Is dat zo? Ik heb er zelf geen verstand van, maar kon deze 2 links vinden:

"Bij de start van de zitting vanmorgen bleek dat het federaal parket geen officieel overlijdenscertificaat van de man had neergelegd. Als gevolg daarvan werd Najim Lachraaoui dus mee veroordeeld, ondanks zijn overlijden."

Bron » deredactie.be

Dit impliceert dat wanneer het parket een overlijdenscertificaat zou hebben gekregen hij niet zou worden veroordeeld.

"Overeenkomstig art. 20, eerste en tweede lid Voorafgaande Titel Sv. vervalt de strafvordering door de dood van de verdachte. Concreet betekent dit dat het strafproces tegen een verdachte, die tijdens de procedure komt te overlijden niet wordt voortgezet."

Bron » www.elfri.be

Dit gaat over een verdachte die sterft, maar zegt niks over een procedure opstarten tegen een persoon die al dood is. Het klinkt vreemd en ik kan er op het eerste zicht niks over terugvinden. Vandaar mijn vraag.

Klopt, ook om criminele gelden terug te halen.

Het is niet mogelijk om iemand te veroordelen na zijn dood. De Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering is daar zeer duidelijk over. Als een verdachte is overleden kan hij nooit vervolgd of veroordeeld worden.

Het is denkbaar dat iemand veroordeeld wordt die dan achteraf blijkt overleden te zijn maar dit is eerder uitzonderlijk. Het geval hierboven aangehaald door Zenga lijkt hier een voorbeeld van te zijn. Ik ken natuurlijk de details niet maar als rechter zou ik toch eerder de zaak hebben uitgesteld tot hier duidelijkheid over was.

Het gebruik van postume veroordeling is iets dat bestond in het Ancien Régime en in welke mate dit ook bestond in de rechtsstelsels van onze contreien weet ik niet. Wij hadden in wat wij nu België noemen nog geen echt eengemaakt, uniform rechtssysteem en hoe de vork precies in de steel zit is iets voor zij die zich wensen te verdiepen in de geschiedenis van het strafrecht en strafvervolging.

Door het verval van de strafvordering is zowel de "eigenlijke" straf (gevangenis, boete,..) ALS de verbeurdverklaring (die wordt beschouwd als een straf) onmogelijk. Men kan een persoon dus op geen enkele wijze veroordelen.

Wat overblijft is de burgerlijke vordering tegen de nalatenschap van die persoon en dus tegen de erfgenamen. Wat men niet mag vergeten is echter dat de verjaringstermijnen hier spelen. Deze vordering zal moeten worden ingesteld voor een burgerlijke rechtbank.

Een mogelijkheid is dat de erfgenamen weet hadden van het criminele karakter van bepaalde gelden. In dat geval is het mogelijk dat zij worden vervolgd voor witwas. Er wordt dan een afzonderlijk proces gevoerd tegen de erfgenamen, niet omwille van de misdrijven van hun rechtsvoorganger maar omwille van hun eigen misdrijf.

Ik ben een advocaat maar strafrecht of erfrecht zijn absoluut niet mijn specialisaties/interesses en ik heb mij er sinds de universiteit dan ook zeer ver van gehouden. Wat ik zeg is dus onder voorbehoud van weerlegging door iemand die er wel iets meer van weet.

zenga, de link die je in deze post hebt gedeeld, geeft een zeer duidelijk antwoord op je vraag:

Concreet betekent dit dat het strafproces tegen een verdachte, die tijdens de procedurte komt te overlijden niet wordt voortgezet. Indien de verdachte verwezen werd door de raadkamer naar de correctionele rechtbank, zal door het overljden van de verwezen verdachte nooit een behandeling voor de correctionele rechtbank plaatsvinden.

Een verdachte die verwezen werd naar de correctionele rechtbank, is daarom zeker niet schuldig. De raadkamer besliste enkel door de verwijzing dat de verdachte mogelijks schuldig kon zijn. Zolang de correctionele rechtbank geen veroordeling uitsprak (een vrijspraak blijft na een verwijzing zeker denkbaar en volgt zelfs vaak na een verwijzing), geniet de verdachte die verwezen werd van het vermoeden van onschuld. Door het overlijden kan evenwel de schuld noch de onschuld juridisch sluitend worden vastgesteld. Er kunnen ingevolge het overlijden geen straffen uitgesproken, geen uitspraken meer gedaan worden over de vorderingen van de buregerlijke partij en ook geen verbeurdverklaringen meer plaatsvinden.

Voor rechtspersonen vervalt overeenkomstig art. 20, eerste en tweede lid Voorafgaande Titel Sv. de strafvordering door afsluiting van de vereffening, door gerechtelijke ontbinding of door ontbinding zonder vereffening wanneer het om een rechtspersoon gaat. De strafvordering kan daarna nog worden uitgeoefend indien de invereffeningstelling, de gerechtelijke ontbinding of de ontbinding zonder vereffening tot doel hebben aan de vervolging te ontsnappen, of indien de rechtspersoon overeenkomstig art. 61bis Sv. door de onderzoeksrechter in verdenking is gesteld nog vóór hij zijn rechtspersoonlijkheid had verloren.

Bron » www.elfri.be

Christiaan Bonkoffsky zal dus nooit veroordeeld worden voor zijn mogelijke betrokkenheid bij de Bende van Nijvel. Partick Haemers is op het proces Bende Haemers ook niet meer veroordeeld omdat hij zelfmoord heeft gepleegd.