar van 'gâteaux'. Ook gisteren had hij een taart klaar met daarop een cheque van 362 miljoen dollar, bedrag dat door de industriëlen zou zijn verduisterd.

Bron: De Tijd | 11 juni 1994

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube