In november 1976 werd een juwelierszaak in Luxemburg stad overvallen door Belgische gangsters. Bij die overval werden twee mensen koelbloedig neergeschoten. Tijdens het proces van één van de daders in 1980 verklaarde één van die slachtoffers het volgende:

(...) B. [het slachtoffer, naam zelf afgekort] kreeg van niemand enige vergoeding voor zijn hulp, die leidde tot de aanhouding van de daders. De jongste tijd worden hij en zijn echtgenote zelfs in het holst van de nacht geplaagd door anonieme telefoontjes. Zijn echtgenote werd er ziek van. Van op de beklaagdenbank biedt Mathonet aan beide slachtoffers zijn verontschuldigingen aan.

Wat moeten we hier concluderen? Werden de slachtoffers lastig gevallen door de daders, grappenmakers, de CIA of waren het verzinsels? Ik weet het niet. Maar mijn punt is vooral dat de zaken die in het Bende-dossier gebeuren niet zo abnormaal zijn dan dat we misschien denken.