Re: Aalst: Epiloog

Ik heb er geen probleem mee dat het hier gepost is, dit topic wordt vermoedelijk meer gelezen dan de "Hypotheses". Ik wil zeker niet beweren dat het niet mogelijk is. Ik ben er zelfs vrij zeker van dat er iets op de bodem van de steengroeves te vinden kan zijn. Maar dat kan ook om andere feiten gaan? In het Bois-de-la-Houssière staat er trouwens soort "oriënteringspunt" (ben officiële naam vergeten - iets met disc denk ik) met kilometeraanduidingen naar Kester (amper een goede 20km!!), Jumet, Mons, Mainvault,...

Re: Aalst: Epiloog

kenza wrote:

Merovinger, ik deel gewoon de info die er rond gaat in het dorp Lessines. Sommige mensen doen moeite om het terrein af te zoeken en sommige mensen zoeken van achter hun computer (wat ik ook apprecieer) maar de gouden tip is nog niet gevonden en volgens mij vind je die niet vanachter de computer. Ps: is helemaal niet slecht bedoeld.

Oh maar wees gerust kenza. Ik ben al heel veel op het terrein geweest hoor en heb zelfs meerdere getuigen in dit dossier ontmoet. Je moet echter realistisch zijn. Na 30 jaar zal je op het terrein niet veel meer vinden - noch een materieel bewijs noch een bijzondere nieuwe accurate getuigenis - zelfs als je op de juiste plaatsen zou zoeken. Maar niettemin is het zeker de moeite om onopvallend te blijven zoeken tijdens een leveringsronde.

Re: Aalst: Epiloog

Reus van Nijvel kwam begrafenis Aalst bekijken – Een jaar later nog steeds geen reactie

Een jaar. Twaalf maanden. Twaalf lange maanden van stilzwijgen, verdenkingen, geruchten, maar geen concrete feiten. Precies twaalf maanden geleden vond de bloedigste overval plaats uit de geschiedenis van het Belgische gerecht: acht doden in één nacht, op de parking van de Delhaize van Aalst.

"De Bende van Nijvel" zei men: een algemene, allesomvattende term die niets zegt. Want de vijf verdachten [Borains], die nu opnieuw aangehouden werden te Nijvel, zijn zeker niet verantwoordelijk voor het bloedbad van Aalst. Zij zullen misschien voor een assisenhof terecht staan voor een paar feiten uit 1983, maar voor Aalst hebben ze een alibi.

Aalst en, zes weken eerder, Eigenbrakel en Overijse: gruwelijke misdaden waarvoor het gerecht één jaar later gewoon géén antwoord heeft. Veronderstellingen, theorieën, dat wel. Misschien zelfs aanhoudingen. Maar geen bekentenissen, geen harde feiten, geen materiële bewijzen. Alleen het feit dat, sindsdien, twaalf maanden lang, gelukkig niets gelijkaardigs gebeurd is.

Hebben de onderzoekers een misschien belangrijk spoor naar de Bende van Nijvel over het hoofd gezien? Of heeft een Aalsterse dame, nu nog, nachtmerries om iets wat zij zich heeft ingebeeld? Hoe dan ook, het is eigenaardig dat blijkbaar niet alle details, niet alle inlichtingen, zijn doorgespeeld naar de zogenaamde Info-Cel Waals Brabant, een info-cel die trouwens geleidelijk meer en meer wordt afgebouwd. Er komt immers steeds meer werk bij, er zijn politiemensen te kort en concrete informatie heeft deze Info-cel nooit opgeleverd. Maar misschien heeft men (alweer 'la guerre des polices') deze Info-cel ook niet alle kansen gegeven. Volgens ons was de Info-cel bijvoorbeeld niet op de hoogte van volgend verhaal.

Toen vrijdag 15 november 1985 drie slachtoffers van het vreselijk bloedbad te Aalst ten grave zouden worden gedragen, hadden alle handelaars langsheen de straten tussen de Sint-Martinuskerk en het kerkhof besloten, uit teken van verdriet en stil protest, de deuren te sluiten en de lichten te doven. Dit gold ook voor de anders toch wel drukke Zoutstraat, waarin de kledingzaak is gelegen van de vrouw, rond wie dit verhaal draait. De vrouw had de lichten van haar zaak gedoofd maar was achteraan nog aan het werk en was vergeten de deur op slot te doen toen, net voor het middaguur, een zeer grote, Franstalige man de zaak binnenstapte.

De kerel kwam kleding kopen voor zijn verloofde met wie hij binnenkort, zei hij, in het huwelijk zou treden. Hij liet zich allerhande kledingstukken tonen en telefoneerde zelfs een paar maal buiten de zone, zogezegd naar zijn verloofde, om haar maten te kennen. Ondertussen, zo meent de winkelierster, hield hij voortdurend de straat in het oog en hij was één en al aandacht toen de begrafenisstoet van de slachtoffers voorbij trok. Nadat de stoet was voorbijgetrokken, vroeg de kerel in het Frans aan de verkoopster om alle kledingstukken in te pakken. Hij zou ze even later komen halen, maar hij moest even zijn chequeboekje gaan halen in zijn auto. De winkelierster pakte alles keurig in, maar zag de man nooit meer terug.

Diezelfde namiddag vertelde de vrouw in een café in Aalst haar wedervaren aan een vriendin, over een kop koffie. Maar vlakbij zaten ook een paar politiemensen, die de oren gespitst hielden. Zij hoorden het verhaal van de vrouw, identificeerden zich en ondervroegen haar. Met haar toestemming werd haar winkel doorzocht en werden ook vingerafdrukken genomen. Men zegt zelfs, dat de politie binnen in de winkel dubbels van de autosleutels van een VW Golf zou hebben gevonden.

De man praatte volgens haar Frans met de tongval van het Zuiden. "Ik kan het weten", zegt de vrouw "want ik ga voor mijn vakantie altijd naar de buurt van Marseille". Steeds volgens de vrouw heeft zij sedertien dreigtelefoontjes gekregen, "maar dan wel in het Nederlands". "Ha, gij verklikt ons, wij zullen u vinden ..."

Heeft de politie van Aalst nagelaten dit verhaal door te spelen aan de Info-cel? Daar was men er in ieder geval niet van op de hoogte. Het kan natuurlijk zijn, dat de politie van Aalst gemeend heeft haar collega's niet lastig te moeten vallen. Misschien dachten zij dat het verhaal vooral ontsproten was aan de verbeelding van de handelaarster. Die staat echter bekend als kordaat en nuchter. Maar sinds die begrafenisochtend in Aalst doet zij geen oog meer dicht. Zij moest zelfs onlangs in het ziekenhuis opgenomen worden. Bezoek mag zij niet ontvangen. Haar identiteit wordt geheim gehouden. Zelfs de Info-Cel Waals-Brabant weet er niets van.

Het is misschien een toeval. Het gaat misschien om een overdreven reactie. Maar één ding staat vast: de informatie werd niet doorgespeeld. En in een drama als dat van Aalst is toch elke informatie belangrijk, ten minste het natrekken waard? Al was het maar om de herinnering aan acht personen, toevallig slachtoffer van gratuit geweld, levend(ig) te houden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 8 november 1986

Re: Aalst: Epiloog

Dreigtelefoontjes... Ook de grootvader van David VDS kreeg dreigtelefoons na Aalst.

Re: Aalst: Epiloog

Het is één van de hoofdkenmerken van een psychopaat, dat ze achteraf naar de plaats terugkeren om te zien/genieten wat hun daden teweeg gebracht hebben. En ook dat ze indirect 'hints' geven over hun identiteit voor de kick, aangezien ze zichzelf untouchable voelen. Is deze vrouw nog in leven? Is er nog iets met die vingerafdrukken gedaan? Waarom geen robotfoto?

Re: Aalst: Epiloog

Is er iemand die iets van wat de vrouw beweert, kan bevestigen?

187

Re: Aalst: Epiloog

Renne wrote:

Waarom pleegde de Bende van Nijvel haar laatste overval uitgerekend in Aalst? Het is een vraag waarop de Belgische justitie nog altijd geen antwoord heeft. Alle andere Bende-feiten - op de overval op het bedrijf Wittock-Van Landeghem in Temse na - speelden zich af in het zuiden van Brussel en de streek ten zuiden van Brussel. Misschien zit het antwoord gedeeltelijk in het feit dat nogal wat mensen die met de Bende in verband worden gebracht, Aalst en omgeving goed kenden, net zoals ze het zuiden van Brussel en de streek ten zuiden van Brussel op hun duim kenden. Philippe Lacroix en Thierry Smars, kopstukken uit de Bende rond Patrick Haemers, waren gretige bezoekers van de dancing El Gringo in Hekelgem, een verloren gat in de streek rond Aalst.

De ex-rijkswachter Madani Bouhouche was een vaste klant bij de Aalsterse wapenhandel van Alfons Baeyens, en - volgens getuigen - ging hij er ook oefenen in de schietstand van Baeyens. Zijn boezemvriend Juan Mendez-Blaya bracht een groot deel van zijn vrije tijd door in de garage van Laurent Podevijn in Aalst, die gespecialiseerd is in moto's. Maar bij Podevijn prutste Mendez niet alleen aan moto's, hij was er vooral bezig met het bewerken van de illegale en gestolen wapens die hij en zijn vriend Bouhouche verhandelden. En er kwamen wel meer merkwaardige heerschappen bij Podevijn, onder meer leden van de Brusselse BOB, waar de ex-rijkswachters Bouhouche, Beijer, Amory en Lekeu werkten. In die periode had Albert Van Den Abiel zijn bedrijfje in de buurt van de garage van Podevijn. 'De man was een buur van mij', zegt Van Den Abiel. 'Mijn auto stond in die tijd geregeld op de parking net voor zijn garage.'

Dus Aalst was dus wel gekend voor het milieu, en de kans is denk ik groot dat die mannen toch het één en het ander aan het plannen waren. Ze hadden wapens (illegale en gestolen) en kenden iets van motors. Het valt mij nog op de naam Van den Abiel. Als ik goed ben is dit familie van de in Aalst neergeschoten Marie-Thérèse Van Den Abiel.

Ook Mendez die zich bezig hield met de wapentraffiek maar ook met illegale handel. Die man is zeker doodgeschoten omwille van een afrekening. Ik wil zeggen dat het goed kon dat hij wist wie de overvallers waren en dat hij misschien te veel zou zeggen als het erop aan kwam. Waarom was hij nerveus? Omdat hij zich af vroeg of ze zijn wapens gebezigd hadden? Dat is een gedeelte juist maar ik denk dat er nog meer achter zat. Hij zal wel meerdere mensen verdacht hebben en wist dat er in Aalst iets ging gebeuren.

Ik denk als men daar wat beter in gespeurd had, dan had men Aalst kunnen oplossen.http://illiweb.com/fa/empty.gif

188

Re: Aalst: Epiloog

http://i20.servimg.com/u/f20/09/03/15/13/lesoir18.jpg

http://i20.servimg.com/u/f20/09/03/15/13/lesoir16.jpg

189

Re: Aalst: Epiloog

De maandag na de feiten (11/85) is er een BOB-pool gevormd te Aalst met gedetacheerde BOB-leden uit Aalst, Gent, Oudenaarde, Dendermonde en Sint-Niklaas (een veertigtal). De GPP vormde een gelijkaardige pool (leiding Van Rie). Beide groepen werkten afzonderlijk, maar in onderling overleg. Vanaf 03/86 werd de Delta-groep gevormd te Dendermonde (leiding Van Rie voor GPP en Sack voor RW). In 1988 nog steeds bestaande. De groep vergaderde iedere morgen omtrent de taakverdeling en iedere avond omtrent de evaluatie in aanwezigheid van PdK en OR.

Daarnaast bestond nog een gemengde cel RW-GPP te Nijvel. Daarnaast was er nog een cel RW-GPP bij de Rijkswacht te Brussel, die alle gegevens nationaal coördineerde, en waar de verantwoordelijken van de gemengde cellen samenkwamen. Die cel werd geleid door kolonel Michaux, die verantwoordelijk was voor de coördinatie van alle onderzoeken en alle gegevens in verband met de Bende van Nijvel.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

190

Re: Aalst: Epiloog

Op 19 januari 1995 bekeurt de politie van Antwerpen in de Euterpestraat (Berchem) een Peugeot 309. Het verzoek om een boete van 2.000 frank te betalen, belandt alweer in de brievenbus van Van Den Abiel. Ook nu weer is de nummerplaat FHV 715.

Waarom is die wagen net daar terecht gekomen? Zijn er banden tussen deze wijk en verdachten uit het Bende-dossier? Is het toeval dat er zich op de hoek van de Euterpestraat en de Junostraat (Google Maps) een politiekantoor bevindt? Is de wagen daar achtergelaten zodat hij snel gevonden zou worden?

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube