Het lijkt hier wel gehackt bij momenten... Waar komen die verkeerde data toch steeds weer vandaan met onterechte vragen die dan gesteld worden?
Ik zal even orakelen... Hier nogmaals een overzicht met alle data die reeds eerder op dit forum stonden over Madani “Dany” Bouhouche, niet vanaf het prille begin maar wel relevant aan de voorbije discussies in dit topic.
Ik ben niet perfect dus, correct me if I’m wrong... Kan er (eventueel) verder gegaan worden met onderstaande - eventuele - gecorrigeerde data? Ik heb ze genummerd, dan is het misschien makkelijker om de feiten in deze tijdlijn te bevragen.
...
In november 1988 wordt Bouhouche weer vrijgelaten...
De gemeentepolitie van Jette liet aan de Cel-Mendez weten dat Bouhouche een paspoort aanvroeg voor Canada. Dat zou hij op 29 november 1988 krijgen, tenzij er andere instructies waren. Maar hij mocht het land niet verlaten.
...
Ten gevolge van een resem communicatiestoornissen tussen de Antwerpse onderzoeksrechter Nico Snelders, zijn Nijvelse collega Luc Hennart en de 23ste Gerechtelijke Brigade gaat er echter kostbare tijd verloren. Het onderduikadres van Bouhouche en Beijer in Brussel wordt te laat, pas op 8 september 1989, in de gaten gehouden. Bovendien rook de man die onderdak bood onraad, aangezien hij op 10 september aan de gerechtelijke politie kwam vragen waarom zijn appartement in de gaten gehouden werd en de BOB van Nijvel hem wilde informeren (!!!) (een duidelijk voorbeeld van hoezeer de vermeende verdachten van de Bende Van Nijvel steeds weer de politie uitdaagden en bleven uitdagen!)
Echter een dag eerder, op 9 september 1989 ’s avonds, beschikte de Staatsveiligheid al over informatie dat Madani Bouhouche en Robert Beijer naar Spanje waren gevlucht
Op 11 september 1989 meldt de Staatsveiligheid aan eerste substituut Van Doren, de chef van de 23ste Brigade, dat Madani Bouhouche in een residentie in de buurt van Torremolinos verblijft. Van Doren speelt deze informatie door aan onderzoeksrechter Luc Hennart.
Alweer is het Luc Hennart die het nu vertikt om de Spaanse politiediensten te vragen Bouhouche te arresteren. Dit vindt de Staatsveiligheid al te gortig en de directie bezorgt daarom al haar gegevens over Bouhouche aan de vijf procureurs-generaal.
Hierdoor onder druk gezet, contacteert Luc Hennart uiteindelijk de Spaanse autoriteiten!
Op 15 september 1989 slaagt de Spaanse politie er op de valreep in Bouhouche te arresteren. Hij stond op het punt met het vliegtuig naar een Latijnsamerikaans land te vertrekken. Robert Beijer bleek inmiddels op 9 september 1989 naar Paraguay te zijn gevlucht. Van daaruit vertrok hij na een kort verblijf bij Jean Bultot op 23 september 1989 naar een Zuidamerikaans land.
Madani Bouhouche werd uiteindelijk, in 1995, na een bijna zes maanden aanslepend assisenproces (één van de langste in de Belgische geschiedenis), tot twintig jaar veroordeeld voor de moord op de Libanese diamanthandelaar Ahmad in 1989, voor de roofmoord op veiligheidsagent Francis Zwarts in 1984 en heling van (oorlogs-) wapens. Beijer werd veroordeeld tot 14 jaar cel voor slagen en verwondingen aan diezelfde Libanese diamanthandelaar Ahmad in 1989, de zware straf kwam er door eerdere veroordelingen. Voor de moord op wapenhandelaar Juan Mendez werden Bouhouche en Beijer vrijgesproken. Het onderzoek van de Nijvelse onderzoeksrechter - alweer! - Luc Hennart leverde onvoldoende bewijsmateriaal op!
Samen met Robert Beijer wordt Madani Bouhouche op 13 februari 1995 veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf wegens roofmoord op bewakingsagent Francis Zwarts in 1984 en doodslag in 1989 op een Libanese diamanthandelaar in Antwerpen. Bouhouche werd ook herhaaldelijk genoemd als medeplichtige aan de moordaanslagen van de Bende van Nijvel in de jaren tachtig. Hiervan werden echter nooit bewijzen gevonden.
De voorlopige hechtenis meegerekend zat Bouhouche 12 jaar in de gevangenis zodat hij in aanmerking kwam voor toepassing van de wet Lejeune.
In februari - jaartal???? - werd een eerste verzoek tot voorwaardelijke invrijheidstelling van de ex-BOB'er afgewezen omdat hij een onvoldoende voorstel had ingediend voor de boetes en schadeclaims die hij moest betalen.
In november 1999 besliste de commissie voor voorwaardelijke invrijheidsstelling nog dat de man niet vrij mocht.
Bouhouche is tot 1998 in totaal 33 keer met penitentiair verlof gegaan. Maar sinds 1998 mocht hij niet meer buiten. Zijn advocaat vond dat het gerecht daarvoor weinig of geen motivatie gaf.
In september 2000 wordt Bouhouche voorwaardelijk vrijgelaten, want door zijn uitzonderlijk lange voorarrest heeft hij dan al meer dan de helft van zijn straf uitgezeten.
Madani Bouhouche was voor het eerst in 1994 -niet in 2004, toen was hij al vrij!- in Fougax-et Barrineuf samen met een vrouw die Claude Bureau zou heten. Deze vrouw zou hij in de gevangenis via een huwelijksBUREAU leren kennen hebben?
Madani Bouhouche leefde sinds 2000 in een afgelegen woning in de Chemin du Figuer nabij Fougax-et-Barrineuf, in het departement Ariège, aan de voet van de Franse Pyreneeën, waar hij het beheer voerde over enkele vakantiehuisjes in de streek die eigendom waren van zijn getrouwe kameraad Alain Weykamp.
In Fougax-et-Barrineuf had hij maar twee echte vrienden: Alain Santoil en de gendarme Contat. Hij was toen gescheiden en vader van enkele kinderen.
Bouhouche deed af en toe beroep op een klusjesman -genaamd Tony Garcia- in Fougax-et-Barrineuf in de Franse Pyreneeën.
Een maand voor zijn dood brak Bouhouche met zijn vriendin Claude Bureau, hij had een vrouw uit een naburig dorp leren kennen.
Het zou die nieuwe vriendin van Bouhouche geweest zijn die klusjesman Garcia verwittigde om eens bij haar nieuwe minnaar langs te gaan. Zij maakte zich ongerust omdat haar telefonische oproepen onbeantwoord bleven...
Het zou deze klusjesman Tony Garcia geweest zijn die Bouhouches lijk ontdekte en de Franse gendarmerie en Alain Weykamp verwittigde... Bouhouche was blijkbaar een boom aan het omzagen met een kettingzaag maar die bleef steken om dat het hout rot was. De ketting van de slecht opgespannen kettingzaag sloeg daarbij de helft van zijn gezicht weg. Buren (relatief, de dichtste buur woonde blijkbaar op anderhalve kilometer zo getuigde Joël eerder hier) hadden Madani Bouhouche al gewaarschuwd dat hij verkeerd bezig was met die kettingzaag.
Madani Bouhouche is (zou)dus op dinsdagnamiddag 22 november 2005 gestorven (zijn) in Fougax-et-Barrineuf in de Franse Pyreneeën. Het was toen al winters weer in de Pyreneeën overigens, koud en heel snel donker, niet te vergeten...
Op vrijdag 25 november 2005 werd Madani Bouhouche na de crematie uitgestrooid boven de bergen. Aanwezig waren daarbij zijn zoon David, zijn toen "ex-vriendin" Claude Bureau, zijn vriend Alain Weykamp, zijn vriend Jean-Paul Contat (de gendarme en ex-legionair) en klusjesman Tony Garcia. Afwezig zouden dus oa. Bouhouche's ex-vrouw Anne geweest zijn, die al heel lang geen contact meer zou gehad hebben met Madani, afwezig was dan ook die nieuwe vriendin van Bouhouche, afwezig waren dan ook de andere kinderen die Madani zou moeten hebben (gehad), etc...
De dood van Bouhouche raakt in België pas bekend door journalist Guy Bouten die in december 2005 de gescheiden echtgenote van Bouhouche, Anne Quittner, interviewt. Op dat moment is het nieuws van de dood van Bouhouche NIET bekend bij de pers en de cel van Jumet. Guy Bouten gaf vervolgens die informatie door aan Le Soir en De Morgen.
Pas meer dan een maand later, op dinsdag 27 december 2005, ontving de Franse politie een fax van de Federale politie met de vraag om toestemming te krijgen om twee Belgische rechercheurs ter plaatse te sturen.
Deze rogatoire commissie onder leiding van Eddy Vos kwamen op maandag 2 januari 2006 en dinsdagochtend 3 januari 2006 aan."Kwamen" dus want inderdaad, ze kwamen in 2 groepjes aan en gingen dan pas over tot "actie".
Geholpen door 25 (!) Franse brandweerlieden en ontmijners, blazen ze vervolgens twee deuren op voordat ze binnen hun onderzoek beginnen, ze zoeken naar wapens, explosieven, en documenten. Nochtans hadden ze de sleutels gekregen (!!!!) en de verzekering dat alles veilig was, vermits er voordien al tientallen keren mensen in en uit het huis gewandeld waren (!!!!!). De brandweerlieden zoeken en legen alle putten en onderzoeken ook de muren op zoek naar verborgen ruimtes. (2006/01/03 14:41:57 - Alain Carlier - Journal Parlé)
Eddy Vos -de commissaris- vroeg aan klusjesman Garcia waar Bouhouche begraven lag. Toen die hem het relaas deed van het ongeval, luidde Vos' repliek: "Dan is de kans groot dat hij nog in leven is."
Minister Laurette Onkelinx zal in de 4de zitting van de Kamer op 10/01/2006 verklaren dat justitie perfect (!) op de hoogte was van al het reilen en zeilen van Bouhouche! En Laurette beloofde dus het voltallige parlement dat Bouhouche zijn leven gebeterd had door zich te houden aan de opgelegde voorwaarden... "Zo mocht de betrokkene geen nieuwe misdrijven plegen en moest hij een reeks bijzondere verplichtingen naleven: hij werd onder toezicht geplaatst van de Justitiehuizen; hij moest de justitieassistent op de hoogte brengen van eventuele veranderingen op sociaal of professioneel vlak en veranderingen van verblijfplaats; hij moest een vaste baan hebben; hij moest de burgerlijke partijen vergoeden, mocht geen contact hebben met ex-gedetineerden of zijn voormalige kompanen en mocht geen wapens bezitten." Streng toch hé? Hij mocht zelfs geen nieuwe misdrijven plegen!
En de snelheid van dit "proces"? De justitieassistent werd snel (!) op de hoogte gebracht van het overlijden van Madani Bouhouche (21 of 22 november 2005) en heeft begin december (dus pas een week later!) aan het parket gerapporteerd. De cel-Bende van Nijvel kreeg het bericht de week voor Kerstmis. (!!!!)