201

Re: Aalst: Epiloog

coconut wrote:

Geens: "De grootvader van David Van den Steen zei me twintig jaar geleden dat hij wist wie zijn kinderen had vermoord. Hij zei me niet wíe, maar wel dat hij het aan de politie had verteld en dat die er niets mee deed. Daar was hij heel boos over. Maar wélke politie? Dat zei hij niet. Maar ik weet zeker dat wat die grootvader gezegd heeft, nooit in het dossier van Freddy Troch van de Cel Delta, die het dossier moest onderzoeken, is geraakt: die pv’s heb ik namelijk allemáál gelezen."

Mijn reactie gaat niet over de grootvader van David Van de Steen (Albert) die zei dat hij dit doorgaf aan de politie en dat er niets mee werd gedaan. Dat dit zo is, kan ik best wel geloven en zal velen niet verbazen dat dit zo zou zijn. Het gaat over het feit dat Geens deze verklaring niet in het dossier van Freddy Troch kon vinden. Deze uitspraak komt uit 2017.

Ik doe even de rekensom i.v.m. "zei me twintig jaar geleden": 2017 - 20 (jaar) = 1997

Uit het artikel kunnen we niet afleiden wanneer Albert VdS dit aan de politie had verteld. Het enige wat je kan afleiden is dat het (logisch) voor de uitspraak in 1997 was. Indien Albert VdS niet aan Geens heeft gezegd wanneer hij dat had verteld aan de politie, dan denk ik dat ik wel een van de mogelijke verklaringen kan hebben waarom dit "nooit in het dossier van Freddy Troch van de Cel Delta" werd terug gevonden (en deze mogelijke verklaring hoef ik hier niet te schrijven denk ik smile).


Verder wil ik wel eventjes vermelden dat er in het artikel ook wel wat uitspraken staan waar ik me wel kan in vinden (dit ook zo voor andere zaken welke Hilde Geens schreef i.v.m. de Bende van Nijvel).

Non semper ea sunt quae videntur

202

Re: Aalst: Epiloog

In dat weekend hebben ze de whereabouts van alle leden van Groep Diane nagegaan. Negatief. Ze hadden beter, dat weten we nu, ook de whereabouts van alle ex-leden nagegaan.

Re: Aalst: Epiloog

Terwijl de grootvader van David Van de Steen hemel en aarde bewoog om een getuigenis te mogen afleggen bij de rijkswacht, werden de kinderen van Ingrid Mulder regelmatig opgeroepen om info te geven. “Ik moest met de kinderen om de drie weken naar het commissariaat. Ze zijn vele keren bij ons thuis geweest. Een keer hebben ze een heel wapenarsenaal uitgestrooid in de woonkamer van ons huis. De kinderen moesten dan proberen wapens te herkennen. Heel vreemd, want achteraf kon geen enkele rijkswachter of politieman zich herinneren dat dat was gebeurd. Soms denk ik dat ze wilden weten hoeveel de kinderen wisten. Dat het de gangsters zelf waren.

Marie-Jeanne Mulder

204

Re: Aalst: Epiloog

Ik heb hier als gast al veel bij gelezen en veel hypotheses zien voorbij komen ... Maar wat mij het meeste frappeert is dat die hele bende na hun laatste overval zowat opgelost zijn in de nevelen van de geschiedenis.

205

Re: Aalst: Epiloog

Op 6 maart 1986 werd De Staerke door het parket van Dendermonde gearresteerd. Als we er nu eens vanuit gaan dat hij wel de dader was verklaard dat ook dat de bende niet meer toesloeg.

Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.

Re: Aalst: Epiloog

Merovinger wrote:

Reus van Nijvel kwam begrafenis Aalst bekijken – Een jaar later nog steeds geen reactie

Een jaar. Twaalf maanden. Twaalf lange maanden van stilzwijgen, verdenkingen, geruchten, maar geen concrete feiten. Precies twaalf maanden geleden vond de bloedigste overval plaats uit de geschiedenis van het Belgische gerecht: acht doden in één nacht, op de parking van de Delhaize van Aalst.

"De Bende van Nijvel" zei men: een algemene, allesomvattende term die niets zegt. Want de vijf verdachten [Borains], die nu opnieuw aangehouden werden te Nijvel, zijn zeker niet verantwoordelijk voor het bloedbad van Aalst. Zij zullen misschien voor een assisenhof terecht staan voor een paar feiten uit 1983, maar voor Aalst hebben ze een alibi.

Aalst en, zes weken eerder, Eigenbrakel en Overijse: gruwelijke misdaden waarvoor het gerecht één jaar later gewoon géén antwoord heeft. Veronderstellingen, theorieën, dat wel. Misschien zelfs aanhoudingen. Maar geen bekentenissen, geen harde feiten, geen materiële bewijzen. Alleen het feit dat, sindsdien, twaalf maanden lang, gelukkig niets gelijkaardigs gebeurd is.

Hebben de onderzoekers een misschien belangrijk spoor naar de Bende van Nijvel over het hoofd gezien? Of heeft een Aalsterse dame, nu nog, nachtmerries om iets wat zij zich heeft ingebeeld? Hoe dan ook, het is eigenaardig dat blijkbaar niet alle details, niet alle inlichtingen, zijn doorgespeeld naar de zogenaamde Info-Cel Waals Brabant, een info-cel die trouwens geleidelijk meer en meer wordt afgebouwd. Er komt immers steeds meer werk bij, er zijn politiemensen te kort en concrete informatie heeft deze Info-cel nooit opgeleverd. Maar misschien heeft men (alweer 'la guerre des polices') deze Info-cel ook niet alle kansen gegeven. Volgens ons was de Info-cel bijvoorbeeld niet op de hoogte van volgend verhaal.

Toen vrijdag 15 november 1985 drie slachtoffers van het vreselijk bloedbad te Aalst ten grave zouden worden gedragen, hadden alle handelaars langsheen de straten tussen de Sint-Martinuskerk en het kerkhof besloten, uit teken van verdriet en stil protest, de deuren te sluiten en de lichten te doven. Dit gold ook voor de anders toch wel drukke Zoutstraat, waarin de kledingzaak is gelegen van de vrouw, rond wie dit verhaal draait. De vrouw had de lichten van haar zaak gedoofd maar was achteraan nog aan het werk en was vergeten de deur op slot te doen toen, net voor het middaguur, een zeer grote, Franstalige man de zaak binnenstapte.

De kerel kwam kleding kopen voor zijn verloofde met wie hij binnenkort, zei hij, in het huwelijk zou treden. Hij liet zich allerhande kledingstukken tonen en telefoneerde zelfs een paar maal buiten de zone, zogezegd naar zijn verloofde, om haar maten te kennen. Ondertussen, zo meent de winkelierster, hield hij voortdurend de straat in het oog en hij was één en al aandacht toen de begrafenisstoet van de slachtoffers voorbij trok. Nadat de stoet was voorbijgetrokken, vroeg de kerel in het Frans aan de verkoopster om alle kledingstukken in te pakken. Hij zou ze even later komen halen, maar hij moest even zijn chequeboekje gaan halen in zijn auto. De winkelierster pakte alles keurig in, maar zag de man nooit meer terug.

Diezelfde namiddag vertelde de vrouw in een café in Aalst haar wedervaren aan een vriendin, over een kop koffie. Maar vlakbij zaten ook een paar politiemensen, die de oren gespitst hielden. Zij hoorden het verhaal van de vrouw, identificeerden zich en ondervroegen haar. Met haar toestemming werd haar winkel doorzocht en werden ook vingerafdrukken genomen. Men zegt zelfs, dat de politie binnen in de winkel dubbels van de autosleutels van een VW Golf zou hebben gevonden.

De man praatte volgens haar Frans met de tongval van het Zuiden. "Ik kan het weten", zegt de vrouw "want ik ga voor mijn vakantie altijd naar de buurt van Marseille". Steeds volgens de vrouw heeft zij sedertien dreigtelefoontjes gekregen, "maar dan wel in het Nederlands". "Ha, gij verklikt ons, wij zullen u vinden ..."

Heeft de politie van Aalst nagelaten dit verhaal door te spelen aan de Info-cel? Daar was men er in ieder geval niet van op de hoogte. Het kan natuurlijk zijn, dat de politie van Aalst gemeend heeft haar collega's niet lastig te moeten vallen. Misschien dachten zij dat het verhaal vooral ontsproten was aan de verbeelding van de handelaarster. Die staat echter bekend als kordaat en nuchter. Maar sinds die begrafenisochtend in Aalst doet zij geen oog meer dicht. Zij moest zelfs onlangs in het ziekenhuis opgenomen worden. Bezoek mag zij niet ontvangen. Haar identiteit wordt geheim gehouden. Zelfs de Info-Cel Waals-Brabant weet er niets van.

Het is misschien een toeval. Het gaat misschien om een overdreven reactie. Maar één ding staat vast: de informatie werd niet doorgespeeld. En in een drama als dat van Aalst is toch elke informatie belangrijk, ten minste het natrekken waard? Al was het maar om de herinnering aan acht personen, toevallig slachtoffer van gratuit geweld, levend(ig) te houden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 8 november 1986

Dit is toch een markante getuigenis die helemaal is ondergesneeuwd. Marseille; was er ook geen wapenhandelaar die verklaarde dat hij één iets wist, namelijk dat de daders van Aalst in Marseille waren ondergedoken na de overval? Die Francis Verzar waarin de speurders recent zoveel interesse toonden woonde ook in Zuid-Frankrijk (Marseille?)

Re: Aalst: Epiloog

Dus de dreigtelefoontjes kunnen er enkel gekomen zijn door lek bij rijkswacht, via kennissen of mede-stamgasten. Dat zoveel getuigen deze telefoontjes hebben gekregen doet me echter vermoeden dat het gene flauwe plezante was die hen opbelde.

Re: Aalst: Epiloog

kuros wrote:

Jazeker, hij was wapenverzamelaar! Juan Mendez en Bouhouche waren er kind aan huis. In de jaren 80 kon hij aan elk wapen geraken! Een maand voor zijn dood beweerde hij dat zijn wapens gestolen waren en dit na de overval, maar hij heeft er nooit aangifte van gedaan. Hij kende trouwens heel goed: Van den Steen en zijn gezin en Jan Palsterman en echtgenote!

Geen idee of dit op bron of ervaring is gestoeld, maar dit is de eerste keer dat ik lees dat ook Podevijn en Palsterman elkaar kenden.

Re: Aalst: Epiloog

club_le-happy-few wrote:

Dus de dreigtelefoontjes kunnen er enkel gekomen zijn door lek bij rijkswacht, via kennissen of mede-stamgasten. Dat zoveel getuigen deze telefoontjes hebben gekregen doet me echter vermoeden dat het gene flauwe plezante was die hen opbelde.

Wat betreft Pierre Romeyer, na de schietpartij in Hoeilhaart.

210

Re: Aalst: Epiloog

Ben schreef bij de verklaring van politie agent Eddy Nevens dat hij ze twee maal had moeten lezen omdat hij dacht dat hij verkeerd gelezen had. Ik heb vandaag verschillende getuigenissen nog eens herlezen en ik kom zelfs niet toe met 2 keren.

Op een gegeven moment zegt Nevens dat hij beschoten werd door een man die verdekt opgesteld stond. Uit alle andere getuigenissen bleek niemand in zo een positie te staan. Heel wat mensen zagen 3 "gangsters" behalve David die er 4 zag. Ik kan bijna niet anders dan veronderstellen of denken dat David gelijk had.

Bij een bepaalde zin uit de getuigenis van Eddy Nevens heb ik zelfs mijn PC scherm dicht gesmeten.

"Nog een argument voor het feit dat er meer dan drie gangsters aan het werk waren, sommige getuigen houden vol dat de overvallers sjaals, donkere brillen en zwartepiet-pruiken droegen, andere beweren dan weer dat ze alleen maar bivakmutsen ophadden. De uitleg van Jumet is simpel, de gangsters kleedden zich om tijdens hun overvallen."

Ik heb mijn scherm terug open gedaan omdat ik vrijwel zeker was dat ik wat verder ging lezen ... en toen haalden ze een spel kaarten boven en begonnen ze te manillen. Waar stonden de pashokjes in de Delhaize? Man man man, miserie miserie miserie. "De gangsters kleedden zich om tijdens hun overvallen." Dat wij in Vlaanderen daar nog niet aan gedacht hadden.

Niet dat wij het zo schitterend gedaan hadden, want naar agent Nevens zijn wapen had nog niemand gevraagd. Agent Nevens had ten minste geschoten, dat was ten minste iets. Sta daar maar met een wapen waarmee je nog nooit geschoten hebt. Terwijl je collegae van de rijkswacht euh ... wegdoken.

Ondertussen hadden ze het in een nabijgelegen café alleen over een moto die een 7 tal keren rond het rondpunt draaide. Was dat misschien die VIP (vermeld door Delhuvenne) die speciaal mee gekomen was om het schouwspel te bekijken? Ook die passage heb ik zeven keren gelezen. Neen, af en toe geloof ik mijn eigen ogen niet.